مشارکت مکتوب مسافر محمد رهجوی راهنمای محترم مسافر حسن در باب: "وادی دهم"

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر.

وادی دهم: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.

این مثال یک شمشیر برنده است.

یک‌تیغ جراحی می‌تواند یک نفر را از مرگ نجات دهد، یک غده سرطانی یا یک چیز اضافه از بدن را جدا کند و هم می‌تواند شاهرگ انسان را قطع نماید.

این وادی هم هشدار می‌دهد و هم امید به بازگشت. یعنی انسان هر کجایی هست می‌تواند برگردد، محکوم به نابودی نیست!.

این وادی هم صعود است هم سقوط، هم انسان را بالا می‌بردهم پایین می‌اندازد.

صفت گذشته در انسان صادق نیست، یعنی؛ اگر انسان بدی هستی، می‌توانی خوب باشی و یا برعکس آن، اگر انسان خوبی باشی می‌توانی یک روزی بد باشی. پس هیچ‌وقت دچار منیت نشو!.

یک انسان شاید الان انسان خوب و درستکاری باشد؛ اما ممکن است در آینده، بد بشود یا هر چیز دیگری. انسان همیشه در حال تغییر است؛ چون انسان جاری است. یک آدم چاق محکوم به چاقی نیست اگر درست عمل کند و تغذیه مناسبی داشته باشد می‌تواند به وزن ایده‌آل برسد.

یک انسان ثروتمند ممکن است روزی ثروت خود را از دست بدهد و فقیر شود یا برعکس، هیچ‌چیزی در انسان ثابت نیست.

این وادی به‌طورکلی لطف و بخشندگی خداوند را در مسیر زندگی انسان به نمایش می‌گذارد و خطوط اختیار را به شکل زیبایی به دست انسان می‌سپارد تا خودش هرگونه مایل است ترسیم کند.

ما خودمان ترسیم‌کنندهٔ زندگی خودمان هستیم، دیگران نقش بسیار کمی دارند.

نگارش: مسافر محمد از لژیون هشتم

ویرایش: مسافر حسین

ارسال: مسافر مرتضی

مرزبان خبری: مسافر علی

نمایندگی علی عصارزاده مشهد