«امید به تغییر با وادی دهم»

مسافر علی

سلام دوستان. علی هستم، یک مسافر.
در مورد دستور جلسه وادی دهم: «صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است.»
وادی‌ها همیشه چراغ راه ما هستند و ما می‌توانیم از آن‌ها برای بهتر زندگی کردن استفاده کنیم. من این وادی را خیلی دوست دارم، چون به من امید داد که اگر روزی در تاریکی‌ها و اعتیاد بودم، قرار نیست تا ابد آنجا بمانم. می‌توانم با انتخاب مسیر درست و بستر مناسب، با خواست و اراده خودم و همچنین داشتن راهنمایی خوب، و با طی کردن زمان و اجرای قوانین، از تاریکی‌ها،مخصوصاً تاریکی اعتیاد، خارج شوم.
تنها جایی که به این موضوع باور دارد، همین کنگره ۶۰ و آقای مهندس دژاکام است. در بیرون از کنگره به این صحبت‌ها اعتقادی ندارند و می‌گویند اعتیاد درمان ندارد. اما این وادی می‌گوید من می‌توانم صفت خودم را تغییر دهم؛ مثل صفت “معتاد” که از من گرفته شد و صفت “مسافر” به من داده شد.
از طرفی، این وادی می‌تواند یک هشدار هم به من بدهد: اگر فراموشکار بودم و قدردان نبودم، در لحظه‌ای این حال خوب از من گرفته می‌شود و مرا به قعر تاریکی‌ها می‌کشاند. باید همیشه مراقب باشم، چون نیروهای بازدارنده و منفی همیشه هوشیار هستند و در کمینند. اما من هم می‌توانم با آموزش گرفتن و کسب دانایی، از آن‌ها در امان باشم.
خداوند را شاکرم که اذن ورود من به کنگره داده شد و همچنین اذن ماندن و خدمت کردن در کنگره و داشتن حال خوب، و تا همیشه این حال خوب را مدیون آقای مهندس، راهنمایان خوبم و همه خدمت‌گذاران کنگره ۶۰ هستم.
با تشکر

نویسنده: راهنما مسافر علی-لژیون هفتم
ویراستاری و تنظیم: مسافر محمدرضا

«مسافران نمایندگی پروین‌اعتصامی اراک»