سلام دوستان حامد هستم یک مسافر.
"صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است."
من قبل از اینکه وارد کنگره بشوم اعتقاد داشتم؛ انسان هر چه که هست تا آخر عمر همان خواهد ماند.
مثلاً اگر کسی غیبت میکند یا بخیل است یا مثلاً سارق و مصرفکننده است، این انسان تا آخر عمرش همانگونه خواهد بود.
قسمت تلخ ماجرا اینجا بود که در مورد خودم هم همین افکار را داشتم. یعنی خودم را با همان اخلاق و صفات پذیرفته بودم و هیچ تلاشی در جهت بهبود خلق و خویم نمیکردم، زیرا اعتقاد داشتم من؛ همینم و همین هم خواهم ماند! اما بعد از ورود به کنگره و رسیدن به وادی دهم فهمیدم که سخت در اشتباه بودهام.
البته وادی دهم مثل یک شمشیر دولبه است، هم نهیب میزند و هم نوید میدهد. از بابت بهبود رفتار گذشته و تغییر صفات ناپسندمان نوید میدهد که اگر تحت آموزش قرار بگیریم میتوانیم این صفات را تغییر دهیم، چون صفات ما صادق و غیرقابلتغییر نیست و از طرفی نهیب میزند که اگر مراقب خوبیهای خودت نباشی اینها هم تا ابد ماندنی نیستند و قابل تغییراند. پس نباید به خود مغرور شویم که اگر در کنار هزاران بدی یک خوبی داریم فکر کنیم همیشه همینطور خوب میمانیم؛ بنابراین؛ حتی خوببودن هم صادق و ثابت نیست! چرا که صفات خوبمان هم جاری و قابلتغییر به بد هستند.
نویسنده: مسافر حامد از لژیون دوم
ویرایش: مسافر حسین
ارسال: مسافر مرتضی
مرزبان خبری: مسافر علی
نمایندگی عصارزاده مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
44