حسمان را تغییر بدهیم

جلسه ششم از دوره چهاردهم کارگاه آموزشی خصوصی نمایندگی شهباز با استادی راهنما همسفر اکرم و نگهبانی همسفر زینت ودبیری همسفر اکرم با دستور جلسه« وادی دهم و تاثیر آن بر روی من» روز یکشنبه۱۴۰۴/۹/۹ساعت ۱۷:۰۰اغاز به کار کرد

خلاصه سخنان استاد

خدا را شکر می‌کنم که توفیق داد در این جایگاه باشم. دستور جلسه امروز، وادی دهم و تأثیر آن بر روی من است. ما نه وادی را پشت سر گذاشته‌ایم؛ وادی نهم می‌گوید: وقتی نیرویی از کم شروع شود و به نقطه بالاتری برود، نقطه تحمل پیدا می‌کند. یعنی فقط گفتن کافی نیست؛ برای بالا رفتن نقطه تحمل باید حرکت کرد.

وادی دهم می‌گوید: صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون انسان جاری است. این وادی هم هشدار می‌دهد و هم امید. انسان هم می‌تواند صعود کند و هم سقوط. لطف خداوند شامل حال انسان می‌شود، اما در صورتی که در مسیر زندگی حرکت کند؛ زیرا خداوند هنگام آفرینش، به انسان اختیار داد و این اختیار باعث می‌شود بتواند راه درست را انتخاب کند.

انسان می‌تواند برای خودش زندگی زیبا ترسیم کند یا زندگی آشفته و خراب؛ این انتخاب دست خود ماست. هیچ انسانی مجبور نیست صفت گذشته‌اش را تا آخر عمر با خود حمل کند. حتی گناهکارترین افراد، اگر بخواهند، می‌توانند تغییر کنند. تغییر صفت یک‌باره اتفاق نمی‌افتد؛ باید ذره‌ذره و آرام‌آرام طی شود.

این تغییر زمانی در ما اتفاق می‌افتد که حسمان را تغییر بدهیم. حس اولین وسیله درک هستی است و اگر نباشد، هیچ چیز را درک نمی‌کنیم. اگر حس ما زشتی‌ها را جذب کند، به سمت زشتی‌ها می‌رویم؛ اگر زیبایی‌ها را جذب کند، زیبایی را انتشار می‌دهیم. پس همه‌ چیز به حس ما بستگی دارد.

در هستی سه مولفه وجود دارد: نور، صوت و حس. این سه مولفه جهان را تشکیل داده‌اند. اگر نور نباشد، هیچ موجودی قادر به زندگی نیست. آیا ما زیبایی‌های طبیعت،فرزندان سالم‌، دورهم بودن خانواده و نعمت‌ها را می‌بینیم؟ یا مدام طلبکارانه فقط بدی‌ها را می‌بینیم و شکایت می‌کنیم؟

صوت نیز نعمتی بزرگ است. باید ببینیم از این صوت در چه مسیری استفاده می‌کنیم؛ آیا با صحبت‌هایمان حال خوب می‌دهیم یا مدام انرژی منفی منتقل می‌کنیم؟ گاهی همین سخنان ما باعث نفرت، بی‌محبتی یا تخریب می‌شود. پس باید مراقب گفتارمان باشیم.

تمام این‌ها از درون انسان سرچشمه می‌گیرد. حضرت علی می‌فرماید: انسانی که امروز و دیروزش یکسان باشد، در حال سقوط است. یعنی باید هر روز تغییر کنیم و به سمت پالایش برویم. اگر سال‌هاست به کنگره می‌آییم اما با روز اول‌مان هیچ تفاوتی نداریم، ارزشی ندارد.

یک همسفر باید صفات قبلی‌اش را تغییر بدهد؛ مثل غر زدن، بدخلقی، عصبانیت و رفتارهای نادرست. این تغییر باید در فکر، در اندیشه، در فیزیولوژی و در گفتار ظاهر شود. آقای مهندس می‌فرمایند: درخت وقتی رشد می‌کند، دیگر به عقب برنمی‌گردد؛ سنگ اگر طلا شود، دوباره سنگ نمی‌شود. انسان وقتی تغییر کند، باید هر روز بهتر شود.

گاهی لازم است در رفتار و گفتار خود بسیار دقیق باشیم. شاید قبلاً با نامحرم شوخی می‌کردیم یا حرف‌های نامناسب می‌زدیم، اما حالا باید مراقب باشیم. اسم ما «بچه کنگره» است؛ فقط داخل کنگره خوب بودن کافی نیست. بیرون از کنگره باید با رفتار و گفتارمان نشان بدهیم چقدر تغییر کرده‌ایم.

خیلی از ما روزی حتی نمی‌توانستیم یک دقیقه صحبت کنیم، اما امروز می‌توانیم ده تا بیست دقیقه درباره هر موضوعی صحبت کنیم. این یعنی تغییر.

امیدوارم این تغییرات همیشه در صراط مستقیم و در مسیر ارزش‌ها باشد و بتوانم ابتدا روی خودم، سپس روی فرزندانم و در نهایت در جامعه اثر مثبت بگذارم.

مرزبان کشیک: همسفر الهه
عکاس: همسفر فاطمه (رهجوی راهنما همسفر سمیرا)
تایپیست: همسفر فاطمه(رهجوی راهنما همسفر اعظم)‌

‌ویرایش و ارسال: همسفر زینت (رهجوی راهنما همسفر اعظم)

همسفران نمایندگی شهباز