بنیان کنگره 60

بنیان کنگره 60
کنگره ۶۰ یکی از موفق‌ترین و نظام‌مندترین ساختارهای درمان اعتیاد در ایران و جهان است.
ساختاری که با رویکردی علمی و تجربه محور توانسته است مسیری جدید برای درمان، ریکاوری و بازگشت انسان‌ها به زندگی سالم ایجاد کند.
نام مهندس حسین دژاکام به‌عنوان فردی که این مسیر را ترسیم و تبیین کرده، با احترام و حقیقت گره‌خورده است.
|اما نکته مهمی که همواره ایشان بر آن تأکید داشته‌اند این است که خود را "بنیان‌گذار" نمی‌دانند، بلکه خود را «بنیان» کنگره ۶۰ معرفی می‌کنند.
مفهومی که ریشه در جهان‌بینی عمیق و نگاه فلسفی ایشان به هستی و نقش انسان دارد.
در ساختار کنگره ۶۰ واژه‌ها بار معنایی ویژه‌ای دارند؛ چراکه انتخاب هر واژه با تفکر همراه است.
واژه بنیان در این ساختار به معنای «هسته اولیه یک حقیقت، پایه شکل‌گیری یک جریان، و سرچشمه شناخت و علم» به کار می‌رود.
بنابراین، هنگامی‌که مهندس دژاکام خود را «بنیان» می‌نامند، اشاره به این دارد که: ایشان سرچشمه علم و متد درمان کنگره هستند.
به‌عبارت‌دیگر، "بنیان" بودن به نقش علمی و معرفتی ایشان اشاره دارد، نه یک مقام تشریفاتی یا عنوان سازمانی.
اصطلاح «بنیان‌گذار» بیشتر به یک حرکت اداری یا یک اقدام حقوقی اشاره دارد.
اما مهندس دژاکام باور دارند آنچه در کنگره ۶۰ شکل‌گرفته: تنها یک ساختار سازمانی نیست،بلکه یک نظام معرفتی، جهان‌بینی، علمی  است.
که از عمق تجربه و تفکر برخاسته است.
به همین دلیل ایشان عنوان «بنیان» را برای خود کافی و دقیق می‌دانند. بنیان‌گذار ممکن است ساختاری را بنا کند، اما بنیان، خود اساس آن ساختار است. کسی که بنیان است، اولین نمونه زنده و عینی از مسیری است که دیگران می‌توانند آن را طی کنند.
همان‌گونه که در متد DST، اولین آزمایش، اولین تجربه درمان و اولین قدم در وجود بنیان شکل گرفت و سپس به‌صورت علمی و مهندسی‌شده تدوین شد.

مهندس دژاکام علاوه بر طراحی متد DST   سه ضلع اصلی درمان کنگره یعنی جسم، روان، جهان‌بین را تعریف نمودند.

این سه ضلع امروز ستون‌های اصلی درمان در کنگره هستند و بر هزاران نفر تأثیر شگرف و عمیق گذاشته‌اند.

از سوی دیگر، جهان‌بینی که امروز به‌صورت وادی‌ها و آموزش‌ها در کنگره ارائه می‌شود،
در حقیقت از برداشت‌های فلسفی، تجربی و عرفانی ایشان آغازشده و سپس به یک نظام آموزشی تبدیل‌شده است.
همین معنا باعث شده نقش ایشان فراتر از یک مؤسس یا بنیان‌گذار تعریف شود.
یکی از ویژگی‌های برجسته مهندس دژاکام فروتنی است. فروتنی‌ای که از آگاهی و جایگاه واقعی انسان سرچشمه می‌گیرد.
ایشان باوجود تأثیر عمیق و ماندگارشان در کنگره۶۰، هرگز خود را بالاتر از دیگران نمی‌بینند و همواره تأکید می‌کنند:
«من تنها یک خدمتگزار هستم.»
بااین‌حال، اعضا و ره‌جویان از روی شناخت و احترام، ایشان را بنیان می‌نامند؛
نه از روی تعارف یا تشریفات، بلکه به دلیل نقش حقیقی و بنیادی ایشان.
مهندس دژاکام صرفاً سازنده یک ساختمان یا بنیان‌گذار یک سازمان نیستند؛
ایشان خاستگاه علم، تجربه و جهان‌بینی‌ای هستند که امروز هزاران انسان را از تاریکی به روشنایی هدایت می‌کند.
ازاین‌رو، عنوان «بنیان کنگره ۶۰» دقیق‌ترین و شایسته‌ترین تعریفی است که می‌تواند جایگاه ایشان را توصیف کند.
بنیانی که بر محبت، معرفت، تفکر، تجربه و عمل سالم استوار است و همچنان در حال گسترش و بالندگی است.

نویسنده مقاله:
مسافر غلامرضا
لژیون یکم آکادمی