یازدهمین جلسه از دورهی بیستوششم سری کارگاههای آموزشی کنگره۶۰؛ ویژهی مسافران نمایندگی زنجان؛ با استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر داود و دبیری مسافر علی؛ با دستور جلسهی «وادی دهم: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است» روز سهشنبه 11 آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز بهکار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خداوند را شاکر و سپاسگزارم و از راهنمای خود تشکر میکنم که به من اجازه دادند برای اولین بار در این جایگاه قرار گرفته و خدمت نمایم، در مورد دستور جلسهی این هفته، به نظر من وادی دهم یکی از عمیقترین آموزههای کنگره ۶۰ است؛ صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است؛ در این عبارت حقایق بزرگی نهفته است و سه نکتهی کلیدی وجود دارد: اولین نکتهی کلیدی این وادی جاری بودن انسان است؛ نکتهی دوم بحث تغییر و رشد و نکتهی سوم تمرکز و نگاه به آینده است.
انسان بایستی مانند یک رودخانه جاری باشد؛ یک رودخانهی جاری از تمامی موانعی که بر سر راهش باشد، عبور میکند، زیرا نمیخواهد راکد بماند و یک هدف بزرگ دارد و آن هدف رسیدن به اقیانوس است؛ هنگامی به اقیانوس رسید، صفات گذشته و هویت رودخانه، به «اقیانوس بیکران بودن» تغییر میکند.
انسان، مانند رودخانه بایستی در حرکت باشد، همهی ما در زندگی خود، دارای مشکلات فراوانی هستیم؛ اما نباید پا پس بکشیم و از مشکلات شانه خالی کنیم، اگر میخواهیم تبدیل به الماس شویم، بایستی تحت فشار و امتحان و کسب آموزش باشیم.
هیچ انسانی محکوم به ماندن در گذشتهی خود نیست، هویت یک انسان گذشتهی او نیست، هویت یک انسان، آن چیزی است که هماکنون است و تلاش میکند که در آینده باشد.
در قرآن کریم دو آیهی شریفه را پیدا کردم که ارتباط مستقیم با دستور جلسهی ما دارد: آیهی اول، آیهی ۵۳ سوره «انفال» بود که میفرماید: تغییر در نعمتهای خداوند و افزایش آنها با تغییر در حالات درونی یک انسان ممکن میشود؛ با توجه به این آیه، بایستی با تزکیه و پالایش، جهان درون را از آلودگیها پاک نمود، بدون تغییر در جهان درون، تغییر در جهان بیرونی ممکن نیست.
آیهی بعدی، آیهی سوم سورهی «انسان» است که میفرماید: انسان جاری است و میتوانند شاکر بودن یا ناسپاسی و کفر را انتخاب کند؛ انسان با انتخاب خویش زندگیِ خود را میسازد، اگر گذشتهی نامطلوبی داشتیم، با انتخاب درست؛ میتوانیم آیندهی مطلوبی داشته باشیم، اگر انتخاب درستی نداشته باشیم، تضمینی نیست که آیندهی بهتری در انتظارمان باشد.
تاثیر وادی دهم روی من، این بود که یاد گرفتم با عینک گذشته به زندگی ننگرم و به آینده امیدوار باشم و اینکه میتوانم با دانایی و خدمت در کنگره، آیندهی ایدهآلی را برای خود مهیا نمایم؛ ما انسانها چیزی خواهیم شد که اکنون در تلاش برای ساختن آن هستیم، نه آن چیزی که در گذشته بودهایم.

خدمتگزاران سایت نمایندگی زنجان:
تایپ و ویراستار: مسافر امید از لژیون دهم
ارسال: مرزبان خبری مسافر شهرام
- تعداد بازدید از این مطلب :
79