اولین راه برای پالایش، تفکر است

صفت گذشته در انسان؛ صادق نیست، چون جاری است. در بخش سوم این سی‌دی آقای مهندس می‌فرمایند: انسان می‌تواند تغییر کند و عوض بشود. ولی برخی چیزها در طبیعت نمی‌توانند، عوض بشوند. مثل یک گرگ، عقاب، یک باز که یک پرنده شکاری است. این‌ها نمی‌توانند صفت‌شان را عوض بکنند. ولی انسان می‌تواند صفت خودش را عوض کند. نکته‌ حائز اهمیت این است که ما قبل از این که وارد این سیستم بشویم، مسئولیتی به ما نمی‌دادند. پس ما بعضی اوقات وارد سیستمی می‌شویم و ما را قبول ندارند، برای ما ارزش قائل نیستند، اما وقتی تغییر می‌کنیم یا جهشی می‌کنیم، قابل توجه و اعتماد آن‌ها می‌شویم. این صفت ما است که باید تغییر کند و این صفت باید از بنیان تغییر کند. باید یکسری خودخواهی‌ها، منیت‌ها، تکبرها و خودبزرگ‌بینی‌ها را کنار بگذاریم. گاهی اوقات در جایگاه یا مرتبه‌ای قرار می‌گیریم، که افرادی را می‌دهند دستمان، ما خودمان این کار را با خودمان نکردیم. این سیستم است که به ما اعتماد می‌کند و ما را در جایگاهی قرار می‌دهد و این به دلیل تغییرات است. ما باید بدانیم در چه جایگاهی قرار گرفته‌ایم؟ جایگاه قبلی‌مان کجا بوده؟ اگر به جایگاهی می‌رسیم باید شکرگذار خداوند باشیم. مثل ایاز باشیم و گذشته خودمان را از یاد نبریم. مبادا به کسی بی‌احترامی یا توهین کنیم و ما چنین حقی را نداریم. بنابراین به جایگاهی که رسیدیم باید ارزش آن جایگاه را بدانیم. اگر ارزش آن را ندانیم آن جایگاه از ما گرفته می‌شود.

در ادامه آقای مهندس می‌فرمایند: فردی که آموزش‌های خوب یاد بگیرد، انرژی و اطلاعات خوبی منتقل می‌کند و کسی که آموزش بد، یاد بگیرد، انرژی بد انتقال می‌دهد و در نتیجه هر گیرنده‌ای، قطعاً فرستنده هم است. برای این که صفت گذشته را تغییر بدهیم، باید حس‌مان هم تغییر کند. برای این که حس تغییر کند، هیچ راهی جز پالایش وجود ندارد و اولین راه برای پالایش یا تصفیه کردن، تفکر است. چه تفکری؟ تفکر سالم. چون ما هم تفکر سالم، داریم هم تفکر ناسالم. وقتی در جهت منفی نقشه می‌ریزیم، می‌شود تفکر ناسالم، مثل این که می‌خواهی زهری را به انسانی بریزی یا یک انسانی را از بین ببری. این می‌شود تفکر ناسالم و وقتی تفکر سالم انجام می‌دهی ایمان سالم بوجود می‌آید. ایمان یعنی تجلی نور خداوند در انسان. نور خدا در انسان، یعنی صفات خداوند در انسان متجلی بشود. حالا صفات خداوند چه است؟ رحمان، رحیم، بخشنده، مهربان، پس کسی که ایمان دارد، باید رحمان، رحیم باشد و کسی هم که بخشنده و مهربان نیست، رحمان، رحیم هم نیست. ما عادت داریم برای هر کاری به نام خدا می‌گوییم. این فقط یک فرمول نیست که ما به کار می‌بریم. گفتن این نام ارزش دارد، باید هر جا خرجش نکنیم، باید جایی خرجش کنیم که ارزش آن را داشته باشد. در آخر از آقای مهندس و خانواده محترمشان صمیمانه سپاسگزارم که این سیستم را راه‌اندازی کردند و باعث می‌شوند ما کم‌کم و ذره‌ذره روی خودمان کار کنیم و تغییر کنیم، صفت‌های گذشته خودمان راهم تغییر بدهیم.

نویسنده مطلب: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون سوم)
عکاس: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر بتول (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر رقیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رازی