English Version
This Site Is Available In English

بنیان کنگره ۶۰؛ تفکری ریشه‌دار برای رهایی انسان

بنیان کنگره ۶۰؛ تفکری ریشه‌دار برای رهایی انسان

هفتمین جلسه از دور بیست‌و‌دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژهٔ مسافران، در نمایندگی یحیی زارع میبد، با استادی راهنمای محترم مسافر مرتضی، نگهبانی مسافر محمود و دبیری مسافر محمد، با دستور جلسهٔ «بنیان کنگره۶۰»، روز یکشنبه ۱۶ آذرماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۷ آغاز شد.

سخنان استاد:

مهم‌ترین مسئله‌ای که در اکثر دستور جلسات باید به آن عمل کنیم و به مرحلهٔ اجرا درآوریم، موضوع سپاس‌گزاری است. امروز باید بابت تفکر و اندیشه‌ای که در مسیر درست حرکت کرد و رشد یافت و در ادامه باعث ایجاد یک سند و الگو شد که بر درست بودن آن اندیشه دلالت دارد، قدردان باشیم. تفکری که موجب شد انسانی از قعر تاریکی، ناآگاهی و ضد ارزش‌ها حرکت کند و با تلاش و تقویت خواسته در وجود خود، آن اتفاق مهم را رقم بزند. ما نیز باید این پرچم را به‌درستی به دیگران بسپاریم و این مسیر را ادامه دهیم و امیدواریم که از این اندیشه و تفکر، برداشتی صحیح داشته باشیم.

تمام سعی و تلاش انسان‌هایی که در این مسیر قرار دارند و خدمت می‌کنند، تنها برای این است که حتی یک نفر به رهایی برسد و آرامش درون را تجربه کند. وقتی بنایی ساخته می‌شود و ریشه‌های آن در هستی مستحکم و قدرتمند نهاده می‌شود، آن بنا به دلیل قدرت ریشه‌هایش از گزند بسیاری از بلایا در امان می‌ماند. کنگره یک تفکر و اندیشهٔ درست است که جناب مهندس آن را پایه‌ریزی کردند؛ نه فقط برای درمان اعتیاد، بلکه برای اینکه هنر زندگی کردن را نیز بیاموزیم.

جناب مهندس می‌فرمایند: اینجا برای درمان نیامده‌ایم، بلکه برای پرورش استاد آمده‌ایم. پرورش استاد؛ یعنی در کنار درمان اعتیاد، یاد بگیریم چگونه در کنار یکدیگر زندگی کنیم و خود را با آموزش‌هایی که می‌گیریم توانمند سازیم. لازمهٔ توانمند شدن این است که گذشتهٔ خود را فراموش نکنیم و بدانیم از کجا آمده‌ایم؛ زیرا انسان معمولاً فراموش‌کار است و خیلی زود گذشته و سختی‌هایش را از یاد می‌برد و دچار منیّت و غرور می‌شود؛ و همین امر باعث می‌شود به بیراهه برود. اگر آموزش درست نگرفته باشم، نمی‌توانم قدردان این ساختار و اندیشهٔ صحیح باشم.

اگر امروز با آرامش و امنیت بر این صندلی نشسته‌ایم و آموزش می‌گیریم، باید بدانیم در ابتدا چنین نبوده است و جناب مهندس در این مسیر، چالش‌ها و سختی‌های فراوانی را متحمل شدند و مشکلات بسیاری را پشت سر گذاشتند. همچنین در این مسیر با برخوردهای نامناسب افراد خارج از کنگره مواجه شدند؛ اما از آنجا که این ساختار قدرتمند و مبتنی بر اندیشه‌ای راستین بود، کنگره پایدار ماند و توانست در مسیر درست خود حرکت کند و به این مرحله از شکوفایی برسد.

وقتی به گذشته پر از درد و رنج خود نگاه می‌کنم، همیشه از خداوند رهایی از اعتیاد را خواستار بودم. بالاخره خداوند صدایم را شنید و فرمان صادر شد و در مسیر کنگره قرار گرفتم؛ آموزش گرفتم، درمان شدم و به تعادل رسیدم. باید بدانیم که این تعادل نباید فقط در زمینهٔ درمان اعتیاد باشد، بلکه باید در تمام مراحل زندگی جاری شود. باید بیاموزیم خسارت‌هایی را که در گذشته زده‌ایم جبران کنیم، درست صحبت کردن و احترام گذاشتن به دیگران را یاد بگیریم و موجب سربلندی خود شویم. همهٔ این‌ها در سایهٔ تفکر و اندیشهٔ درست و عملی کردن آموزش‌ها در زندگی به دست می‌آید.

اگر بتوانم نحوهٔ برخورد صحیح با خود و دیگران را بیاموزم، آن‌گاه نگاه‌ها نسبت به من تغییر می‌کند و این تغییر باعث می‌شود نسبت به مسائل پیرامونم آگاه‌تر شوم و رشد و تکامل در من شکل بگیرد. اگر بخواهم در جامعه درست زندگی کنم، باید تمام تفکرات غلط و افیونی خود را کنار بگذارم و در مسیری که برایم فراهم شده است گام بردارم و در این راه ثابت‌قدم و استوار باشم تا بتوانم آموزش بگیرم. جناب مهندس در اکثر صحبت‌های خود می‌فرمایند: ما از فرامین و دستورات الهی درس می‌گیریم و راه درست یکی بیشتر نیست و آن صراط مستقیم است. پس دنبال بیراهه رفتن و جست‌وجوی مسیر اصلی در راه‌های فرعی، کاری نادرست است که ما را با مشکلات زیادی مواجه می‌کند.

ایشان به ما هنر درست زندگی کردن و قدرشناسی را آموختند و ما نیز باید این آموزش‌ها را به دیگران منتقل کنیم. اگر ساختاری درست باشد و من نیز در مسیر آن، درست حرکت کنم و درست آموزش بگیرم، جزئی از آن ساختار می‌شوم و همان‌گونه که دیگران نسبت به من احساس مسئولیت کردند، من نیز در برابر تازه‌واردان احساس وظیفه می‌کنم و می‌توانم بازپرداخت مناسبی داشته باشم. اگر در مسیر درست کنگره حرکت کنیم و آموزش بگیریم، به تعادل و آرامش درونی خواهیم رسید.

شرط آن این است که با انجام عمل سالم به معرفت و شناخت حقیقی برسیم و سپس عدالت واقعی را در زندگی خود به مرحلهٔ اجرا درآوریم. در پایان، این هفتهٔ عزیز را به جناب مهندس، بنیان کنگره، خانوادهٔ محترم ایشان و تمامی دیده‌بانان و خدمت‌گزاران کنگره که در این مسیر از هیچ تلاشی دریغ نکردند تبریک می‌گویم و امیدوارم با آموزش‌های صحیحی که می‌گیریم، ادامه‌دهندهٔ راه این عزیزان باشیم.

مرزبان کشیک: مسافر غلامرضا
ویراستار: مسافر جمال (لژیون ششم)
تایپ: مسافر علی (لژیون هشتم)
عکس: مسافر احسان (لژیون سوم)
ارسال خبر: مسافر سعید (لژیون دوم)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .