جلسه ششم از دور سوم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی دامغان به استادی راهنمای همسفر راضیه نگهبانی همسفر نسیم و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه « بنیان کنگره ۶۰ » روز دوشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۴ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
سلام دوستان راضیه هستم یک همسفر:
از نگهبان لژیون سپاسگزارم که مسئولیت خدمتگزاری را به من سپرد تا از این طریق آموزش ببینم. به مهمانان عزیز خوشآمد میگویم و از حضورشان در کنگره خوشحالم. گسترش این جمع باعث خرسندی و سرور است.
هفته بنیان را به همه تبریک میگویم. به عقیده من، این هفته واقعاً برای ما اهمیت بسیار زیادی دارد؛ زیرا دست آوردهای ما ریشه در همین جشن دارد. وقتی به این جشن میاندیشم، درک میکنم که بنیان، مسئلهای بسیار مهم است. اگر بخواهید چیزی را بسازید یا کاری را به انجام برسانید، اصل و بنیان کار اهمیت فراوانی دارد؛ ریشه آن بسیار حیاتی است. درختی که قرار است شکوفا شود و میوه دهد، اگر ریشهاش قوی نباشد، حتی اگر میوه هم بیاورد، آن ثمر، محصول قابل اعتنایی نخواهد بود. بنابراین، اصل و بنیان هر امری بسیار مهم است.
نمیخواهم شعاری صحبت کنم. من به خانوادهها نگاه میکنم؛ هنگامی که در یک خانواده بنایی چیده میشود و ازدواجی صورت میگیرد، اگر آن بنیان از ابتدا سست باشد، ما اغلب از این خرابیها آگاه نیستیم، هرچند میدانیم که بنا سست است. همانند اتفاقی که برای خود ما افتاد. در بسیاری از مواقع، این خرابی باعث میشود که آن زندگی از هم بپاشد و نابود شود.
کاری که کنگره با ما کرد، این بود که ما را متوجه این بنیان و ریشه کرد. ما متوجه خرابی این ریشه شدیم؛ متوجه آن کرمخوردگی که به ریشههای این خانواده افتاده و در حال نابودی آن است. چون متوجه شدیم و ما را آگاه ساخت، توانستیم در جریان پالایش کنگره قرار بگیریم. این پالایش توانست ریشهها را اندکی اصلاح کند و شرایط زندگی را هموارتر سازد.
نمیگویم مشکلات از بین رفتهاند؛ مشکلات همیشه وجود دارند. همانگونه که آقای مهندس میفرمایند: «هر پایانی، سرآغاز مشکل دیگری است؛ تمامی ندارد.» ما اساساً آمدهایم تا این گرهها را به واسطه همین مشکلات باز کنیم، به درک عمیقتری برسیم و به انسانی دیگر تبدیل شویم؛ آماده برای ابعاد بعدی زندگی که پس از خروج از اینجا با آنها روبهرو خواهیم شد.
مشکلات پایانی ندارند، اما حداقل دستآوردهایی که میتوانیم از این مسیر کسب کنیم، بسیار ارزشمند است. برای مثال، اگر بنیان یک خانواده درست باشد و ارتباط بین زن و مرد سالم باشد، فرزندان تربیتیافتهتری خواهند داشت، کمتر دچار مشکل میشوند و آسیب کمتری به جامعه وارد میکنند؛ حداقل میتوانند باری از دوش جامعه بردارند، آنگاه که بنیان خانوادهای درست باشد.
وقتی به این هفته میرسم و آقای مهندس را میبینم، حس عجیبی در دلم شکل میگیرد؛ هم خوشحالم که در این جریان هستم و هم همواره به خودم میگویم: «خدا کند مرا در این مسیر نگه دارند. ای کاش بتوانم زیر سایه این انسان باشم و خود را اصلاح کنم.»
.jpeg)
تایپ:همسفر فاطمه رهجو راهنما همسفر مریم ( لژیون اول )
ویرایش و ارسال: همسفر شقایق رهجو راهنما همسفر وحیده ( لژیون پنجم )
همسفران نمایندگی دامغان
- تعداد بازدید از این مطلب :
99