باید صفت‌های گذشته را رها کنیم

سلام دوستان فاطمه هستم همسفر

وادی دهم من را دوباره با زندگی کردن آشتی داد. پیش‌تر، به خاطر ناامیدی از تلاش برای بهتر شدن شرایط روحی و روانی خودم دست کشیده بودم؛ اما همین وادی به من امید داد و یادم آورد که باید مراقب رفتارهای خوبم باشم؛ چون زندگی در جریان است. وقتی ناامید می‌شوی، همه‌چیز را از دست می‌دهی و اگر مسیرت را به سوی ضدارزش‌ها ببری، خودت را از زندگی دور می‌کنی؛ اما بعد از ورودم به کنگره۶۰، نوری از امید در دلم روشن شد (نوری که راهنمای عزیزم در جانم دمید) و من با تغییر مسیرم به سمت ارزش‌ها انرژی و آرامش فراوانی از این وادی دریافت کردم. آموختم که برای رسیدن به بهترین‌ها، باید نخست تفکر کنیم، سپس حس‌هایمان را مثبت کنیم و با کمک نیروهای مافوق، بهترین‌ها را جذب کنیم. خدای بزرگ را شاکرم که اجازه‌ ورودم به کنگره را صادر کرد، تا بتوانم صفاتی را که سال‌ها مانع زندگی‌ام بودند، یکی‌یکی تغییر دهم و به‌جای آن‌ها صفات نیک و پسندیده بنشانم؛ صفاتی که کمکم می‌کنند تا به پرواز دربیایم. در پایان، از صمیم قلب از تمام دوستان و عزیزانی که در این مسیر دشوار همراهم بودند، سپاسگزارم و برای تک‌تک‌شان حال خوش و آرامش پایدار آرزو می‌کنم.

سلام دوستان آمنه هستم یک همسفر

انسان با این امید بنیادین خلق شده است که در هر نقطه پایینی از مسیر زندگی، پتانسیل تغییر و حرکت به سوی تعالی را دارد. این قدرت اختیار که خداوند به ما اعطا کرده، به ما اجازه می‌دهد که باور کنیم راه نجاتی از تاریکی‌ها به سمت روشنایی‌ها همواره گشوده است؛ هرچند غریزه ما اغلب با تغییر مقاومت می‌کند. این مسیر تعالی، که همان تزکیه و پالایش نفس است، تنها راه مطمئن برای روشن ساختن شرایط و محیط زندگی ماست و دقیقاً همین فرآیند است که سرنوشت ما را رقم می‌زند؛ یا به سوی صعود و کمال، یا سقوط. ما در پیوستگی هستیم؛ صفات و خلق‌وخوی ما ثابت نیست و در هر لحظه در حال دگرگونی است. اما رمز موفقیت این است که با آموزش درست، آگاهانه بر رفتار و کردار خود نظارت داشته باشیم. نگاهی به گذشته ما نشان می‌دهد که ما دیگر آن فرد چند سال پیش نیستیم؛ تغییر رخ داده است. شخصاً، پیش از این تعریفی مشخص از «دانایی»، «جهان‌بینی»، «تاریکی» و «رهایی» نداشتم. اما با ورود به کنگره و کسب آگاهی، سبک تفکر و اعمالم دگرگون شد. این تغییرات بنیادی، تأثیر مثبتی بر رفتار و گفتارم گذاشته است. اکنون که این تغییر در من به وقوع پیوسته، وظیفه من این است که در تمامی ابعاد زندگی، دقیق‌تر باشم تا بتوانم به درستی و آگاهانه تفکر کنم و این مسیر تعالی را ادامه دهم.

سلام دوستان زینب هستم همسفر

وادی دهم کنگره۶۰، بر خلاف ظاهرش که اغلب با بقای انرژی تفسیر می‌شود، به ما یادآوری می‌کند که صفت‌ها و ویژگی‌های شخصیتی ما در گذشته، نباید معیار قضاوت ما در زمان حال باشند. اگر بپذیریم که در هر لحظه در حال تغییر هستیم، نتیجه می‌گیریم که صفت گذشته، یک حالت ثابت و تثبیت‌شده نیست؛ بلکه یک جریان است. وقتی فردی مصرف مواد را قطع می‌کند، «مصرف‌کننده بودن» یک صفت گذشته است که دیگر نباید او را تعریف کند. اما این جاری بودن صفت‌ها دو روی سکه دارد: ۱ـ امید به تغییر: اگر صفت بدی جاری بوده، امروز می‌توانیم آن را تغییر دهیم و به سمت صفت نیکو حرکت کنیم. ۲ـ هشیاری دائمی: اگر صفت خوبی را کسب کرده‌ایم، این به معنای پایان سفر نیست؛ زیرا این صفت نیکو نیز باید جاری و فعال بماند و گرنه تبدیل به یک خاطره می‌شود. بنابراین وادی دهم به ما می‌آموزد که با تکیه بر آموزش‌ها، صفت‌های منفی گذشته را در گذشته رها کنیم و صفت‌های مثبت را به صورت جاری در اعمال و افکار امروزمان متبلور سازیم. تمرکز ما باید بر جریان حال باشد، نه حکم نهایی گذشته.

عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وحید