آقای مهندس دژاکام در این سیدی میفرمایند: وقتی بخواهیم یک نقاشی بکشیم، ابتدا باید یک نقاش ماهر و ابزار و مواد اولیه مناسب داشته باشیم تا بتوانیم یک اثر زیبا خلق کنیم. اما در مورد انسان، ما نقاشِ کالبد نیستیم؛ زیرا خداوند خودش انسان را بادقت و هنرمندی آفریده و او را در جایگاهی بسیار والا قرار داده است. سپس خداوند میفرماید: «تا اینجا تو را خلق کردم، ادامه راه با خودت است.» چون به انسان آگاهی، اختیار و قدرت انتخاب بخشیده است. برای اینکه انسان بتواند نقاش ماهرِ زندگی خود باشد، باید قوانین الهی را بشناسد و آنها را رعایت کند؛ قوانینی که در قالب دین و تعالیم الهی به ما رسیدهاند. تزکیه و پالایش کار آسانی نیست؛ زیرا انسان دارای دو قطب است: قطب مثبت و قطب منفی. راه مثبت سخت به نظر میرسد، اما شدنی و رهاییبخش است؛ درحالیکه راه منفی آسان، جذاب و فریبنده است.
انسان موجودی شریف است؛ یعنی اگر خوبی را بشناسد، به سمت بدی نمیرود. بدیکردن انسان، نتیجه جهل و ناآگاهی اوست؛ بنابراین باید یاد بگیریم چگونه ببینیم و چگونه فکر کنیم تا راه درست را تشخیص دهیم. وقتی راه را پیدا کردیم، باید در همان مسیر حرکت کنیم، آموزش بگیریم و عاقلانه تصمیم بگیریم. کمک به دیگران عملی عاقلانه است؛ اما اگر خودمان سرمایهای نداشته باشیم، نمیتوانیم کمک مؤثری انجام دهیم. مثل بذری که نمیشود تنها هدیه داد؛ باید آن را کاشت تا رشد کند. اگر انسان عاقلانه و نه صرفاً حسابگرانه عمل کند و توکل به خدا داشته باشد، از ثمره تلاش خود میتواند به دیگران ببخشد و اعمال صالح انجام دهد. در نهایت، این عمل سالم و نیت پاک انسان است که او را پیش میبرد، نه حرفها و ادعاها. خداوند میداند چه کسی باید چه جایگاهی داشته باشد و تلاش و کردار نیک انسان است که نتیجهاش را آشکار میکند.
نویسنده: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون نهم)
رابط خبری: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون نهم)
ویرایش و ارسال: همسفر مونا نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
52