وادی دهم به ما میگوید: صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون انسان جاری است.
انسان مانند رودخانهای جاری است و در دنیایی که ما در آن زندگی میکنیم، دنیای اضداد است. من تا زمانی که نتوانم حسهای خود را تغییر بدهم نمیتوانم خود را تغییر بدهم و این حسها را فقط با تزکیه و پالایش میتوانم تغییر بدهم؛ اگر تفکر من درست باشد، قطعاً عمل من هم درست خواهد بود. وادی دهم به انسان این امید را میدهد که در هر نقطه پایینی که باشد میتواند، تغییر کند و انسان به واسطه اختیاری که خداوند به او داده است، میتواند هر صفت و ویژگی بدی که دارد تغییر بدهد.
اگر صفات بدی داریم، میتوانیم آرام آرام از آنها دوری کنیم و با تفکر و آموزش در جهت ارزشها قدم برداریم و ما نمیتوانیم، بگوییم که راه نجات از تاریکیها به سمت روشناییها وجود ندارد و با وجود این وادی بلکه انسان در هر نقطه از حیات که قرار داشته باشد میتواند در مسیر درست قرار بگیرد و خودش را نجات بدهد. انسان نباید، زمانی که صعود میکند، منیت داشته باشد و این را باید بداند که هر روز از زندگی او میتواند آغازی دوباره داشته باشد، برای تغییر صفات او؛ پس باید مراقب باشیم که اگر در صراط مستقیم قرار گرفتیم، فکر نکنیم که همه چیز تمام شده است و دیگر دچار لغزش نمیشویم. پس صفات گذشته در انسان صادق نیستند؛ بلکه هر لحظه در حال تغییر هستند.
نویسنده و ارسال: همسفر شیدا رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون یکم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
5