برای تغییر باید قوانین را رعایت کنیم

جلسه سیزدهم از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی قوچان به استادی راهنما همسفر مریم  نگهبانی همسفر زهرا دبیری همسفر پروین با دستور جلسه«وادی دهم (صفت گذشته در انسان صادق نیست،چون جاری است)و تأثیر آن روی من» درتاریخ ۹آذرماه ١۴٠۴ ساعت ١٧ آغاز بکار کرد. 

خلاصه سخنان استاد :
از خداوند مهربان خواستارم که کلامم را هدایت کند و حمایتم نماید تا سخن حق را بر زبان بیاورم.

در مورد دستور جلسه  «صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است » . صفت یعنی چیزی که ثبات ندارد و همواره در مسیر تغییر قرار گرفته است. اگر من صفت خوب یا بدی دارم، قرار است تغییر کند و این تغییر، مهر زمان بر آن می‌خورد. مصرف‌کننده‌ها از ابتدا مصرف‌کننده نبودند، بلکه به‌مرور زمان در تاریکی قرار گرفتند و تبدیل به مصرف‌کننده شدند.

من هم، به‌عنوان همسفر، از آغاز بخل، کینه، دشمنی یا ترس نداشتم؛ این احساسات و صفات به مرور در من شکل گرفتند. قبل از ورود به کنگره، مثلث جهالت را تجربه کرده بودم. اما پس از ورود، با مثلث دانایی آشنا شدم و آموختم که برای تغییر باید اضلاع این مثلث را به‌کار برد. یکی از روش‌هایی که در کنگره به من آموزش داده شد، نوشتن و عمل کردن بر اساس سی‌دی‌ها بود. در گذشته اگر کسی چیزی به من می‌گفت، پذیرش نداشتم و تنها حرف خودم را قبول می‌کردم، اما در کنگره یاد گرفتم که برای تغییر باید قوانین را رعایت کنم. وقتی این قوانین را رعایت کردم، رشد پیدا کردم و اکنون هرکسی که رعایت کند، می‌تواند درجات بالاتری را تجربه کند.

حال که به تغییر نیاز داریم، سؤال این است که این تغییر چگونه اتفاق می‌افتد؟ پاسخ این است: با نوشتن. وقتی می‌نویسیم، زاویه دید ما نسبت به مشکلات تغییر می‌کند و با تغییر زاویه دید، حس ما هم دگرگون می‌شود. این تغییر حس موجب دگرگونی صفات ناپسند می‌شود و انسان از بخل، حسادت و صفات زشت فاصله می‌گیرد.

صفات در انسان جاری هستند. وقتی از جاری شدن سخن می‌گوییم، همانند آب روان است. از نظر فیزیولوژی بدن انسان دو سوم از آب تشکیل شده است. اگر یاد بگیریم با خودمان مثبت و مهربان صحبت کنیم بگوییم من بهترینم، خوشبخت‌ترینم، ثروتمندم، سالمم، این انرژی مثبت درون ما جریان می‌یابد. آبی که درون ماست از حالت راکد خارج می‌شود؛ راکد بودن آب باعث منجلاب و آلودگی می‌گردد که نماد صفات ناپسند و کردارهای غلط ماست.

اما وقتی به‌تدریج تغییر می‌کنیم، این آب درون ما به جریان می‌افتد و مانند چشمه‌ای زلال می‌شود که خیر و برکت نه تنها به خودمان، بلکه به اطراف نیز می‌رساند. این مسیر، مسیر سازندگی، خدمت، عشق و محبت است. در این راه، وقتی خودم به جلو حرکت می‌کنم، باید دست دیگرانی را که شبیه من هستند بگیرم تا همگی به مقصد برسیم. مقصد نهایی کجاست؟ بهشت.

بهشت کجاست؟ همان‌جاست که حال‌تان خوب است؛ وقتی آرامش دارید، در بهشت هستید. همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند، بهشت و جهنم هر دو جاری‌اند. اگر حالتان خوب است، در بهشتید؛ اگر اضطراب و نگرانی دارید، جهنم را برای خود رقم زده‌اید.

نکته مهم این دستور جلسه این است که دیگر کسی را قضاوت نکنیم، زیرا صفات افراد در حال تغییر هستند. من از کجا بدانم انسانی که اکنون کاری زشت انجام می‌دهد، لحظه‌ای دیگر همان خواهد بود؟ نگاه و قضاوت خود را باید مثبت کنیم، چون دیگران نیز در مسیر تغییرند. بهتر است دوربین توجه‌مان را به سمت خودمان بگیریم، زیرا برچسبی که به دیگران می‌زنیم، ممکن است روزی خودمان گرفتار همان صفت شویم.

اهدای لوح تقدیر به اعضای لژیون سردار 

مرزبانان کشیک :همسفر الهه و مسافر حامد
عکاس:همسفر طیبه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
تایپ :همسفر زهرا و همسفر سکینه ،رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ویراستاری :همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول) نگهبان سایت
ارسال : راهنمای تازه‌واردین همسفر اکرم ،دبیر سایت
همسفران نمایندگی قوچان