هیچ انسانی محکوم نیست تا ابد در جهنم باقی بماند

صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است: گاهی به‌خاطر مسائل، مشکلات و گره‌هایی که دورن ما است می‌گوییم دیگر از من گذشته و این ادامه دارد. اما ۱۴وادی کنگره۶۰ نشان‌دهنده امید است. وادی دهم به ما می‌گوید همیشه راه نجات وجود دارد چون؛ صفت گذشته در انسان صادق نیست و جاری است. وادی دهم به من یاد داد، هیچ انسانی محکوم نیست تا ابد در جهنم باقی بماند. خداوند ویژگی بسیار مهمی به انسان داده است که دیگر موجودات از آن بی‌بهره هستند، آن ویژگی اختیار است. با ویژگی اختیار می‌شود از اعماق ظلمت به‌طرف نور حرکت کرد و از طرف دیگر انسان این اختیار را دارد که با دستان خود وسایل بدبختی و نابودی خود را فراهم کند. این وادی بسان یک شمشیر برنده است که هم هشدار می‌دهد و هم امید، هم صعود است و هم سقوط. من با قرار گرفتن در کنگره آموختم، هر انسان برای تغییر صفات خودش نیاز به آموزش درست دارد پس؛ باید در جهت آموزش‌ها حرکت کند، شروع به تزکیه و پالایش حس‌هایش کند چون؛ حس، اولین نیرویی است که قوه عقل را به حرکت می‌اندازد. حس انسان هم گیرنده است و هم فرستنده. اگر زشتی‌ها و پلیدی‌ها را جذب کند آن‌ها را منتشر خواهد کرد اما؛ اگر تزکیه شد عشق را دریافت می‌کند و عشق را منتشر خواهد کرد. انسان کاملا بر سرنوشت خودش حاکم است بنابراین اگر آموزش‌هایش را از سخن به عمل درآورد ذره‌ذره و به مرور زمان به همراه تفکر سالم صفت‌های اشتباه گذشته خود را اصلاح خواهد کرد.

۱۴وادی کنگره۶۰ تفکر و زندگی ما را تغییر می‌دهند و به‌طور کلی شخصیت انسان را عوض می‌کنند. تا زمانی‌که ما حرکت نکنیم چیزی به‌دست نخواهیم آورد. کسی دلش به حال ما نمی‌سوزد که برای تغییر صفات ما اقدام کند. هستی هم هیچ‌گاه بیکار نمی‌نشیند، شب و روز، سرما و گرما در حال تلاش برای تغییر است برای بهتر شدن. طبیعت همیشه الگوی ما بوده است و باید از آن بیاموزیم و در جهت تکامل حرکت کنیم. مانعی که باعث عدم تغییر صفات ما در طول سفر و زندگی می‌شود تفکر نکردن است. تفکر، پایه، اساس و بنیان درمان است. تغییر صفات علاوه بر آموزش نیاز به زمان هم دارد با یک روز و دو روز اتفاق نمی‌افتد، باید صبور باشیم و تکرار و تمرین کنیم تا به‌آرامی به شخصیت دیگری تبدیل شویم. در واقع اگر انسان بخواهد آن طرف دیوار را ببیند باید تزکیه و ‌پالایش کند. زمانی‌که تفکر سالم شود ما مسیرمان را درست انتخاب می‌کنیم و به مسیر ایمان می‌آوریم، سپس باید عمل کنیم، عملی سالم. اگر عمل سالم انجام ندهیم ایمان‌مان ضعیف می‌شود. با عمل سالم حس هم سالم می‌شود بنابراین؛ پیام‌های درست به عقل فرستاده می‌شود و دستورهای درست هم صادر می‌شود و در نهایت عشق سالم به وجود می‌آید. هیچ انسانی مجبور نیست صفات اشتباه و زشت خودش را تا ابد در خودش نگه دارد چون؛ مسیر تکامل و مسیر زندگی تغییر،تبدیل و در نهایت ترخیص است بنابراین؛ انسان می‌تواند از قهر به مهر، از تاریکی به روشنایی، از ناامیدی به حرکت، از ترس به شجاعت و از نفرت به عشق برسد، اما همیشه خطر در کمین است چرا که انسان جاری است و ممکن است که برعکس هم اتفاق بیفتد بنابراین؛ ما باید هوشیار باشیم و لحظه‌ای از کوشش نایستیم.
 

منابع: کتاب عشق 14وادی رسیدن به‌خود، سایت کنگره60

نویسنده: راهنما همسفر یلدا (لژیون یازدهم)
رابط خبری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر یلدا (لژیون یازدهم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم) دبیر اول سایت