گروه خانواده_رهایی از قفس گذشته

همسفر مهدیه✍🏻

وادی دهم با این جمله آغاز می‌شود که «صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است» و همین یک جمله نگاه ما را به انسان و به زندگی تغییر می‌دهد. این وادی برای من یادآور حقیقتی عمیق است؛ اینکه انسان موجودی ثابت و بی‌حرکت نیست که در یک صفت یا یک اشتباه باقی بماند، بلکه همچون رودخانه‌ای همیشه در حال حرکت، رشد و دگرگونی است. از نگاه این وادی، گذشته فقط یک مرحله است نه سرنوشت؛ بنابراین اشتباهات، شکست‌ها، تاریکی‌ها و حتی سال‌ها زندگی در مسیر غلط نمی‌تواند هویت واقعی انسان را برای همیشه تعریف کند. وقتی می‌فهمم انسان جاری است، باور می‌کنم که مهم نیست چه بوده‌ام، مهم این است که امروز چه مسیری را انتخاب می‌کنم و چگونه قدم برمی‌دارم. وادی دهم به من می‌آموزد که تغییر یک شبه رخ نمی‌دهد، درست مانند رودخانه‌ای که با آرامش مسیر خود را می‌سازد. اگر در مسیر آموزشی، عملی و اصولی کنگره ۶۰ حرکت کنم، کم‌کم صفات تازه‌ای در من شکل می‌گیرد و صفات گذشته‌ام کم‌رنگ می‌شود. این وادی به من امید می‌دهد چون می‌فهمم اگر امروز خواسته‌ام اصلاح شده باشد، اگر آموزش ببینم و عمل کنم، می‌توانم از هر تاریکی عبور کنم و نسخه‌ی جدیدی از خودم را بسازم. درک این وادی باعث می‌شود خودم را با اشتباهات گذشته قضاوت نکنم و در بند افکار کهنه نمانم. همچنین نگاه من به دیگران تغییر می‌کند، دیگر انسان‌ها را با گذشته‌شان نمی‌سنجم، چون شاید آن‌ها هم در مسیر تغییر باشند و فقط زمان شکوفایی‌شان نرسیده باشد. وادی دهم مرا مهربان‌تر، صبورتر و کم‌قضاوت‌تر می‌کند زیرا می‌فهمم هر انسانی ظرفیت تحول دارد. در نهایت وادی دهم به من می‌گوید تا وقتی که جاری‌ام، هیچ صفتی در من ابدی نیست؛ نه تاریکی، نه ضعف و نه اشتباه. من می‌توانم تغییر کنم، دوباره ساخته شوم و آینده‌ای متفاوت از گذشته‌ام رقم بزنم، فقط کافیست در مسیر درست بمانم و قدم‌هایم را با آگاهی، خواسته و عمل بردارم.

نویسنده: مرزبان همسفر مهدیه
رابط خبری: همسفر مریم راهنمای تازه واردین
ویرایش و ارسال: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون یکم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی میلاجرد