وادی دهم: وادی بیم و امید

سومین جلسه از دوره هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰ نمایندگی صبا به استادی راهنما مسافر محسن، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر محسن با دستورجلسه «وادی دهم( صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است) و تاثیر آن روی من» دوشنبه ۱۰ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان محسن هستم مسافر؛ از دبیر بابت قرائت خلاصه گزارش ممنونم و از ایجنت محترم و لژیون محترم مرزبانی تشکر می‌کنم.  وادی دهم می‌گوید: صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است. بهترین جمله این وادی این است که می‌گوید:" بدون دست‌‌ و پا، سربر سجده الله بسیار آسان است فقط تمنای دل می‌خواهد که با آنان فاصله بسیار دارند مانند نابینایان در روز به‌دنبال شب می‌روند." وادی دهم یکی از وادی‌های مهم کنگره‌۶۰ است. این وادی هم امید می‌دهد و هم بیم می‌دهد و تنبیه می‌کند. این مطلب را برای چی می‌گوید؟ برای این که کسی که اعتیاد دارد و مصرف کننده هست یا دروغگوست یا نزول‌خور است و یا به خیلی از مسائل منفی آلوده هست به کمک اختیاری که خدا به او داده است، می‌تواند از این مسیر برگردد. همه ما می‌توانیم تلاش کنیم، تزکیه و پالایش کنیم و رحمت قدرت مطلق شامل حالمان بشود تا جزو آدم‌های خوب قرار بگیریم.

حالا چرا بیم می‌دهد؟ چون کسی که در بهشت است یا در جایگاه راهنما یا مرزبان قرار گرفته است، خیلی راحت می‌تواند به جهنم برگردد. فاصله مکانی من‌راهنما با یک سفر اولی به اندازه یک دود است. اگر من بروم مصرف کنم باید بیام و در کنار سفر اولی‌ها، سفر اولی بشوم یعنی من که الان راهنما هستم با یک‌بار مصرف با سفر اولی که در جهنم خودش قرار دارد از لحاظ مکانی هیچ فرقی ندارم ولی از نظر زمانی فاصله بسیار زیادی وجود دارد. قرار نیست همه صفات زشت و بد خود را تا آخر به همراه بیاوریم. خیلی راحت می‌توانیم ارتقا پیدا بکنیم، با اختیاری که خدا به ما داده است، می‌توانیم تزکیه کنیم، خود خداوند هم کمک می‌کند. اگر انتهای جهنم هم باشیم کافیست سرمان را به سمت نور برگردانیم تا کمک الهی شامل حالمان بشود تا به سمت نور حرکت بکنیم.

سفر اولی‌های عزیز که دو، سه ماه است، دارید سفر می‌کنید، یک کاری کنید که تغییر در شما مشخص باشد و نشان بدهید که در حال تغییر هستید. این تغییرات هم مثل روش <DST> که ما ذره‌ذره و بتدریج انجام می‌دهیم، ذره‌ذره انجام می‌شود. کسانی که تا الان در خانه رفتارهای درست انجام نمی‌دادند، رختخواب خودشان را جمع نمی‌کنند یا رفتار مناسبی با خانواده خود ندارند،  رفتارهایی که از زمان مصرف داشتیم را پله‌پله برعکس بکنیم تا نشان بدهیم که داریم تغییر می‌کنیم. وقتی این تغییر درون ما انجام می‌شود یک تشویقی برای ما ایجاد می‌شود. من در لژیون به بچه‌ها می‌گویم در اول سفر از خودتان عکس بگیرید و در  لژیون عکس دسته جمعی می‌گیریم. بعد از شش ماه، یک‌سال که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم یک عده که نیستند که هیچ ولی کسانی که در لژیون بودند، تغییرات در صورت و لباس و مدل مو و مدل نشستن آن‌ها مشهود است. من هنوز عکس‌های دوران مصرف خودم را دارم، این عکس‌ها را نگه داشته‌ام که یادم باشد که چی بودم. من می‌توانستم معتاد بمانم ولی آمدم در کنگره۶۰ و اولین اتفاقی که افتاد این بود که صفت معتاد از من گرفته شد و صفت مسافر به من داده شد.

ما هر کاری که در این زندگی می‌کنیم، هر سفری را که شروع می‌کنیم و وارد هر مرحله‌ای که می‌شویم همه برای ترخیص شدن از آن مرحله است. وارد سفر اول که می‌شویم از معتاد تبدیل به مسافر می‌شویم و موقعی هم که رها می‌شویم، ترخیص می‌شویم و وارد سفر دوم می‌شویم، در سفر دوم خیلی کار داریم. سفر اول شاید لذت‌بخش‌تر، راحت‌تر و دلپذیرتر از سفر دوم باشد. این را نمی‌گویم که دلتان بلرزد ولی کارهایی که در سفر دوم باید انجام بدهیم خیلی سخت‌تر است. آن ترخیص‌هایی که در سفر دوم باید انجام بشود خیلی سخت‌تر است ولی این مطلب را همیشه در نظر داشته باشید که همواره یک نیرویی هست که از ما حمایت می‌کند پس لازم نیست ما صفات زشت، وحشتناک و جهنمی خودمان را تا ابد همراه خود داشته باشیم. خیلی راحت با خواست خود و کمک قدرت مطلق می‌توانیم این صفات را تغيير بدهیم، تبدیل بشویم، ترخیص بشویم و به مرحله دیگری از زندگی پا بگذاریم. ممنون  از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید.

تهیه و عکس: مسافر مهدی
تایپ و ارسال: مسافر حیدررضا
خدمتگزاران سایت نمایندگی صبا