وادی دهم: امیدی برای دل شکستگان

چهارمین جلسه از دوره هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰ نمایندگی صبا به استادی مرزبان مسافر مجید، نگهبانی مسافر اسماعیل و دبیری مسافر رضا با دستورجلسه «وادی دهم(صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است) و تاثیر آن روی من» چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان مجید هستم مسافر؛ از ایجنت محترم و گروه مرزبانی خیلی ممنونم و از آقا اردلان راهنمای خودم تشکر می‌کنم که اجازه خدمت در این جایگاه را به من دادند. همچنین به نگهبان و دبیر و خدمتگزاران نمایندگی خدا قوت می‌گویم که خیلی زحمات برای جا‌به‌جایی نمایندگی کشیده‌اند که خیلی از ما از آن بی‌اطلاع هستیم.

در خصوص دستورجلسه، این وادی یک امیدواری دارد برای انسان‌هایی که دل‌شکسته و نا‌امید هستند و فکر می‌کنند هیچ راهی برایشان نمانده است. کسانی که این‌‌قدر صفات‌بد در خودشان دیده‌اند، این قدر کارهای بد انجام داده‌اند که حتی در خلوت خودشان از بازگو کردن آن خجالت می‌کشند.

خداوند به ما اختیار داده است ولی ما‌ نمی‌خواهیم قبول کنیم که اختیار داریم و همیشه می‌خواهیم واگذار کنیم. طلبمان را همیشه می‌خواهیم ولی بدهی و گیر و گرفتاری را دوست نداریم و همیشه دیگران یا خدا را مقصر می‌دانیم.

در کنگره فقط بحث مواد مخدر مطرح نیست بلکه کنگره کارخانه انسان‌سازی است. اگر ما به‌طور واقعی متوجه یکی از این وادی‌های چهارده‌گانه بشویم، زندگی‌ ما زیر و رو می‌شود. من روزی که برای اولین بار در سال ۱۳۸۲ با کنگره آشنا شدم، فکر می‌کردم مسیر کنگره اشتباه است و پایم به کنگره باز نشد تا ۱۸ سال بعد که آمدم و سفرم را شروع کردم.

امروز تصور کنید من نوعی که روزی مصرف‌کننده بودم، روزی هر خلافی را انجام می‌دادم، امروز به من جایگاه دادند چون من خواسته‌ام و قبول کردم که وارد این مسیر بشوم واز معتاد به مسافر  تبدیل بشوم. اگر معنای مسافر را درست درک کنیم و به آگاهی در مورد آن برسیم به این راحتی آن را از دست نمی‌دهیم. اگر امروز به من، جایگاهی از طرف سیستم هستی داده شده است به واسطه انجام اعمالی است که باعث شده صفات بد از من گرفته بشود و صفت‌های خوب بر من بنشیند و از این بابت باید خدا را صد هزار مرتبه شکر کنم که درمان شدم و به من جایگاهی داده شده است و از خدا می‌خواهم که یک موقع دل کسی را نشکانم.

در مراسم‌ها و انجام وظایف مرزبانی یا خدمت‌های دیگر خیلی باید مراقب باشیم که دل یک سفر اولی که به امید یک لبخند ما وارد کنگره شده است را نشکنیم. در کنگره سعی کنیم هر که هستیم آدم خودمان باشیم و از کسی دلخوری نداشته باشیم. ما امروز در ساختمان سیمرغ مراسم داشتیم. یک نفر آمد و حرف‌های زشتی زد که قابل تحمل نبود ولی من تحمل کردم و اگر صفات گذشته‌ را داشتم یک ثانیه هم تحمل نمی‌کردم ولی خدا را شکر مراسممان به خوبی انجام شد و کلی هم انرژی گرفتیم. این معجزه کنگره است که به کسی که قبلا اگر دو نفر را می‌سپردی، جیبشان را می‌زد، الان مرزبانی مراسم ۷۰۰ نفره را می‌سپارند، این یعنی صفت گذشته در انسان صادق نیست.

تغییر صفات اتفاق نمی‌افتد مگر اینکه با یک تفکر سالم شروع به حرکت کنیم و با باور به مسیر و محبت همیشه سعی در انجام دادن کار درست داشته باشیم و بدانیم این سعی و کوشش، با وجود تمام سختی‌هایی که هر کدام از ما در زندگی خود داریم، در تمام مراحل زندگی و حیات ما ادامه دارد. ممنون به حرف‌های من گوش کردید.

عکس: مسافر رضا
تایپ و ارسال: مسافر حیدررضا
خدمتگزاران سایت نمایندگی صبا