وادی دهم قانونی که زندگی را نو می‌نویسد

چه قانون زیبا و عظیمی؛ بار معنایی سحرآمیزی که در این جمله نهفته است، همواره به انسان امید می‌بخشد. بله، صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است. این وادی، یا این قانون حیات، بسان شمشیری برنده است؛ هم هشدار می‌دهد و هم امید به بازگشت. این قانون دربرگیرنده صعود و سقوط، مرگ و زندگی، و خروج زنده از مرده و مرده از زنده است. در مجموع، این وادی نمایشگر رحمت، لطف و بخشندگی خداوند در مسیر زندگی انسان است و خطوط اختیار را به زیبایی تمام به دست خود انسان می‌سپارد تا هرگونه که مایل است ترسیم نماید. این مفهوم به انسان می‌فهماند که «پایان هر نقطه می‌تواند سرآغاز خط دیگری باشد.»

تمامی انسان‌ها قادر هستند که در هر نقطه‌ای که قرار دارند و هر صفتی را که حمل می‌کنند، آن را عوض نمایند؛ حتی گناه‌کارترین انسان‌ها. من به عنوان یک همسفر، در طول مسیر درمان، شاهد تغییرات عمیقی در برخی از صفات درونی خودم بوده‌ام. این تغییرات، بازتاب یک فرآیند رشدی طبیعی است که با دریافت آموزش‌ها در طول سفر رخ داده است. با تغییر دادن تدریجی بعضی از صفات، شاهد دگرگونی در رفتار، شیوه‌ برخورد با مشکلات و حتی تغییر نگرشم نسبت به خویشتن شدم. این تغییرات تا جایی پیش می‌رود که انسان به این تصور می‌رسد که چقدر شبیه به خود واقعی‌اش شده است یا با تغییر مسافرش احساس می‌کند که عزیزش دوباره به او بازگشته است. داشتن امید در هنگام رسیدن به بهترین ویژگی‌ها، ناامید نبودن در هنگام شکست‌ها. امید انسان را در یک مسیر هموار که همان راه ارزش‌هاست قرار می‌دهد.

انسان به واسطه‌ اختیاری که دارد، می‌تواند برای رفع نواقص خود و رسیدن به کمال، در هر لحظه تغییر کند. این به آن معناست که انسان مسئول زندگی خودش است و دیگران را تنها همراه و مکمل خود می‌داند. فراموش نکنیم که صفات در اثر عمل و تکرار به صورت ملکه راسخ در می‌آیند و انجام آن‌ها آسان می‌شود. بنابراین، صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ بلکه هر لحظه در حال تغییر است و این بزرگترین رحمت و اختیار خداوند به ماست.

نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم) ، رشته ورزشی بدمینتون
رابط خبری: همسفر فرزانه، مرزبان خبری پارک بزرگ‌شهر (مارکار) از نمایندگی وکیلی یزد، رشته ورزشی والیبال
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر الهه از نمایندگی صالحی، دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره۶۰