صبر، امید، و عمل کردن به آموزش‌ها کلید رهایی است.

چهاردهمین جلسه از دوره ششم  کارگاه‌های آموزشی عمومی  کنگره۶۰ نمایندگی صفادشت ویژه مسافران و همسفران ؛با استادی ایجنت مسافر مرتضی، نگهبانی مسافر صابر و دبیری  مسافر حسام با دستور جلسه « وادی دهم ؛ صفت گذشته در انسان صادق نیست ، چون جاری است»روز شنبه 8آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت 17 آغاز به کارکرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان مرتضی هستم یک مسافر خدا رو شکر می‌کنم که این  فرصت به من داد تا امروز در این جایگاه حضورداشته باشم، برایم بسیار ارزشمند است. از آقا صابر نگهبان جلسه هم تشکر می‌کنم که این موقعیت را در اختیار من قراردادند.

دستور جلسه امروز وادی دهم ( صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است) می‌باشد .در سفر اول که تازه‌وارد کنگره شده بودم، یکی از اعضا صحبت کرد و بعد راهنمایم به من گفت که سی‌دی‌هایی که در همین زمینه هست، گوشش کنم. آن موقع شرایط زندگی‌ام خیلی سخت بود؛ ماشین پراید مدل ۸۲ داشتم که با آن مسافرکشی می‌کردم تا فقط مخارج روزانه‌مان تأمین شود، وضع مالی‌ام به‌قدری بد بود که برای نان شب هم گرفتار بودم.

در همان وضعیت، سی‌دی‌ را که گوش می‌دادم درباره‌ی امید بود، می‌گفت: اگر امروز در شرایط سختی هستی، ناامید نشو. فقط صبر کن، در کنگره هم‌روی واژه‌ی صبر خیلی تأکید می‌شود؛ صبر یعنی دادن زمان، یعنی بگذاری زمان کار خودش را انجام دهد، این جمله‌ها حالی به من می‌داد که به‌جای بی‌قراری یا کار اشتباه، آرام‌تر شوم و ادامه دهم، همان سی‌دی واقعاً مرا نجات داد.

به‌مرور دیدم که درست می‌گوید، با هر قدمی که برمی‌داشتم، شرایط بهتر می‌شد، هفده ماه سفر کردم. آن زمان مثل حالا برنامه‌ها منظم نبود و راهنماها بر اساس تجربه و احساس دستور می‌دادند. من هم با سفر کردم و مقدار مصرفم را طبق گفته‌ی راهنما کم می‌کردم. ابتدا هر پنجاه روز، یک گرم کمتر مصرف می‌کردم. هر پله‌ای که پایین می‌آمدم، احساس می‌کردم چیزی را که اعتیاد از من گرفته، دارم پس می‌گیرم.حتی در زندگی شخصی‌ام، زمانی همسرم مرا ترک کرده بود، بعد  این‌که به رهایی رسیدم، دوباره ازدواج کردم ،  موقع رهایی وقتی به  جناب مهندس گفتم ازدواج‌کرده‌ام، با لبخند یک گل به من داد و گفت: این هم برای همسرت.

اما این مسیر فقط مربوط به سفر اول نیست، حتی حالا که حدود پانزده سال از رهایی‌ام گذشته و در جایگاه راهنما و غیره الان هم در جایگاه ایجنتی خدمت می‌کنم، بازهم سختی‌هایی پیش می‌آید، مدتی پیش در زندگی‌ام اتفاقات مالی و خانوادگی خیلی سنگینی افتاد ،اما این بار فرق داشت؛ چون حالا ابزار دارم،با همان صبر و ایمان، توانستم شرایط را کنترل کنم. به خودم یادآوری کردم که هرچقدر اوضاع سخت شود، اگر زمان بدهی یا خودت مشکلت را حل می‌کنی، یا کائنات راهش را برایت باز می‌کنند، همیشه راهی هست.

راه رسیدن به بهشت، از دل جهنم می‌گذرد،بسیاری از افراد مصرف‌کننده که امروز در خیابان زندگی می‌کنند، شاید درواقع انسان‌های بزرگی باشند که در مسیر خاصی از رشد روحی قرارگرفته‌اند، در کنگره چنین افرادی را زیاد دیده‌ام که به‌ظاهر در اوج نابسامانی بودند، اما پس از مدتی به آگاهی و رهایی رسیدند، آن‌هایی که رنج واقعی را تجربه کرده‌اند، دعاهایشان مستجاب می‌شود، چون از عمق دل دعا می‌کنند.

در پایان می‌خواهم بگویم که همان‌طور که  جناب مهندس دژاکام فرموده‌اند: «صفت گذشته در انسان صادق نیست.» یعنی انسان همیشه در حال تغییر است. هیچ‌کس همان کسی نیست که دیروز بوده. چه مسافر و چه همسفر، همه در مسیر رشد و تکامل‌اند.هرکس که وارد کنگره می‌شود، باید این باور را در خود زنده نگه دارد که می‌تواند تغییر کند. هیچ گذشته‌ای نمی‌تواند آینده‌اش را محدود کند. صبر، امید، و عمل کردن به آموزش‌ها کلید رهایی است.
 در ادامه انتخابات نگهبانی دوره هفتم برگزار شد 



ویراستاری و ارسال: مسافر حسن خدمتگزار سایت
عکس: مرزبان خبری مسافر بهمن
مسافران نمایندگی صفادشت