نه‌تنها انسان بلکه تمام قوانین جاری هستند

یازدهمین جلسه از دوره دوازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ملایر به استادی همسفر مرجان، نگهبانی همسفر فیروزه و دبیری همسفر شکوفه با دستور‌جلسه «وادی‌ دهم (صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.) و تاثیر آن روی من» روز یک‌شنبه ۹ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

طبق گفته‌های آقای‌مهندس گروه‌های دیگر که در زمینه ترک اعتیاد کار می‌کنند اعتقاد دارند کسی که قبلا معتاد بوده است امروز هم معتاد است و ۲۰سال دیگر هم معتاد است؛ ولی ما در کنگره۶۰ اعتقاد داریم که انسان جاری است. نه‌ تنها انسان بلکه تمام قوانین جاری هستند. کسی که بیمار بوده شاید درمان شود و فرد سالمی شود یا برعکس کسی که در گذشته سالم بوده است بعداً دچار بیماری شود یا فردی که دیروز قهرمان جهان بوده ممکن است امروز نباشد؛ پس هیچ دلیلی ندارد در جایی که هستیم درجا بزنیم. اگر الان فقیر هستیم دلیلی ندارد که همیشه فقیر بمانیم.

این وادی هم به انسان امید می‌دهد که می‌تواند صفت گذشته را تغییر بدهد و به صفات خوب تبدیل کند و هم به انسان هشدار می‌دهد که تو ممکن است امروز ثروتمند یا موفق باشی ولی شاید فردا نباشی! اگر ما بخواهیم صفت گذشته در ما نباشد باید تغییر کنیم و تغییرکردن با حرف‌زدن نمی‌شود. با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود؛ باید ذره‌ذره انجام شود و ناگهانی نمی‌شود؛ مثلاً شب بخوابیم و فردا ثروتمند شویم یا فرد معتاد یک‌دفعه درمان شود. در تغییر باید جدی باشیم تا بتوانیم صفت را تغییر دهیم. من خودم قبل از ورود به کنگره۶۰ صفت‌هایی داشتم که‌ کم‌کم با آموزش‌هایی که دیده‌ام در حال تغییر هستند.

من، مرجان یک‌سال پیش نیستم کسی که سراسر ناامیدی بود و فکر می‌کردم از من بیچاره‌تر دیگر نیست ولی وقتی وارد کنگره۶۰ شدم دیدم که چه کسانی با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند و چه شرایطی بدتر از شرایط من دارند یاد گرفتم نا‌امید نباشم و یا این‌که من تمام تمرکزم روی اعتیاد مسافرم بود و هیچ‌چیزی دیگر در زندگی‌ام نمی‌دیدم و لذت نمی‌بردم و فقط می‌خواستم مسافرم به درمان برسد و اوایل وقتی خانم فائزه راهنمای سفرم می‌گفت که مسافرت را رها کن و حال خودت را خوب کن تا حال مسافرت هم خوب بشود من درکی از این موضوع نداشتم و می‌گفتم مگر می‌شود کاری به مسافرم نداشته باشم!

اما به مرور زمان و با آموزش‌گرفتن طی این یک‌سال به این نتیجه رسیدم که الان به‌خاطر کوچک‌ترین چیزهایی که دارم خدا را شکر کنم. من به‌خاطر نور آفتابی که هر صبح به‌خانه می‌تابد خدا را شکر می‌کنم در صورتی که قبل از ورودم به کنگره۶۰ اصلا این نور را نمی‌دیدم و من توانستم صفت ناامیدی و ناشکر بودن و قضاوت‌کردن در مورد مسافرم را کم‌کم تغییر بدهم و الان نمی‌گویم که صد‌درصد این صفات تغییر کردند ولی به اندازه همین یک‌سال که در کنگره۶۰ هستم و آموزش دیدم شاید حدود ۲۰ یا ۳۰ درصد این صفات تغییر کردند. پس خداوند این امید را به انسان می‌دهد که اگر در پایین‌ترین و تاریک‌ترین نقطه قرار داشته باشیم می‌توانیم با تفکر و تزکیه و پالایش به بالاترین نقطه برسیم.

در ادامه لوح‌های لژیون سردار تقدیم عزیزان گردید

مرزبانان کشیک: همسفر‌ معصومه و مسافر شهریار
عکاس: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون دوم)
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم)
ویراستاری و  ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ملایر