صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است. مانند یک تشنه که به دنبال آب میگردد، فقط دنبال راه و مسیر درست بودم. میدانستم در راه و مسیر نیستم، ولی نمیدانستم برای رسیدن به آرامش در زندگی، راه و مسیر درست را باید از کجا پیدا کنم؟ مسافری که سالها با عشق با هم زندگی میکردیم، حالا بیشتر از ۵ سال بود به واسطه اعتیاد، سردی و تنش، از هم فاصله گرفته بودیم، اما با وجود همه مشکلات زندگی عاشقانه دوستش داشتم. یادم هست یک روز خیلی با خدا عامیانه حرف زدم و از او راه درست را خواستم. به فاصله چند روز با مسافرم به کنگره آمدیم. مسافر من گذشته را کنار گذاشته و وارد مسیر جدیدی شده بود. وقتی وارد کنگره شدم، آن سفیدی و پوشش یکدست من را یاد روزهایی انداخت که پدر و مادر برای رفتن به حج، کلاسهای آموزشی میرفتند. باید قبل از طواف، آموزش میدیدند. دیدن همسفرانی که برای رهایی همراه با مسافران بودند، خیلی حس عجیبی ایجاد میکرد. وقتی مسافرم را در میان این سفیدی دیدم، خدا را شکر کردم که مسیرم عوض شده و رفتار و صفات امروز ما دیگر ربطی به گذشته ندارد. حالا از تمام آن خطاها دور شدهایم و با اصول درست زندگی میکنیم.
روزی هم در پیشگاه خداوند چنین دست بالا میکنیم و به حقانیت او گواهی میدهیم و خداوند توبهپذیر است. از تمام آنچه بیان کردم نتیجه میگیرم که آری، صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است. خوشحال هستم که این جاری بودن در زندگی به واسطه کنگره در من وجود دارد و به من توانایی دیدن نور را داده است. صوت و صداهای زیبای کنگره در من طنین انداخته است و با تمام وجود به کنگره ایمان پیدا کردهام. من باقدرت تفکر و حس درست، درست انتخاب کردهام.
از مسافرم سپاسگزارم که با درایت مسیر درست را انتخاب کرد و من را شریک راهش قرار داد. وادی دهم برای من چراغ پرنور دیگری بود.
نویسنده: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون چهارم)
گردآوری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول)، دبیر سایت
همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون چهارم)، رابط خبری
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول)، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی غزالی مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
66