انسان در بدو تولد هیچ صفت بدی ندارد

چهارمین جلسه از دوره پانزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی کاشمر به استادی همسفر اعظم، نگهبانی همسفر آرام و دبیری همسفر الهام با دستور‌ جلسه «وادی دهم (صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است) و تاثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱۰ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان و دبیر جلسه سپاسگزارم که این وقت را در اختیار من قرار دادند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. وادی دهم بسان شمشیر دو لبه است که هم هشدار می‌دهد و هم امید به بازگشت، هم صعود است و هم سقوط و خطوط اختیار را به شکل زیبایی به دست انسان می‌دهد تا خود انسان هر طور که مایل است ترسیم کند و به منِ انسان ارمغان می‌دهد هر صفتی که در وجودمان است را می‌توانیم تغییر دهیم و می‌توانیم حس خودمان را تزکیه کنیم.

اولین قدم برای تزکیه، تفکر سالم است و تفکر سالم منجر به ایمان سالم است. شخصی که ایمان سالم داشته باشد خداوند در قلب آن حاضر می‌شود و اعمالش سالم می‌شود و از عمل سالم، حس سالم پدیدار می‌شود و حس سالم هم عقل سالم را به وجود می‌آورد و عقل سالم انسان را به عشق سالم می‌رساند و آن‌وقت است که صفت گذشته در انسان تغییر می‌کند و این موضوع فقط در مورد انسان صدق می‌کند نه جانور یا چیز دیگری؛ زیرا خداوند هدفش تکامل روحی و علمی انسان است؛ پس مسیر تکامل و زندگی تغییر، تبدیل و ترخیص است.

این جمله که من بگویم من همین هستم که هستم، من از اول همین بودم برای من یا برای هر فرد دیگری مانند باتلاق و مرداب است و این‌که ما بخواهیم یک‌روزه خودمان را تغییر دهیم اشتباه است و امکان‌پذیر نیست؛ زیرا نیاز به زمان دارد. انسان در بدو تولد هیچ صفت بدی ندارد؛ ولی کم‌کم و به مرور زمان به صفت‌های ناپسند آلوده می‌شویم؛ پس باید آرام‌آرام صفات منفی را از خودمان دور کنیم و صفات مثبت را جایگزین کنیم.

من در ابتدا با کوله‌باری از غم وارد کنگره شدم و فکر می‌کردم صفات خوب دارم؛ اما با آموزش‌هایی که از راهنمایم گرفتم متوجه شدم که من عمل به ظاهر نیک دارم و درست زندگی نمی‌کردم. تمام وادی‌هایی که آمده است از کلام الله گرفته شده است و برای من اعظم این را به ارمغان می‌آورد که راه درست زندگی کردن را بیاموزم و بهتر زندگی کنم. من تمام مسئولیت‌های مسافرم را از او گرفته بودم و اکنون یاد گرفته‌ام آرام‌آرام مسئولیت‌هایش را به خودش واگذار کنم و اگر به یکباره این کار را انجام دهم ممکن است ریزش کند؛ پس مهم است که ذره‌ذره این کار صورت گیرد.

بیشتر اشتباهاتی که انجام می‌دادم مقصر خودم بودم و واقعاٌ جسم خود را نابود کرده بودم و اکنون یاد گرفته‌ام چگونه تغییر کنم و خداوند را شاکرم که خیلی تغییر کرده‌ام. شکرگزار خداوند هستم که صندلی کنگره را به من هدیه کرد و همسفر شکوفه را در مسیر من قرار داد تا بتوانم آموزش بگیرم و یک زندگی جدید را شروع کنم.

من در زندگی طوری بودم که نباید هیچ چیز تغییر می‌کرد و جابه‌جا می‌شد و این باعث شد هم به دیگران ظلم کنم و هم به خودم و مدام ناراحت بودم که چرا فلان چیز سر جای خودش نیست یا چرا کثیف شده است؛ اما حال متوجه شدم که باید زندگی جریان داشته باشد. اگر برای من مشکلی پیش می‌آید باید خودم آن را حل کنم و ریشه حل مشکلات در وجود خودم است.

مرزبانان کشیک: همسفر حمیده و مسافر هادی
تایپیست: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون سوم)
عکاس: همسفر گلناز رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کاشمر