بخشش برای من تمرین اعتماد شد

جلسه دوم از دوره سوم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی یوسُف با استادی راهنما همسفر آرزو، نگهبانی دنور همسفر ناهید و دبیری همسفر ربیعه با دستور جلسه «وادی‌ دهم (صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.) و تاثیر آن روی من» روز سه‌شنبه 11 آذر‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱6:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

بسیار خوشحالم که در کنار شما حضور دارم و بار دیگر از ایجنت، مرزبانان و نگهبان و دبیرشان سپاسگزارم که اجازه خدمت در این جایگاه را به من دادند. در مورد این وادی امروز نمی‌خواهم صرفاً از منظر یک نوشته صحبت کنم؛ می‌خواهم دقیقاً آن‌چه در زندگی‌ام رخ داد و تأثیری که این وادی بر من گذاشت را بیان کنم. وقتی جمله صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است را خواندم ابتدا مکث کردم؛ برایم جالب بود که ممکن است آن کسی که در گذشته بودم نباشم و صفات گذشته‌ام نتوانند هویت کنونی‌ام را تعیین کنند. هرچه بیشتر این وادی را مطالعه کردم، دریافتم که انسان همیشه می‌تواند تغییر کند و در هر نقطه‌ای که باشد می‌تواند از نو آغاز کند؛ این وادی فرصتی دوباره برای رشد و قرار گرفتن در جایگاهی بهتر به من داد.

اگر بخواهم این وادی را به لژیون سردار و موضوع بخشش مالی ربط دهم باید بگویم که این وادی به من آموخت علاوه بر تغییر صفات، می‌توانم طرز تفکر و نگاه خود را نسبت به بخشش مالی تغییر دهم. پیش از ورودم به کنگره هرگاه می‌خواستم مالی را بدون انتظار دریافت به کسی ببخشم دچار ترس و اضطراب می‌شدم و نگران کم آوردن یا گرفتار شدن در مشکل بودم؛ اما آموزش‌هایی که در کنگره دیدم به من فهماند که در جهان هستی همه‌چیز جاری است و انسان نیز جاری است؛ بنابراین خیر و برکت و رزق و روزی نیز جاری‌اند. آموختم که پول صرفاً عدد نیست، بلکه معادل انرژی است.

اگر این انرژی را در حالت سکون نگه‌دارم و از جریان خارجش کنم برایم قفل می‌شود و بازگشتی نخواهد داشت. قانون انرژی می‌گوید انرژی در حرکت از شکلی به شکل دیگر در می‌آید؛ بنابراین با بخشیدن این پول و انرژی را جاری می‌کنم و مطمئنم که چندین برابر آن نه الزاماً به همان شکل پول به اشکال مختلف وارد زندگی‌ام خواهد شد. وقتی می‌بخشم اگر از ته دل ببخشم نه برای تشویق یا تشکر دیگران و نه برای جبران بلکه برای این که در مسیر جریان باشم آرامش و اطمینان در من پدید می‌آید.

بخشش برای من تمرین اعتماد شد؛ اعتماد به حرکت، اعتماد به جهان هستی و اعتماد به این‌که اگر دستم باز باشد، هرگز خالی نمی‌ماند. با بخشیدن پیامی به جهان هستی می‌فرستم که به خیر و برکت، به جاری بودن و به رزق و روزی اعتماد دارم؛ بنابراین جاری می‌شوم و از ترس و کم آوردن رها می‌گردم. نکته دیگری که این وادی به من آموخت اهمیت تفکر سالم است؛ اگر تفکرم سالم شود نگاه و ایمانم نیز سالم می‌گردد و از ترکیب تفکر سالم و ایمان سالم عمل سالم بخشیدن در من پدید می‌آید.

بخشش واقعی آرامش می‌آورد و مسیر زندگی را روشن می‌سازد؛ وقتی بخشیدن واقعی شود جریان زندگی همراه من خواهد بود. در نهایت باید بگویم که اگر گذشته را رها کنم، می‌توانم انسان بهتری باشم؛ زیرا گذشته من را نمی‌سازد، بلکه حرکت‌ها و انتخاب‌های امروز من هستند که مرا می‌سازند. انتخاب می‌کنم بخشنده باشم یا نباشم، انتخاب می‌کنم رشد کنم یا نکنم؛ این انتخاب‌ها هستند که سرنوشت و شخصیت مرا شکل می‌دهند. خدا را شکر می‌کنم که اینجا هستم و از ته دل سپاسگزارم؛ حضور در این مسیر به من یادآوری می‌کند که هنوز جاری‌ام، هنوز می‌توانم رشد کنم، هنوز می‌توانم انسان بهتری باشم و هنوز جای تغییر دارم.

تایپیست: همسفر حمیده رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
عکاس، ویرایش و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران