جاری باشیم نه ساکن، بخشنده باشیم نه اندوخته‌گر

جلسه هفتم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی تخت‌‌جمشید شیراز به استادی دنور همسفر آسیه، نگهبانی دنور همسفر سهیلا و دبیری همسفر رخساره با دستور جلسه «بنیان کنگره۶۰» روز دوشنبه ۱۷ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به‌ کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

بسم الله الرحمن الرحیم
خدا را شاکر و سپاسگزارم که در جمع شما خوبان قرار دارم. تشکر می‌کنم از نگهبان لژیون سردار که به من اجازه را دادند که از شما، عزیزان آموزش بگیرم. در این هفته مبارک که نام «هفته بنیان کنگره۶۰» مُزین شده است از صمیم قلب سپاس و قدردانی خود را تقدیم می‌کنم به بنیان‌ کنگره۶۰، آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان که با عشق، دانایی و استقامت راه نجات از تاریکی را برای هزاران انسان گشودند.

هفته بنیان، یادآور این حقیقت است که یک حرکت عاشقانه اگر بر پایه عشق و دانایی باشد می‌تواند هزاران انسان را از نابودی؛ به قله آرامش در زندگی برگرداند. کنگره۶۰ در دهه ۷۰ شکل گرفت، در زمانی که نگاه جامعه به فرد مصرف‌کننده تنها نگاه طرد و قضاوت بود؛ اما این بنیان بر مبنای عشق، معرفت و تجربه بنا شد تا به‌جای نفی انسان، او را به ارزش واقعی خود بازگرداند. آقای مهندس با نگاه عمیق خود ثابت کرد که در درمان اعتیاد تنها در گرو شناخت درست انسان، جسم، روان و جهان‌بینی است و نشان داد که با روش DST و داروی OT نه تنها می‌توان اعتیاد را بلکه بی‌تعادلی‌ها را درمان کرد.

آقای مهندس این را دریافتند که درمان در کنگره قطع مصرف نیست، درمان یعنی تغییر دادن کل سیستم فکری تا وقتی فرد نفهمد که کیست؟ از کجا آمده است؟ و به کجا می‌رود؟ دوباره به مصرف برمی‌گردد به‌خاطر همین وادی‌ها و سی‌دی‌ها را مثل نقشه‌ای برای سفر درونی دادند. مسافران سفر خود را با DST آغاز می‌کنند و همسفران در کنار آنها سفر می‌کنند و همه با هم یاد می‌گیرند که صبر فقط منتظر ماندن نیست، صبر یعنی در حین انتظار کار کردن روی خودمان، این‌که باید لایه‌هایی از ضد ارزش‌ها، دروغ‌ها و خودخواهی‌ها را کنار بزنیم و خودمان را دوست داشته باشیم تا بتوانیم دیگران را هم دوست بداریم.

زمانی که انسان از تاریکی‌ها خارج شد برای ماندن در روشنایی باید ببخشد و اگر نبخشد دوباره به تاریکی باز می‌گردد، او باید یاد بگیرد چگونه از تعلقات بگذرد؟ چگونه به جای اندوختن، جاری شود؟ لژیون سردار تمرینی برای رهایی از منیت است. بخشیدن مال بهانه‌ای برای پالایش درون، برای پیوند با عشق، برای حرکت در مسیر کمک بدون شرط است. آقای مهندس تأکید دارند که کنگره تنها با علم و دانش زنده نمانده است؛ بلکه با عشق، بخشش حفظ شده و می‌فرماید: «اگر می‌خواهی بمانی؛ باید ببخشی و اگر می‌خواهی رشد کنی؛ باید بیشتر ببخشی.»

در لژیون سردار انسان‌هایی را می‌بینیم که از ویرانه‌ها برخاسته‌اند و اکنون پایه‌های امید هستند، انسان‌هایی که یاد گرفته‌اند دارایی‌هایشان فقط پول نیست؛ بلکه محبت، تجربه و حضورشان هم سرمایه است. مهندس می‌فرمایند: «حیات زمانی معنا پیدا می‌کند که جاری باشیم نه ساکن، بخشنده باشیم نه اندوخته‌گر.» ما همه این‌جا جمع شده‌ایم تا یاد بگیریم چگونه جاری باشیم تا هرچه داریم در خدمت محبت قرار دهیم؛ زیرا آنچه می‌ماند نه مال و مقام؛ بلکه نوری است که از دل‌های بخشنده بر می‌خیزد و لژیون سردار خانه این دل‌های روشن است.

سرداری فقط بخشش مال نیست، سرداری یعنی پیش‌قدم بودن در میدان خدمت؛ یعنی وفاداری با پیمانی که با خودمان، با بنیان کنگره و با خداوند بسته‌ایم. سردار کسی است که در هر شرایطی خود را وقف حفظ این کشتی نجات می‌کند. هفته بنیان به ما یادآوری می‌کند که چه موهبت بی‌نظیری در اختیار داریم، موهبتی که پایه و اساس آن با علم و تجربه بنا شده‌ است و لژیون سردار، بازوی اجرایی، حامی مالی و حافظ معنوی این بنیان ارزشمند است.

بیایید در این هفته با نگاهی عمیق‌تر نه فقط به مقداری مالی که می‌بخشیم؛ بلکه به ارزش حقیقی ساختاری که آن را حفظ می‌کنیم بنگریم. بیایید با هم عهد ببندیم که حفظ این ساختار ارزشمند مسئولیت اول و آخر ما است. ما سرداران، نگهبانان واقعی این‌جای مقدس هستیم که روشنایی‌بخش مسیر رهایی است. باشد که همگی ما در حفظ این میراث گرانبها موفق، پایدار و سربلند باشیم.

مرزبانان کشیک: همسفر مریم و مسافر زریر
عکاس: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر میترا (لژیون اول)
تایپیست: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر مهسا (لژیون نهم)
ویرایش و ارسال: همسفر رخساره  نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تخت‌جمشید شیراز