هشتمین جلسه از دور یازدهم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی بیرجند، ویژه مسافران با دستور جلسه "بنیان کنگره60" با استادی مسافر محمدابراهیم ، نگهبانی مسافر محمدرضا ودبیری مسافر محمد در روز سه شنبه مورخ 18 آذرماه 1404 راس ساعت 16 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
ازاینکه یکبار دیگر توفیق نصیب من شد تا در این جایگاه بنشینم و آموزش بگیرم خدای خود را شاکرم. از نگهبان عزیز، راهنمای محترم و گروه مرزبانی نیز صمیمانه تشکر میکنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا خدمت کنم.
موضوع دستور جلسه امروز، بنیان کنگره ۶۰ است. روزی که کنگره ۶۰ آغاز به کار کرد، پانزدهم آذر سال ۱۳۷۶، یعنی روز رهایی جناب مهندس بود. پس از اینکه آقای مهندس به روش درمانی DST که خود ایشان ابداع کردند به درمان رسیدند و به صحت و کارایی این روش واقف شدند، کنگره ۶۰ را بنیان نهادند و در واقع پرونده اعتیاد را از آنزمان به بعد بستند.
پیش از آن، جناب مهندس با وجود هفده سال تخریب، برای درمان راههای بسیاری را تجربه کرده بودند اما هیچکدام نتیجه نداد. تا اینکه در ماه مبارک رمضان، الگویی از روند روزهداری برداشتند و روش DST را ابداع کردند. نخستین آزمایش این روش را روی خود انجام دادند و طی یک سال به درمان کامل رسیدند. از همانجا کنگره ۶۰ شکل گرفت، اما به صورت رسمی فعالیت آن از سال ۱۳۷۸ و از تهران آغاز شد. بهمرور زمان، شعبات در سراسر کشور ایجاد شد و امروز در تمام استانها شعبه فعال وجود دارد.
در آن زمان شرایط بسیار متفاوت بود؛ شربت تریاک وجود نداشت و مسافران از تریاک خام استفاده میکردند. کمکردن تدریجی تریاک کاری بسیار سخت بود؛ چراکه نیازمند ترازوهای دقیق بود تا پلهها بهدرستی تنظیم شود. زحمات فراوانی کشیده شد تا اینکه جناب مهندس توانستند OT را وارد چرخه درمان کنگره و سپس کشور کنند. آن زمان سختگیریها بسیار بیشتر از امروز بود و مسئولان بهراحتی قبول نمیکردند دارویی مانند OT در اختیار مصرفکننده قرار گیرد؛ اما چون جناب مهندس الگویی بینقص بودند و این روش نتیجه داده بود، در نهایت اجازه استفاده صادر شد.
امروز این شربت با سرنگهای دقیق اندازهگیری میشود؛ حتی دهم سیسی نیز قابل تشخیص است و مصرف آن برای مسافران بسیار راحت شده است. تاکنون بیش از هزاران نفر به درمان رسیدهاند و این حاصل زحمات جناب مهندس، خانواده ایشان، دیدهبانان محترم و از جمله جناب امین دژاکام است.
ایجاد هر شعبه نیز با سختیهای فراوان همراه بوده است. در ابتدا جلسات در پارکها و فضاهای باز تشکیل میشد. همین صندلیهایی که ما امروز بهراحتی روی آنها نشستهایم، آن زمان با خودرو حمل میشد و در گرما و سرما در پارک جلسه تشکیل میدادند. بسیاری از قدیمیها این دوران را بهخاطر دارند. من یک سال و اندی است که رها شدهام، اما بارها روایت کردهاند که مثلاً جناب آقای فلاح از مشهد، سه روز در هفته مسیر ۵۰۰ کیلومتری را طی میکردند تا جلسه و لژیون تشکیل شود و حتی یک نفر هم که شده به رهایی برسد.
این مسئله برای مهندس بسیار اهمیت داشت که در سراسر کشور، حتی اگر یک نفر باشد، به رهایی برسد. ایشان خدمت به خلق را اینگونه تعریف میکنند: «اگر یک نفر را رها کردی، انگار همه انسانها را رها کردهای.»
امروز ما در شرایط بسیار بهتر و با امکانات کامل، سقف مناسب، محیط تمیز و صندلیهای مرتب در حال سفر هستیم. حال وظیفه ما چیست؟ جناب مهندس میگویند: «هر نفر یک بنیان است.» ما که وارد کنگره میشویم باید کاملا فرمانبردار باشیم. هر چه راهنما میگوید باید دقیق اجرا کنیم تا به رهایی برسیم.
اگر به صحبتهای راهنما عمل کنیم، هیچگاه دچار پشیمانی نمیشویم و سفر با موفقیت، نظم و آرامش پیش میرود. باید این جایگاه را پاس بداریم، درست سفر کنیم و حرمت کنگره را حفظ نموده تا رهایی ما ماندگار باشد.
داروی OT تنها دو درصد از درمان است؛ نود و هشت درصد باقیمانده جهانبینی است. اگر جهانبینی اصلاح نشود، رهایی اتفاق نمیافتد. بنابراین باید جهانبینی را بیاموزیم تا به درمان واقعی برسیم.
در پایان، این هفته را خدمت جناب مهندس، دیدهبانان محترم، مرزبانان عزیز و همه کسانی که چراغ خاموش در کنگره خدمت میکنند، از صمیم قلب تبریک عرض میکنم.
مرزبان خبری: مسافر حبیب
عکاس: مسافر محمدحسن لژیون اول
تایپ: مسافر محمد لژیون چهارم
ارسال خبر: مسافر مهدی لژیون سوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
88