بنیان یعنی نقطه‌ای که راه را نمایان کرد

دستور جلسه این هفته «بنیان کنگره ۶۰» است، و وقتی این کلمه را می‌شنوم، قبل از هر چیز به ریشه‌های این درخت بزرگ فکر می‌کنم؛ ریشه‌هایی که اگر نبودند، امروز هیچ‌کدام از ما در آرامش و رهایی قدم برنمی‌داشتیم. بنیان یعنی نقطه‌ای که از آن راه روشن شد؛ یعنی اندیشه‌ای که از دل تاریکی برخاست و تصمیم گرفت مسیر تازه‌ای بسازد؛ مسیری که با عشق، علم، تجربه و ایمان همراه است. اگر امروز من و بسیاری از انسان‌ها به زندگی برگشته‌ایم، به‌خاطر آن چراغی است که سال‌ها پیش توسط بنیان گذاشته شد. ما در این دستور جلسه یاد می‌گیریم که قدر این مسیر را بدانیم؛ کنگره ۶۰ با محبت و آموزش درست، به ما یاد داد که انسان قابل بازسازی است؛ که اعتیاد پایان راه نیست؛ و این‌که برای رسیدن به آرامش باید قدم‌به‌قدم، با صبر و نظم حرکت کرد.

احترام به بنیان یعنی احترام به دانشی که جان انسان‌ها را نجات داده و هنوز هم نجات می‌دهد؛ یعنی این‌که ما هم مسئولیم، مسئول حفظ این مسیر، مسئول انتقال درست آموزش‌ها، و مسئول خدمت کردن با عشق و فروتنی. در این دستور جلسه، ما به احترام تمام آن زحمات می‌ایستیم؛ به احترام اندیشه‌ای که نجات‌بخش شد؛ به احترام دانشی که نوری شد بر زندگی‌ها؛ و به احترام انسانی که با عشق، قدرت و توکل، بنیانی بنا نهاد که امروز ما را در آغوش خود گرفته است. در پایان، من این دستور جلسه را یادآوری می‌دانم؛ یادآوری این‌که هر کاری که امروز در کنگره انجام می‌دهیم، ادامه همان نوری است که روزی توسط بنیان کنگره جناب آقای مهندس روشن شد. امیدوارم همه ما پاسدار این نور باشیم.

نویسنده: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون ویلیام ۲)
ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران