درختی که ریشه اش به آب برسد استوار می ماند

ششمین جلسه از دوره هشتم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره‌۶۰ نمایندگی صبا به استادی مرزبان مسافر حسین، نگهبانی مسافر ایرج و دبیری مسافر رضا با دستورجلسه «وادی دهم( صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است) و تاثیر آن روی من» شنبه ۸ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان حسین هستم مسافر؛ابتدا از راهنمای محترم لژیون هفتم، آقای مهدی، تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه حضور پیدا کنم، آموزش ببینم و خدمت کنم. همچنین از ایجنت محترم و گروه مرزبانی سپاسگزارم.

وادی دهم بیان می‌کند که صفت گذشته در انسان صادق نیست چون انسان موجودی جاری است. همان‌گونه که اغلب ما دوره‌ای را گذراندیم و به این نتیجه رسیدیم که هدف از حضور در این مسیر، تغییر و رشد است؛ باید صفات و رفتارهای گذشته را کنار بگذاریم و در مسیر راستی و درست حرکت کنیم. روزی که وارد کنگره شدم، با خود عهد کردم که در این مکان، حرف بزرگان و پیشکسوتان را با صبر و احترام بشنوم و فرمانبردار باشم. همین نگاه باعث شد بتوانم بهتر و آرام‌تر سفر کنم. در سفر اول هر اندازه روی خودمان کار کنیم و نقطه تحملمان را بالا ببریم و زبان و رفتارمان را کنترل کنیم، در سفر دوم با مشکل کمتری مواجه خواهیم شد. اگر در سفر اول بنای شخصیت خود را نسازیم و تغییر نکنیم، در سفر دوم نمی‌توانیم ارتباط درستی با کنگره برقرار کنیم.

در وادی‌ها مثال‌هایی می‌آید از تخته‌سیاه و زغال، که نشان می‌دهد صفت در برخی موجودات ثابت است ولی در انسان تغییرپذیر است. انسان می‌تواند ویژگی‌های خود را از طریق اندیشه درست و رفتار صحیح تغییر دهد. همان‌گونه که فرد معتاد می‌تواند درمان شود یا شخص چاق وزن کم کند. پس تغییر در انسان ممکن و جاری است. حتی انسان‌های صالح نیز ممکن است مسیرشان را تغییر دهند؛ بنابراین، تغییر یک خاصیت دائمی در انسان است.

در بخش دیگری از وادی به بخشندگی خداوند اشاره می‌شود. من نیز از آموزش‌هایی که دریافت کرده‌ام سپاسگزارم، زیرا باید قدردان آن باشم تا بتوانم راه درست را ادامه دهم. هیچ انسانی مجبور نیست صفت گذشته خود را تا همیشه حمل کند؛ یعنی نباید بگوید «من که معتادم دیگر تغییر نمی‌کنم» زیرا این باور غلط است. انسان می‌تواند تغییر کند، چنان‌که افراد بسیاری وارد این مسیر شده و دگرگون شده‌اند. خود من نیز تغییر را در وجودم احساس می‌کنم. همان‌طور که راهنما می‌گوید، اگر روز اول از خودت عکس بگیری و پس از دو ماه دوباره از خودت عکس بگیری و نگاه کنی، تفاوت‌ها را خواهی دید؛ آموزش‌ها اثرگذارند و باید آن‌ها را در زندگی‌مان کاربردی کنیم.

یکی از نکته‌هایی که آموخته‌ام این است که دروغ، کلید تمام زشتی‌هاست. اگر بتوانیم از دروغ دور شویم، بسیاری از مشکلاتمان حل می‌شود. این‌جا محل خدمت بدون چشم‌داشت و بدون اجر مادی است، دروغ گفتن معنایی ندارد. اگر کاری از من خواسته شود و نتوانم انجام دهم، صادقانه می‌گویم «نمی‌توانم». این صداقت مسیر رشد را هموار می‌کند.

در وادی گفته می‌شود مسیر تکامل انسان بر سه پایه تغییر، تبدیل و ترخیص است. باید نخست تغییر کنیم؛ تغییر را وقتی می‌بینیم که مثلاً  یک زمانی نمی‌توانستیم حتی یک ساعت روی این صندلی‌ها بنشینیم ولی امروز دو تا سه ساعت با آرامش می‌نشینیم و به حرف‌ها گوش می‌کنیم. این تحول درون ما نشان‌دهنده احترام به جایگاه و آموزش‌هاست. باید احترام‌گذار باشیم تا دیگران نیز به ما احترام بگذارند. برگشت به عقب معنا ندارد.

انسان مانند درختی است که اگر ریشه‌اش به آب برسد، دیگر نیازی به آبیاری دستی ندارد؛ محکم می‌شود. ما نیز باید ریشه‌دار و قدرتمند شویم و از تجربه دیگران بهره ببریم. همین آمادگی و نظم میان اعضا، که در سریع‌ترین زمان همه گردهم می‌آیند، نشانه همان تغییر مثبت است و باید آن را قدر دانست و سپاسگزار خداوند و راهنما بود.

در وادی همچنین یادآور می‌شود که باید صفات گذشته را تغییر دهیم و مشکلات خود را خودمان حل کنیم. نباید ناراحتی‌ها و گله‌ها را بر دوش دیگران بیندازیم. هر انسانی گرفتاری‌های خاص خود را دارد ولی وقتی وارد کنگره می‌شویم باید ذهنمان را از ناراحتی‌ها دور کنیم تا بتوانیم آموزش‌ها را بهتر درک کنیم و آن‌ها را در زندگی به کار ببریم، از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید از همه شما سپاسگزارم.

تهیه: مسافر رضا
ارسال: مسافر حیدررضا
خدمتگزاران سایت نمایندگی صبا