بنیان کنگره ۶۰، تنها یک نقطه آغاز نیست؛ بلکه سرآغاز فصلی نو در تاریخ انسانهایی است که از تاریکی اعتیاد به روشنایی رهایی گام نهادهاند. این بنیان، در وجود مهندس حسین دژاکام تجلی یافت؛ انسانی که خود از دل تاریکی برخاست، اما به جای آنکه در سیاهی بماند، چراغی برافروخت تا راه را برای دیگران روشن کند.
کنگره ۶۰، برآمده از ایمان یک فرد به حقیقت انسان است. مهندس دژاکام دریافت که اعتیاد، پایان راه نیست؛ بلکه میتواند آغازی دوباره باشد، فرصتی برای شناخت خویشتن و بازگشت به مقام انسانی. او با تجربه زیسته خویش، باوری عمیق و نگاهی علمی، بنیانی را بنا نهاد که امروز هزاران انسان در سایه آن به آرامش و تعادل رسیدهاند.
این بنیان بر سه ستون جاودانه استوار است: معرفت، محبت و عمل. معرفت، چراغی است که انسان را از جهل و تاریکی بیرون میکشد؛ محبت، پیوندی است که دلها را به هم نزدیک میکند؛ و عمل، حقیقتی است که اندیشه را به زندگی بدل میسازد. این سه، همچون اضلاع مثلثی مقدس، در وجود بنیانگذار تجلی یافت و کنگره را به مدرسهای بزرگ برای بازگشت انسانها به خویشتن بدل کرد.
شکلگیری کنگره ۶۰، داستانی است از عبور یک انسان از وادی ناامیدی به قله ایمان. در آغاز، جمعی کوچک گرد هم آمدند؛ اما آنچه این جمع را به نهادی عظیم بدل کرد، ایمان بنیانگذار به اصل «از تاریکی به روشنایی» بود. او باور داشت که هر انسانی، هرچقدر در بند باشد، میتواند دوباره برخیزد و به مقام انسانی خویش بازگردد.
امروز، کنگره ۶۰ نه تنها راه درمان اعتیاد را نشان میدهد، بلکه الگویی از زندگی متعادل، خدمت به دیگران، و بازگشت به ارزشهای انسانی را به جامعه عرضه کرده است. این بنیان، خانهای است که بر پایه عشق بنا شده و سقف آن بر ستون عقل و ایمان استوار است.
اگر بخواهیم بنیان کنگره ۶۰ را در یک تصویر شاعرانه خلاصه کنیم، باید گفت: «کنگره ۶۰، پلی است میان درد دیروز و امید فردا؛ پلی که با سنگهای تجربه و ملات محبت ساخته شده و با هر گام صادقانه، انسان را به سوی نور دوباره میبرد.»
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
2363