از تاریکی به نور در مسیر وادی دهم

وادی دهم: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون انسان جاری است. عنوانی زیبا، پر مفهوم و کامل که هر آنچه باید بیاموزیم را در خود جای داده است. خاصیت و ویژگی هر چیز را صفت می‌گویند: مثلاً تختهٔ سیاه، آدم ترسو، شیر درنده، گربهٔ ملوس. سیاهی صفت تخته است، ترسو بودن صفت انسان، درندگی صفت شیر و ملوس بودن صفت گربه. برخی صفت‌ها همیشه ثابت و غیرقابل تغییر هستند؛ مثلاً زغال نمی‌تواند از سیاهی به سفیدی تغییر کند، یا شیر نمی‌تواند درنده نباشد. سیاهی شب را هم نمی‌توان مانند روز روشن کرد؛ در اینجا صفت گذشته صادق است.

اما در مورد انسان این‌گونه نیست؛ انسان در هر شرایطی که باشد می‌تواند وضعیت خود را تغییر دهد؛ چون جاری است. هستی و زندگی نیز جاری هستند و این نکته بسیار مهمی است. این خود موهبتی است که خداوند به انسان داده است. در این وادی بیان می‌شود که الهی بودن تنها به انجام یک‌سری مراسم عبادی محدود نمی‌شود؛ هر کس الهی است باید مردم او را دوست داشته باشند، بدخلق نباشد و خوش‌رو و خوش‌اخلاق باشد. این وادی، وادی بیم و امید است.

اگر چاقوی جراحی را در نظر بگیریم، دو کار می‌تواند انجام دهد: هم می‌تواند انسان را از مرگ نجات دهد و هم می‌تواند شاهرگ گردن را بزند. هم امید به بازگشت می‌دهد و هم ممکن است انسان را پایین بیاورد؛ یعنی اگر تو خوب هستی می‌توانی بد شوی و اگر بد هستی می‌توانی خوب شوی. این قانون در نهایت لطف و بخشندگی خداوند را در مسیر زندگی انسان به نمایش می‌گذارد. او به ما زندگی داد و اختیار زندگی را نیز به خودمان واگذار کرد. ما ترسیم‌کنندهٔ زندگی خود هستیم. اختیار به انسان داده شده تا بتواند وضعیت خود را تغییر دهد و راه درست را برای خود انتخاب کند. نقش دیگران بسیار کم است.

خداوند به انسان می‌فهماند که پایان هر چیزی، آغاز چیز دیگری است. ما نمی‌توانیم بگوییم از ما گذشته و به کارهای بد ادامه بدهیم. هیچ انسانی مجبور نیست تا ابد در جهنم بماند و بگوید ما اشتباه کردیم و سوختیم. بنابراین، بازگشت برای همه وجود دارد و حتی گناهکارترین انسان‌ها در هر نقطه‌ای که هستند، می‌توانند مورد لطف خداوند قرار بگیرند. راه نجات همیشه هست. همچنین نباید خیال کنیم اگر در بهشت هستیم، این وضعیت جاودانه است؛ اگر خلاف کنیم، از آن بالا به پایین کشیده می‌شویم؛ پس چون انسان جاری است، باید کوشش و تلاش کند و جایگاهی را که به آن رسیده حفظ نماید و در آن نقطه باقی بماند. این آموزشی بسی ناب برای زندگی ما است. منِ همسفر از این وادی یاد گرفتم که همیشه در حال حرکت باشم و بدانم نباید در وضعیت قبلی باقی بمانم.

مسافر در حال سفر، از وضعیت اعتیاد به وضعیت رهایی و درمان تغییر می‌کند؛ از حال بد به حال خوب می‌رسد، از افسردگی و غصه به شادی و نشاط در زندگی دست پیدا می‌کند. من تا قبل از ورود به کنگره، بر اساس نادانی خود قضاوت می‌کردم. منیت داشتم؛ اما با آمدن به کنگره، یاد گرفتم صفت‌های بد گذشته را رها کنم و با ویژگی‌های خوب جایگزین نمایم. همهٔ این‌ها را مدیون جناب مهندس دژاکام هستیم. ان‌شاءالله بتوانم در کنگره خدمتگزار باشم و دین خود را ادا کنم.

منبع: سی دی‌های‌ وادی دهم
نویسنده: همسفر راضیه.د رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون اول)
رابط‌خبری: همسفر فاطمه.ش رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون اول)
ارسال: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد یزد