سلام دوستان مسعود هستم مسافر مشارکت درباره وادی دهم میباشد، در پیام وادی یک شعری میباشد: صدهزار فصل دارد ازعلوم جان خود را مینداند این ظلوم داند او خاصیت هرجوهری دربیان جوهر خود چون خری. که این شعر را من تجربه کردم، همیشه هرموقع قطع مصرف میکردم وقتی به دوستان مصرف کنندهام میرسیدم همیشه درباره ترک و لذت درمان حرف میزدم و نصیحت میکردم، اما بعد مدتی دوباره خودم شروع به مصرف میکردم، چون که هنوز تاریکی در وجودم بود و وعده صبح روشن به من میدادم، منیت و غرور داشتم، قضاوت میکردم غیبت میکردم کلی با خودم کار داشتم و کلی نقص داشتم باید روی خودم کار میکردم ولی میرفتم برای بقیه کلاس درس باز میکردم و به همین دلیل خیلی زود سقوط میکردم، اما حالا تجربه شد که تا وقتی خودم درست حساب درمان نشدم کاری به دیگران نداشته باشم حتی به پدر یا برادرم وادی دهم میگوید صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است وهمه انسان ها قادرهستند درهر نقطهای که هستند و هر صفتی که دارند آن را عوض کنند و هیچکس مجبور نیست که تا ابد در جهنم باقی بماند ودرد بکشد، به نظر من درد نعمت مییباشد اما بشرطی که انسان برای تغیر و درمان تلاش کند و آن درد سکوی برتاب انسان باشد، شعری هست که میگوید: درد آمد بهتر از ملک جهان تا بخوانی مرا خدا را درنهان. وقتی آدم درد دارد بیشتر یاده خدا می افتد و کمک میخاهد، من تودر درد اعتیاد از خدا کمک خواستم و خداوند منا من را هدایت کرد به سمت کنگره اینجا راهنما سر راه من قرار داد که هم بیماری اعتیادم درمان بشود و هم وجود تاریک من روشن و راه درست زندگی کردن را یاد بگیرم و چه خوشبخت هستم. من که درد بیماری اعتیاد دارم و درکنگره ۶۰ در حال درمان هستم یک تشکر میکنم از راهنمای خوبم آقا فریدون بابت همه آموزش ها و زحمت هایی که برای من کشیدند

سلام دوستان رضا هستم یک مسافر. صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است این وادی همانطور که در کتاب آمد مانند شمشیری برنده است که هم هشدار میدهد و هم امید به بازگشت میدهد و این وادی امید به تغییر را در من زنده کرد و من فهمیدم که همه انسانها در هر نقطه ای که قرار دارند میتوانند هر صفتی که در خود دارند را تغییر بدهند و من با خواندن این وادی متوجه شدم که انسان با اختیاری که دارد میتواند مصرف کننده مواد نباشد به شرطی که تقدیر و سرنوشت خودش را با تلاش و کوشش و حرکت در صراط مستقیم و تزکیه و پالایش قبول کند. اولین قدم برای تزکیه این است که حس های خودم را تزکیه کنم و برای تزکیه حس باید تفکر سالم داشته باشم و مسئولیت کارهایم را به خدا نسپارم و خودم برای درمان خود اقدام کنم و در آخر هم خداوند را بسیار شاکرهستم که راه کنگره را برای من نمایان کرد و از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان هم بابت فراهم کردن چنین بستر زیبا و آموزش های نابشان سپاسگزارم
تنظیم و ارسال: مسافر حسین یزدانی
- تعداد بازدید از این مطلب :
47