کنگره60؛درختی که ریشه در عشق دارد

 سیزدهمین جلسه از دوره چهارم سری کارگاه‌های آموزشی کنگره ۶۰، ویژه مسافران، نمایندگی سنایی نیشابور، با استادی مسافر امان و نگهبانی مسافر کاظم و دبیری مسافر مجید، با دستور جلسه « بنیان کنگره 60» در تاریخ ۱۴۰۴/۰۹/۱۶ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
 

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان امان هستم یک مسافر ،خداوند را شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر توفیق حضور در جمع شما دوستان را نصیبم کرد تا از آموزش‌های شما بهره‌مند شوم.هفته بنیان، بیست‌وهشتمین سالگرد بنیان کنگره ۶۰ است. این هفته را به محضر آقای مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان، تمامی خدمتگزاران و اعضای کنگره ۶۰ در سراسر کشور تبریک و تهنیت عرض می‌کنم. امیدوارم همواره سایه ایشان بر سر ما مستدام باشد و از آموزش‌ها و دستور جلسات ایشان بیش از پیش بهره‌مند شویم.بنیان کنگره ۶۰ به همت آقای مهندس حسین دژاکام، با زحمات و مشقات فراوان شکل گرفت. این شعبات و امکانات به سادگی به وجود نیامده‌اند؛ خون‌دل‌ها، فراز و نشیب‌ها و سختی‌های بسیاری طی شده تا امروز ما بتوانیم در آرامش و نظم، در این مکان حاضر شویم و به درمان برسیم.
درمان در کنگره ۶۰ ساده است، اما آسان‌طلبانه نیست؛ نیازمند خواستن، گوش‌سپردن و فرمان‌برداری از ساختار و آموزش‌هاست. کسی که نتواند نظم را رعایت کند، دیر در جلسه حاضر شود یا وسط جلسه نظم را بر هم بزند، هنوز به درک درستی از اهمیت درمان نرسیده است.
تمثیل زیبایی از بزرگان کنگره نقل شده است که می‌فرمایند: کنگره ۶۰ مانند یک درخت است؛ریشه و تنه آن دیده‌بانان، شاخه‌ها راهنمایان، و میوه‌های آن رهجویانی هستند که به رهایی می‌رسند.بسیاری از خدمتگزاران امروز، روزی خود مصرف‌کننده بوده‌اند و با تحمل سختی‌ها و آزمون‌های فراوان، این مسیر را طی کرده‌اند تا امروز این ساختار منظم برقرار باشد.نکته مهم برای من این است که گذشته خود را فراموش نکنیم. من خودم انسانی با حال خرابی بودم و هیچ‌گاه آن دوران را از یاد نمی‌برم؛ چراکه فراموشی گذشته، انسان را به قضاوت، منیت و سقوط دوباره نزدیک می‌کند.داستان «ایاز و سلطان محمود» بهترین مثال برای این موضوع است؛ ایاز همواره لباس‌های کهنه خود را نگه می‌داشت تا گذشته‌اش را فراموش نکند و در دام غرور نیفتد.
کنگره ۶۰ زندگی مرا تغییر داد. نسخه‌ای که در اینجا ارائه می‌شود، با آموزش، سی‌دی‌ها و راهنمایی‌های آقای مهندس، مسیر درست زندگی را به من آموخت. اگر امروز آرامش دارم، نتیجه همین آموزش‌ها و حمایت جمع است.
از دوستان خواهش می‌کنم قدر این مکان را بدانیم، از خدمتگزاران حمایت کنیم، در سبد کمک‌ها مشارکت داشته باشیم و حرمت این چراغ روشن را حفظ کنیم؛ چرا که این نور برای همه ماست.امیدوارم همه ما با عشق و محبت در کنار هم، هم در مسیر خدمت و هم در مسیر درمان، به رهایی و آرامش واقعی برسیم.ممنون از اینکه به صحبت‌های بنده گوش کردید.

ضبط صدا مسافر بهروز
عکس مسافر مهدی
تایپ مسافر علی
لینک و انتشار خبر مسافر حمزه