اولین قدم؛تزکیه و پالایش

 جلسه دوم از دوره چهاردهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، در نمایندگی شهباز با استادی مسافر جمال، نگهبانی مسافر عباس و دبیری مسافر وجیه‌الله با دستور جلسه «وادی دهم و تأثیر آن روی من» در روز یکشنبه، تاریخ ۱۴۰۴/۰۹/۰۹ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان، جمال هستم یک مسافر. از دبیر ارجمند جلسه ممنونم. در رأس از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم و همچنین از همه شما که کمک می‌کنید مسیر کنگره ادامه پیدا کند. از راهنمای عزیزم و آقا محمد نیز تشکر می‌کنم؛ حال خوبم را مدیون ایشان هستم. از همه ممنونم.

دستور جلسه این هفته وادی دهم است. وادی دهم می‌گوید: «صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است.» صفت یعنی ویژگی یا خصوصیت. مثلاً صفت شیر درنده بودن است، یا صفت زغال سیاهی است؛ این‌ها تغییر نمی‌کنند. اما صفت فقط در انسان قابل تغییر است. من قبلاً مصرف‌کننده بودم و الآن الحمدلله نیستم. خواسته داشتم، به دنبال خواسته‌ام آمدم و شما و راهنمای عزیزم کمک کردید تا به نتیجه برسم.

حال، این صفتی که قرار است در انسان تغییر کند، چگونه باید تغییر کند؟ یک راه دارد: حس باید تغییر کند. حس چطور تغییر می‌کند؟ راه تغییر حس این است که انسان خودش را تصفیه و تسویه کند. تصفیه یعنی ناخالصی‌های درونی را کنار بگذارد؛ مثل اینکه دروغ نگوید، سخن‌چین نباشد، تهمت نزند و غیبت نکند. تسویه هم مربوط به حساب‌وکتاب‌های انسان است؛ اگر بدهکاری دارد، اگر حقی از کسی ضایع کرده، اگر مالی از کسی برده یا ضرری رسانده، باید آن‌ها را جبران کند. اگر این کارها انجام نشود، حس هیچ‌وقت تغییر نمی‌کند.

انسان هنگام تصفیه و تسویه، مشغول همین کارهاست. تزکیه و پالایش اولین قدم است. اولین قدم تزکیه و پالایش این است که تفکر سالم و ایمان سالم داشته باشیم. تفکر سالم یعنی فکر بد نداشته باشیم. ایمان سالم یعنی تجلی نور خداوند در وجود انسان. هرجا تفکر و ایمان سالم باشد، عمل هم سالم می‌شود. وقتی عمل سالم شد، حس سالم می‌آید؛ وقتی حس سالم شد، عقل سالم شکل می‌گیرد. در پایان جلسات هم همیشه طلب می‌کنیم: «خدایا ما را به عقل سالم و حکم‌فرمایی عقل برسان.»

وقتی انسان عقل سالم داشته باشد، عشق سالم پدید می‌آید. عشق سالم همان جایی است که می‌گوید: «رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند.» وقتی انسان عشق سالمی داشته باشد، حتی اگر سنگی زیر پایش باشد، آزارش به کسی نمی‌رسد.

این صفات — یعنی تفکر، ایمان، عمل، حس، عقل و عشق — ذره‌ذره و تدریجی شکل می‌گیرند. یک فرد که سال‌ها در مسیر نادانی، خطا یا اذیت دیگران بوده، با یک توبه یا یک بخشش یک‌شبه درست نمی‌شود. باید ذره‌ذره مسیر آموزش و تجربه را طی کند تا به عشق سالم برسد و خداوند او را ببخشد.

گاهی فردی را می‌بینیم که رفتارهایش از روی جهل و آگاهی‌نداشتن است. چگونه باید با او برخورد کرد؟ وقتی می‌فهمم که او جاهل است، برای من درس می‌شود. همان‌طور که گفته‌اند: «ادب از که آموختی؟ از بی‌ادبان.» رفتار نادرست دیگران برای من می‌شود یک آموزگار تا آن کار را تکرار نکنم. حضرت علی(ع) می‌فرمایند: «اگر جمله‌ای از کسی آموختی، بندهٔ او هستی»؛ یعنی باید برای هر کسی که آموزگار ماست احترام قائل باشیم.

بیش از این صحبت نمی‌کنم و جلسه را به مشارکت دوستان می‌سپارم. ممنونم.

تایپ: مسافر ابوالفضل
تنظیم: مسافر حسین