وادی دهم یکی از عمیقترین و کاربردیترین قوانین حیات را بیان میکند. قانونی که هم هشدار است و هم امید، هم سقوط را یادآوری میکند و هم راه صعود را نشان میدهد. این وادی میگوید: «صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است.» در واقع انسان موجودی ثابت و ایستا نیست؛ بلکه جریانی متغیر و پویا است که دائماً در حال تغییر، تبدیل و ترخیص مي باشد. همین حقیقت باعث میشود هیچکس محکومِ به گذشته خود نباشد و هیچکس نیز تضمینی برای بقاء در خوبیها نداشته باشد. در این آموزش ها به ما گفته میشود که انسان در هر نقطهای از زندگی در تاریکترین جایگاه جهنمی هم كه باشد، مي تواند تغییر مسیر دهد و به سوی نور حرکت کند. هیچکس مجبور نیست زشتیهای خود را برای همیشه حمل کند، همانگونه که هیچکس تضمین ندارد که اگر امروز در بهشت صفات انسانی است، فردا نیز در همان جایگاه باقی بماند؛ زیرا انسان جاری است.
این اصل در زندگی مصرفکنندگان مواد مخدر نیز حقیقتی انکارناپذیر مي باشد. بسیاری از افراد با تخریب هاي زياد، با احساس گناه، ناامیدی و بیارزشی وارد کنگره شدند و اگر قرار بود، گذشته درباره مصرف کننده من حکم صادر کند، هرگز فرصتی برای رهایی نداشت؛ اما این وادی امیدی دوباره در ذهن و دل ما روشن میکند و میگوید: «هر لحظه میتوانید نقطه پایان باشید و از همان نقطه، خطی تازه آغاز کنید.» این وادی توضیح میدهد که کل هستی بر اساس حرکت و جریان بنا شده است. از آسمانها تا ذرات وجود ما وابسته به تغییر است و این تغییر نیز از سه عنصر اساسی تغذیه میشود: نور، صوت و حس. نور در جهان نقش فرمانده را دارد، روشنکننده و بیدارکننده است. همانطور که طلوع خورشید فرمان زندگی صادر میکند، نور درونی نیز در ما فرمان تغییر صفات را مي دهد.
صوت پل ارتباطی هستی است. اگر صوت نبود، پیام، آموزش، آگاهی و اتصال وجود نداشت. صوت است که از درون و بیرون ما میگوید: تو چیزی نیستی مگر آنچه خودت تلاش میکني؛ اما حس، مهمترین بخش ماجرا است؛ زیرا اولین نیرویی است که عقل را به کار میاندازد و دریافتکننده و فرستنده تمام پیامهای نیک و بد مي باشد. اگر حس آلوده باشد، پیامهای آلوده میگیرد و همان را نیز منتشر میکند. بنابراین تغییر صفات گذشته بدون تغییر حس ممکن نیست. برای تغییر حس، فقط یک مسیر واقعی وجود دارد: تزکیه و پالایش. از تفکر سالم، ایمان سالم شکل میگیرد، از ایمان سالم عمل سالم، و از عمل سالم حس سالم پدیدار میشود. سلسله مراتبی که نهایتاً به عقل سالم و سپس عشق سالم ختم میشود. عشق سالم، مرحلهای است که انسان به تمام هستی احترام میگذارد و آموخته است خوبی و بدی هر دو معلم او هستند. این عشق ناگهانی نیست، ذرهذره ساخته میشود. اگر عشق ما یکباره شعلهور شد، بدانیم شور است، نه عشق واقعی، مگر اینکه به شعور تبدیل شود.
وادی دهم همچنین به من هشدار میدهد که نور و صوت هم میتوانند آلوده باشند. همانطور که نور پاک وجود دارد، نور ناخالص نیز فعال است و با اصوات آلوده دست به دست هم میدهند تا ما را از مسیر ارزشها دور کنند. اگر گیرنده و فرستنده ما آلوده باشد، حتماً طعمه این امواج میشویم؛ پس چاره کار تنها این است که حس خود را تغییر دهیم. در پایان وادی دهم من را به یک حقیقت بزرگ میرساند: ما همیشه با هستی هستیم و تا ابد در مسیر تغییر حرکت میکنیم. بدون یادگیری، تجربه و پالایش، این مسیر تکرار میشود؛ اما با آگاهی و تغییر، هر نقطه تاریکی میتواند آغاز روشنایی باشد. این وادی امیدی بیپایان به انسان میدهد، اینکه اگر امروز در تاریکی است، فردا میتواند در نور باشد؛ زیرا انسان جاری است و همین قانون، اساس درمان اعتیاد در کنگره ۶۰ است. تغییر صفات، تغییر نگرش و تغییر حس که همگی با آموزش، تجربه و عمل صحیح ممکن میشود.
منبع: وادي دهم بخش۱،۲،۳
نویسنده و رابط خبري: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
ويرايش: همسفر فرزانه رهجوي راهنما همسفر فاطمه (لژيون دوم) دبير سايت
ارسال: همسفر زهرا رهجوي راهنما همسفر مرضيه (لژيون اول) نگهبان سايت
همسفران نمايندگي پاسارگاد
- تعداد بازدید از این مطلب :
42