انسان از دو بخش ساخته شده: جسم که از مواد خاکی و عناصر زمین تشکیل شده و جان که بخش غیرجسمی ماست. خداوند انسان را در بهترین شکل آفرید و طرح اولیهاش را کامل و زیبا گذاشت، اما ادامه کار را به خود ما سپرد. یعنی هرکدام از ما مثل نقاشی هستیم که قلم و رنگ به دستمان داده شده و باید تابلوی زندگیمان را خودمان کامل کنیم. این نقاشی فقط با نماز و عبادت درست نمیشود! باید سالم زندگی کنیم! از جسم و روانمان مراقبت کنیم! دنبال تعادل باشیم! غیبت نکنیم! به کسی آسیب نزنیم و قوانین الهی را رعایت کنیم. پیامبران و راهنمایان آمدهاند تا مسیر درست را نشان دهند، اما هیچکس نمیتواند کسی را به زور تغییر دهد؛ خواستن باید از درون خود آدم باشد. تزکیه و پالایش کار راحتی نیست، چون همیشه دو نیرو در ما فعال هستند: نیروی مثبت و نیروی منفی. معمولاً راه منفی راحتتر و جذابتر به نظر میآید، اما نتیجهاش تاریکی است. انسان اگر خوب و بد را درست بشناسد، معمولا سمت بد نمیرود. بیشتر خطاهایی که میکنیم از ناآگاهی است. وجدان بیدار بهترین راهنماست و خیلی وقتها جلوی اشتباه را میگیرد.
حرکت عاقلانه با حرکت حسابگرانه فرق دارد. کار عاقلانه یعنی کمککردن، خوببودن و درست زندگیکردن بدون چشم داشت. اما حرکت حسابگرانه فقط به نفع آن لحظه است و آخرش به ضرر آدم تمام میشود. وقتی انسان کارهای خوب را با نیت سالم انجام میدهد، کمکم الهام میگیرد. راهها برایش روشنتر میشود و نتایج خوب بهصورت طبیعی برمیگردد.
در زندگی، آنچه برای ما باقی میماند، بذری است که در زمین خوب کاشتهایم. هر کاری که ادامهدار باشد چه درس خواندن، چه درمان، چه کمکردن وزن و چه انجام کار خیر، نتیجه میدهد و همین نتیجهها باعث میشود آدم دلگرم شود و ادامه دهد. جهان خیلی بزرگ است، اما در این بزرگی هرکدام از ما مسئول ساختن وجود خودمان هستیم. اینکه ظاهر و باطنمان را چطور میسازیم، دست خودمان است.
خلاصه نویس مرزبان خبری مسافر رضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
158