جلسه چهاردهم از دوره چهارم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی محمدیپور قم با استادی راهنما همسفر مرضیه، نگهبانی همسفر لیلا و دبیری همسفر شیرین با دستور جلسه «بنیان کنگره۶۰» روز دوشنبه هفدهم آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
خیلی خوشحالم که امروز توفیق این را پیدا کردم که در خدمت شما عزیزان باشم. از گروه مرزبانی، نگهبان جلسه و راهنما همسفر الین، تشکر و قدردانی میکنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادندکه امروز خدمتگزار شما عزیزان باشم.
هفته بنیان را در درجه اول به مهندس حسین دژاکام و خانواده محترم ایشان که لحظهبهلحظه در کنار مهندس دژاکام بودند و سختیها را تحمل کردند تا ما امروز در این جایگاه قرار بگیریم، تبریک عرض میکنم. همچنین خدمت تمامی کسانی که در جایگاههای خدمتی در حال خدمت هستند و به بنیان کنگره۶۰ کمک میکنند، تبریک و شادباش میگویم.
دستور جلسه این هفته «بنیان کنگره۶۰» است، «بنیان» یعنی بذر؛ بذری که در ابتدا یک رفتار را به وجود میآورد و در ادامه آن رفتار توسعه پیدا میکند. ما مهندس دژاکام را به عنوان بنیان جمعیت احیاء انسانی کنگره۶۰ میشناسیم؛ چراکه ایشان اولین کسی بودند که تفکر نوینی را درباره نحوه درمان و نگرش نسبت به اعتیاد مطرح کردند. مهندس حسین دژاکام به عنوان بنیان کنگره۶۰ سالیان سال در مسیر تفکر، تجربه و آموزش حرکت کردند و با کمک اساتیدشان به این جایگاه رسیدند.
روز تولد مهندس، ۱۵ آذر سال ۷۶، یک نقطه عطف برای تمامی مسافران و همسفران است. اگر مهندس دژاکام روزی که به رهایی رسیدند، میرفتند و میگفتند «من به درمان رسیدم و دیگر کاری ندارم» و ادامه نمیدادند، و اگر ابداع متد DST را پیش نمیبردند، امروز درمانی وجود نداشت؛ نه همسفری بود، نه مسافری، نه ایجنتی، نه مرزبانی و نه راهنمایی. هیچکدام از ما امروز اینجا نبودیم. اما آقای مهندس آرامش ما را به آرامش خود ترجیح دادند و خواستند به انسانهای دردمند کمک کنند و این برای ما بسیار ارزشمند است.
در شهریور سال ۷۸ اولین جلسه کنگره۶۰ با ۸ نفر در خیابان مهدیزاده تهران تشکیل شد و آن آغازی بود برای شکوفایی کنگره۶۰. از آن لحظه ۲۸ سال میگذرد و ما امروز شاهد این پیشرفت عظیم هستیم. کنگرهای که با ۸ نفر و یک نمایندگی شروع شد و حالا چندین نمایندگی در سراسر کشور دارد. این مسیر را مهندس دژاکام طی کردند؛ فکر نکنیم که ما به راحتی روی این صندلیها نشستهایم. این مسیر آسان نبوده است؛ در این ۲۸ سال فراز و نشیبها و بحرانهای زیادی پشت سر گذاشته شد.
در ابتدا حسین دژاکام وارد جامعهای شدند که اعتیاد جرم بود و معتاد مجرم. از نگاه مردم، درمان اعتیاد یک درمان لاعلاج بود؛ اعتیاد بیماری پیشرونده و لاعلاج محسوب میشد. مهندس فرهنگسازی کردند و گفتند اعتیاد مرموز نیست، لاعلاج نیست و درمان دارد و داروی درمان آن هم تریاک یا همان اوپیوم تینکچر است.
در گذشته شربت تریاک عرضه نمیشد و داروی درمان مسافران به صورت تریاک یا اپیوم تینکچر بود؛ که تهیه آن بسیار سخت بود. مسافر باید دنبال ساقی میگشت تا تریاکی خالص یا ناخالص به دست بیاورد تا بتواند سفر کند. در زمانی که تریاک جرم حساب میشد، مهندس دژاکام گفتند تریاک داروی درمان است. این بیان بسیار سخت بود و مخالفتهای زیادی با ایشان شد. اما چون این متد و این علم راستین بود، ماندگار شد. علمی که حقیقی باشد روز به روز پیشرفت میکند.
امروز شاهد پیشرفت جمعیت احیاء انسانی کنگره۶۰ و افزایش اعضاء و رهاییهای بسیار هستیم. پس باید قدر این صندلیها و آموزشهای کنگره۶۰ را بدانیم. خدا را شکر در سال ۹۰ داروی OT وارد سیستم پزشکی شد. من، مرضیه، وقتی ۱۳ سال پیش وارد کنگره۶۰ شدم، با اینکه استرس و دغدغه داشتم، اما کنگره۶۰ برای من مکان امنی شد. راهنمایم به من میگفت: «تو فقط به خودت نگاه کن. فقط آموزش بگیر. کاری لازم نیست انجام بدهی؛ فقط تاریکیهای وجود خودت را پیدا کن.»
در بهمن ۹۱، همسفر طیبه و همسفر عطیه که امروز هم در اینجا حضور دارند اولین جلسات همسفران نمایندگی قم را با درایت همسفر آرزو، راهنمای خوبم و همراهی راهنما همسفر ربابه، آغاز کردند. آن زمان مثل امروز نبود که نمایندگی مستقل داشته باشیم. اکثر جلسات کنگره۶۰ در پارکها یا فرهنگسراهای دولتی برگزار میشد. یادم هست آن زمان در پارک ۷۲ تن بودیم و خیلی برایمان سخت بود. هر جلسه که میرفتیم، میدیدیم تعداد زیادی آدم ایستادهاند و نگاه میکنند، انگار یک صحنه تئاتر است.
اما خدا را شکر، با زحمات همسفر آرزو و عزیزان دیگر، ما امروز به این جایگاه رسیدهایم. همیشه به ایشان میگویم هر رهایی و هر حال خوبی که داریم، حاصل زحمات این عزیزان است. درخت کنگره۶۰ بر دوش این عزیزان قد کشید و تنومند شد و حالا این زنجیره عشق به ما رسیده است. وظیفه ما چیست؟ حفظ این زنجیره. چگونه؟ با همان بذری که مهندس دژاکام در دل ما کاشتهاند؛ بذر محبت، پیام محبت و پیام رهایی. حالا وظیفه ماست که این پیام را به انسانهای دردمند دیگری برسانیم.
رهایی ویلیام همسفر الین رهجوی راهنما همسفر ندا
رهایی ۳۰سیدی همسفر صدیقه و رهایی چهل سیدی همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون اول)
مرزبانان کشیک: همسفر شادی و مسافر حامد
تایپیست: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون اول)
عکاس: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر حمیرا (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر لیلا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی محمدیپور قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
272