دهمین جلسه از دوره چهارم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بردسکن با استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر هادی با دستور جلسه «وادی دهم:صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است» در روز یکشنبه 9 آذر ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود.
خلاصه َسخنان استاد:
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر. از نگهبان جلسه، ایجنت محترم و گروه مرزبانی که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم سپاسگزارم.دستور جلسه این هفته «وادی دهم و تاثیر آن روی من» می باشد.
زمانی که فرد در مسیر خود قرار میگیرد، از یک سو هشدارهایی به او داده میشود و از سوی دیگر امید و انگیزههایی برای رشد در او ایجاد میشود. آری، جایگاهی که امروز در آن قرار داریم، بستگی به تلاشها و پالایشهای درونی ما دارد. اگر در جریان مستمر آموزش و تغییر قرار نگیریم، جایگاه خود را از دست خواهیم داد.
مهم نیست که امروز در چه جایگاهی قرار داریم؛ خواه در ردیف نخستینها باشیم یا دومیها، خواه خدمتگزار باشیم یا راهنما، همهچیز به تداوم و پویایی ما بستگی دارد. هر لحظهای که در رکود و توقف قرار بگیریم، در حقیقت جایگاه خود را از دست دادهایم و به وضعیت سابق خود بازخواهیم گشت.
این پیامی است که در وادی دهم به ما میدهد:اگر در مسیر جاری نباشیم، حتی اگر روزگاری در اوج باشیم، بازگشت به گذشته و در مسیر غلط قرار گرفتن ممکن خواهد بود. دقیقا مانند آبی که در مسیری جاری نباشد، میگندد و به باتلاق تبدیل میشود. اما اگر این آب جاری بماند، روزی به دریا خواهد پیوست و منبع حیات برای درختان و موجودات دیگر خواهد شد.
اما اگر این آب راکد بماند، هیچ چیزی جز آلودگی و دردسر برای دیگران نخواهد داشت. ما انسانها باید بدانیم که هیچ فرقی نمیکند در کجا و
چه موقعیتی قرار داریم. اگر از آموزهها و تلاشهای کسانی که پیش از ما آمدهاند بهرهبرداری نکنیم، روزی این مکانها و موقعیتها از ما گرفته خواهد شد. امروز ما در جایگاهی ایستادهایم که به همت دیگران ساخته شده است، اما اگر فقط به فکر استفاده باشیم و نخواهیم برای حفظ آن تلاش کنیم، قطعاً از دست خواهیم داد.
در این مسیر، باید خود را مسئول نگهداشتن این جایگاه بدانیم. اگر نخواهیم از این موقعیت استفاده صحیح کنیم، شاید فردا دیگر قادر به نشستن بر این صندلیها نباشیم. این مکانها، این موقعیتها و این شاکلههای معنوی، نه دائمیاند و نه برای همیشه در اختیار ما خواهند بود. هر لحظه باید در فکر حفظ آنها و ساختن آنها برای نسلهای بعد باشیم.
و در نهایت، این نکته مهم است که برای تغییر، ابتدا باید پذیرفت که مشکل وجود دارد. هیچکس نمیتواند درمان یا تغییر را بدون قبول واقعیتهای درونیاش آغاز کند. باید بپذیریم که ما انسانها با صفات و ویژگیهایی که داریم، نیازمند پالایش و رشد مداوم هستیم. همانطور که مهندس عزیز میفرمایند، حتی اگر گناه کارترین فرد هم به سمت نور برگردد، ممکن است به تغییر و اصلاح دست یابد. کافی است که قدم اول را در مسیر درست برداریم.
اگر در این مسیر با مشکلات و چالشهایی روبرو شدیم، باید بدانیم که تغییر، فقط به توانایی ما برای اصلاح صفاتمان بستگی دارد. این تغییر میتواند از درون آغاز شود، از پذیرش مسئولیت، از پذیرش خطاها و از تلاش برای اصلاح.
به امید آنکه همه ما در مسیر درست قرار بگیریم، از خطاها درس بگیریم و با تکیه بر آموزههای کنگره، بهسوی آیندهای روشن و سرشار از امید گام برداریم.از اینکه به صحبت های من گوش کردید از همه ی شما سپاسگزارم.
تایپ: مسافرعلی لژیون یکم راهنما مسافرحمید
ویراستار: مسافرحسن لژیون یکم راهنما مسافرحمید
عکاس: مسافرحسین لژیون یکم راهنما مسافرحمید
ارسال خبر: مسافرامیر لژیون سوم راهنما مسافرسعید
مرزبان کشیک: مسافرحسین
- تعداد بازدید از این مطلب :
14