رمز و راز حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه، و دیگری آنچه برداشت مینماییم.
در این وادی میخواهد بگوید، هر چیزی راهی دارد، اگر از راهش وارد نشویم، به مشکل بر میخوریم. به طور مثال: در ریاضی یک قانون هست که هیچوقت عوض نمیشود؛ در هر کجای دنیا که باشه اینه که دودو تا میشه چهارتا. یا اینکه واحد اندازهگیری پارچه متر هست که ابتدا باید اندازهگیری شود، بعد برش زده شود. یا اینکه پارچهفروش پارچه را متر نکرده، نمیتواند برش بزند؛ ممکنه اندازهها کوچک و یا بزرگ بشود.
یا زمانی که ما میخواهیم به تبریز برویم، باید ابتدا مسیر را پیدا کنیم، بعد حرکت کنیم. اگر مسیر را پیدا نکنیم، ممکنه از شمال کشور سر در بیاوریم. یا برای باز کردن گاوصندوق باید ابتدا رمز آن را بدانیم، تا بتوانیم گاوصندوق را باز کنیم. در اینجا انسانها را به دودسته تقسیم کرده: گروه خردمندان که ابتدا فکر میکنند، بعد صحبت میکنند؛ ولی انسانهای بیخرد ابتدا صحبت میکنند و بعد فکر میکنند، و همیشه هم مجبور هستند از اطرافیان خود معذرتخواهی کنند.
منبع: «خلاصهٔ سیدی وادی هفتم: رمز و رازِ حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتنِ راه و دیگری آنچه برداشت مینماییم.»
نویسنده: همسفر فرزانه، رهجوی راهنما همسفرآمنه(لژیون دوم)
ویرایش: همسفر فریبا، رهجوی راهنما همسفرآمنه(لژیون دوم)
عکاس:همسفر منیره، رهجوی راهنما همسفر اعظم(لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر مینا، دبیر سایت، رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون اول)
- تعداد بازدید از این مطلب :
54