هیچ تبدیل و دگرگونی عمیقی بدون تغییر آغار نمی‌شود

انسان در مسیر حیات پیوسته با نیروهایی روبه‌رو است که او را به سوی روشنایی یا تاریکی می‌کشانند. بخش مهمی از این مبارزه، مواجهه با دشمن درونی یعنی جهل، نادانی و باورهای غلط است؛ دشمنی که اگر مهار نشود، می‌تواند انسان را سال‌ها در تاریکی اعتیاد، بی‌نظمی، مصرف‌های مخرب و ضدارزش‌ها نگهدارد. سی‌دی «شب» از مهندس دژاکام، مسیر عبور از تاریکی به روشنایی را با زبانی ساده اما عمیق توضیح می‌دهد و نشان می‌دهد که تغییر، دانش، حرکت و حضور شفیع (راهنما) چگونه فجر انسان را رقم می‌زند.

نیرومندترین دشمن انسان: جهل و نادانی؛ در جهان‌بینی کنگره ۶۰، ریشه بسیاری از تخریب‌ها و سقوط‌، در جهل نهفته است. دشمن درونی، نیرویی بیرونی نیست بلکه نادانی ما نسبت به خود، قوانین هستی، جسم، رفتارها و پیامدها است. تا زمانی که انسان نسبت به حقیقت جهل داشته باشد، در تاریکی باقی می‌ماند و هر حرکت او خطا خواهد بود.

ضرورت تغییر و تبدیل در مسیر تکامل؛ هیچ تبدیل و دگرگونی عمیقی بدون تغییر آغاز نمی‌شود. تغییر دو مرحله دارد: الف. تغییر با کسب علم و دانش: نخست باید دانست، فهمید و آگاه شد. آموزش، نقطه شروع است؛ زیرا انسان به اندازه آگاهی‌اش تصمیم درست می‌گیرد.
ب. تغییر با حرکت و عمل:
دانشی که وارد عمل نشود، بی‌ارزش است. حرکت، دانسته‌ها را به تبدیل می‌رساند و تغییر را در ظاهر و باطن انسان تثبیت می‌سازد. تغییر ظاهری و باطنی. ظاهر: نظم، تمیزی، پوشش مناسب، مراقبت از جسم.
باطن: اصلاح گفتار، رفتار، کردار و جهان‌بینی. نمونه روشن این تغییر، حرکت از مصرف مواد به مصرف داروی OT است. یعنی خروج از تاریکی و ورود به مسیر درمان.

نور و تاریکی؛ حرکت از ظلمت به فجر
در این سی‌دی، نور نماد پاکی، عشق، محبت و رشد است در حالی که تاریکی نماد ویرانی، تخریب و جهنم است. الله نور السماوات و الارض، در جهان‌بینی، نور تجلّی، هدایت الهی است و تاریکی، نتیجه دوری از قوانین هست. فجر؛ شکافتن تاریکی:
فجر یعنی انفجار نور؛ لحظه‌ای که انسان از دل تاریکی عبور می‌کند و روشنایی بر او غلبه می‌یابد. اگر انسان در صراط مستقیم حرکت کند، انوار به سمت او می‌آیند و او را تغذیه می‌کنند. این انوار باید تجربه و در وجود انسان تجزیه شوند تا اثرگذار گردند.

سیستم خلقت، شفع و وتر، و نقش شفیع (راهنما): در سوره فجر، به شفع و وتر قسم آمده است؛ یعنی اصل «جفت و فرد». تمام سیستم خلقت بر این نظم بنا شده است:
پدر، مادر، فرزند، شب، روز، تاریکی، روشنایی، ماده و انرژی. نقش راهنما (شفیع): برای خروج از تاریکی، وجود راهنما ضروری است.راهنما پلی است میان شب و فجر. کسی که چراغ راه را می‌شناسد، مسیر را رفته و اکنون هدایتگر است. اطاعت، احترام و توجه به شفیع، شرط خروج از تاریکی است.

جبران خسارت؛ آغاز از خود: بزرگ‌ترین خسارت‌ها را ابتدا به خود وارد می‌کنیم: سیگار ریه را می‌سوزاند، مشروب کبد را نابود می‌کند و اعتیاد کل ساختار جسم و روان را.
توجه به جسم: جسم خانه ماست و باید آن را دوست بداریم. پس از آن، باید نسبت به خانواده، کار، جامعه و دیگران جبران خسارت انجام گیرد. ذکر؛ یادآوری برای اصلاح: ذکر یعنی یادآوری؛ یادآوری مطالب صحیح سبب می‌شود ابتدا خودمان اصلاح شویم و سپس بتوانیم به دیگران خدمت کنیم.

قدرت دانش و عمل؛ آبروی علم به عمل است: دانستن کافی نیست؛ عمل است که دانایی را زنده و مفید می‌کند. اگر فردی دانا باشد اما عمل نکند، مانند چراغی است که نور ندارد. عمل صحیح بر اساس دانش  اندوخته‌ شده، کلام انسان را نافذ و مؤثر می‌کند و به دل‌ها می‌نشیند.
منابع اطلاعات: الهام و مکتوبات:
اطلاعات از دو مسیر وارد وجود انسان می‌شود الف. الهام (تقوا و فجور)
تقوا: الهام مثبت
فجور: الهام منفی
‍ مکتوبات: کتاب‌ها، سی‌دی‌ها، آموزش‌ها‌ 
قانون کلی هستی حکم می‌کند که همه چیز مرحله به مرحله و تدریجی پیش رود؛ نه جهشی و نه یک خط در میان.
  نقش عقل در تثبیت جایگاه فردی و اجتماعی؛ عقل حکم می‌کند:
*  ابتدا نیروهای منفی دفع شوند.
*  ذهن را باید با یادآوری خوبی‌ها اصلاح کرد.
*  جایگاه هر فرد باید با ستون‌هایی محکم شود؛ مانند ساختمان.
اگر این ستون‌ها در اعماق زمین فرو نروند، هر بادی آن را واژگون می‌کند.
تثبیت جایگاه در کنگره ۶۰ بقا در کنگره نیازمند صبر، عقل، اطاعت و حرکت است؛ همان‌طور که یک بنا برای ماندگاری نیاز به پی عمیق دارد.

نحوه برخورد با متون مذهبی:
متون مقدس باید به‌عنوان کتاب علمی و تحقیقاتی مطالعه شوند نه با تعصب. با این نگاه، پیام‌ها و قوانین جهان هستی بهتر فهمیده می‌شوند.

در نتیجه، سی‌دی «شب» نقشه راهی ارائه می‌دهد برای خروج از تاریکی اعتیاد، جهل و ضد ارزش‌ها و رسیدن به روشنایی، دانایی و آرامش. این مسیر با تغییر آغاز می‌شود؛ با دانش و عمل ادامه می‌یابد؛ با راهنما تثبیت می‌شود؛ و با عقل و جبران خسارت به نتیجه می‌رسد. انسان وقتی از شب عبور می‌کند که نور در وجودش تجربه، تجزیه و تثبیت شود.
آنگاه است که فجر درون طلوع می‌کند.

منبع: اپلیکیشن دژاکام
نویسنده: مسافر حجت‌الله (لژیون ششم)
تنظیم و ارسال: مسافر علی

نمایندگی ساوه