وادی دهم از مجموعه وادیهای کنگره۶۰ یکی از عمیقترین و حیاتیترین آموزهها در مسیر خودشناسی و تغییر رفتار انسان است. این وادی به ما یادآوری میکند که هیچ صفتی از گذشته انسان نمیتواند بهطور کامل در حال حاضر صادق باشد؛ زیرا انسان موجودی جاری و در حال تغییر است. یکی از بزرگترین چالشهای انسان گرفتار شدن درگذشته است. بسیاری از افراد خود را محدود به رفتارها، اشتباهات و ضعفهای گذشته میکنند و فکر میکنند که دیگر نمیتوانند تغییر کنند. این نگاه برخلاف حقیقتی است که وادی دهم بیان میکند. انسان موجودی است که هرلحظه در حال جریان و تحول است.
گذشته تنها یک خاطره است، نه یک حکم قطعی، اگرچه گذشته میتواند تجربهای آموزنده باشد؛ اما هیچگاه نمیتواند تمام وجود و ماهیت ما را تعیین کند. هر انسانی با اختیار و آگاهی میتواند مسیر خود را تغییر دهد، صفات و رفتارهای نوینی را در خود ایجاد کند. در زندگی روزمره گاهی افراد با برچسبهایی که دیگران یا حتی خودشان بر رویشان گذاشتهاند زندگی میکنند. این برچسبها معمولاً برگرفته از گذشته هستند؛ اما وادی دهم به ما یادآوری میکند که این برچسبها حقیقت جاری ما نیستند. ما میتوانیم خود را از این محدودیتها رها کنیم و مسیر جدیدی بسازیم. یکی از دلایل اصلی اهمیت وادی دهم این است که انسان موجودی پویا است؛ هیچ فردی ثابت و بدون تغییر نیست.
همه ما در طول زندگیمان تجربههای مختلفی کسب میکنیم تصمیمات متفاوت میگیریم و رفتارهای گوناگون از خود نشان میدهیم. این تغییرات نشان میدهد که صفات گذشته تنها بخشی از یک فرآیند گذرا هستند و نمیتوانند تعریفکننده کامل شخصیت ما باشند. اگر انسان بخواهد درگذشته بماند و خود را بر اساس اشتباهات گذشته محکوم کند، این امر موجب توقف در مسیر رشد و تکامل خواهد شد؛ اما اگر بپذیریم که انسان جاری است میتوانیم گذشته را بهعنوان یک معلم ببینیم نه بهعنوان یک زندان. در کنگره۶۰ ما یاد میگیریم که گذشته خود را بپذیریم؛ اما به آن زنجیر نشویم. پذیرش گذشته به معنای تن دادن به آن نیست؛ بلکه به معنای درک آن و استفاده از تجربهها برای ساختن آیندهای بهتر است.
انسان جاری همواره در حال یادگیری، تغییر و بهبود است. یکی از آموزههای عملی وادی دهم تمرین آگاهی و خودشناسی است. هر بار که انسان به رفتارها و تصمیمات گذشته خود نگاه میکند؛ باید یادآور شود که آن لحظات گذشتهاند و هماکنون فرصتی تازه برای تغییر وجود دارد. انسان جاری هرلحظه میتواند بهترین نسخه خود باشد، نه نسخهای که محدود به گذشته است. همچنین وادی دهم به ما میآموزد که قضاوت دیگران نیز نباید ما را محدود کند. بسیاری از اوقات مردم ما را با صفات گذشتهمان قضاوت میکنند؛ اما این قضاوتها نمیتوانند حقیقت جاری وجود ما را تعریف کنند.
ما میتوانیم با عمل و رفتار خود حقیقت جاری و جدید خود را به دیگران نشان دهیم. یکی از نشانههای رشد و تغییر در انسان توانایی رها کردن گذشته و تمرکز بر حال است. کسی که درگذشته باقی میماند؛ همیشه تحت تأثیر حسرت و پشیمانی است؛ اما کسی که به ماهیت جاری خود ایمان دارد، از هرلحظه زندگی برای ساختن آینده استفاده میکند. وادی دهم همچنین بیان میکند که انسان مسئول تغییر خود است. هیچ قدرت بیرونی نمیتواند بهتنهایی ما را تغییر دهد. ما با آگاهی، تلاش و عمل خود میتوانیم صفات منفی گذشته را کنار بگذاریم و صفات مثبت را جایگزین کنیم.
انسان جاری به معنای انسانی است که به حرکت خود ادامه میدهد و نمیگذارد گذشته او را متوقف کند. هر لحظه فرصتی برای یادگیری، رشد و تغییر است؛ حتی اگر گذشته ما پر از شکست و خطا باشد، این به معنای آن نیست که آینده نیز به همان شکل خواهد بود. یکی از جنبههای مهم وادی دهم امید و انگیزهبخشی است. این وادی نشان میدهد که هیچ کس محکومبه شکست گذشته خود نیست و همیشه امکان جبران و ساختن مسیر جدید وجود دارد. زندگی جاری است و ما نیز باید جاری باشیم. در پایان، وادی دهم به ما میآموزد که انسان موجودی است پویا، قابلتغییر و همیشه در حال رشد. صفات گذشته نمیتوانند تعریفکننده او باشند؛ زیرا انسان جاری است و همواره فرصت تازهای برای انتخابهای بهتر دارد. پذیرش این حقیقت کلید رهایی از محدودیتهای گذشته و آغاز مسیر زندگی واقعی است.
منبع: سایت اصلی کنگره۶۰
نویسنده: همسفر شهناز رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر شهناز رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر انسیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ارسال: همسفر ملک رهجوی راهنما همسفر مبینا (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی پردیس
- تعداد بازدید از این مطلب :
147