مسافر باید دو دخصوصیت داشته باشد: آموزش دیدن و خدمت کردن

چهاردهمین جلسه از دور بیست و پنجم کارگاه های آموزش عمومی کنگره60 شعبه باباطاهر همدان با استادی مسافر رضا و نگهبانی مسافر مرتضی و دبیری مسافر علی اکبر با دستور جلسه ( رابطه یادگیری و معرکه گیری )  پنجشنبه 6 آذز 1404 ساعت 17 آغاز یه کار نمود.       

خلاصه سخنان استاد:    

خلاصه سخنان استاد :
سلام دوستان رضا هستم یک مسافر
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که توفیق شد امروز در خدمت شما باشم و آموزش بگیرم. از آقای مهندس و خانواده محترم شان  کمال تشکر و قدردانی رو دارم، بابت فراهم نمودن این بستر که من رضا با حال خراب بیام اینجا و به درمان و حال خوش برسم. از راهنما و استاد خوبم آقا صمد تقدیر و تشکر می کنم زحمات زیادی برای من کشیدن، از نگهبان و دبیر  بابت برگزاری چهارده جلسه پربار تقدیر و تشکر می کنم.  جا داره یادی کنیم و نامی ببریم از راهنماهایی که قبلا تو این  شعبه بودن و الان تو شعبه های دیگه در حال خدمت هستند، آقای کرمی، آقای علی بخشی، آقا جلال، آقا حسین زارعی، آقا حسین رمضانی و آقا عباس عزیز که زحمات زیادی در شعبه باباطاهر کشیدن انشاالله برکات این خدمت در زندگی آنها جاری و ساری باشد.
دستور جلسه؛ رابطه یادگیری و معرکه گیری است. اولین قدم برای رسیدن به درمان خواست فرد مصرف کننده اس، یعنی من باید خودم خواسته درمان و رهایی داشته باشم تا این خواسته در من نباشه هیچ کس نمی تواند به من کمک کند، حتی  مهندس هم راهنمای آن باشد به درمان نمیرسد. هیچ کس جز خود فرد نمی‌تواند کمک کند، چون ما در کنگره  آموختیم که درمانگر بیرونی نداریم تنها درمانگر خود شخص مصرف کننده است.  مهندس تو صحبت های روز چهارشنبه سه شرط رو برای یادگیری بیان کردند. اولی این بود که من به این باور رسیده باشم که من علم درمان اعتیاد رو ندارم چون بارها برای ترک اقدام کردم نتوانستم. دومین مطلب این بود که من راهنمایی که انتخاب می کنم بپذیرم که او بیشتر از من میداند در  علم اعتیاد و درمان آن و سومین مطلب تسلیم باشیم و نظر ندهیم  و اصطلاحا میگن سرمون رو با سر راهنما عوض کنیم.
در مورد آموزش و دانایی، درمان اعتیاد به حرف و سخن نیست، یک پروژه عظیمی که یک برنامه ریزی درست و مبتنی بر علم و دانش و شناخت کافی از بیماری اعتیاد می‌خواهد. ما اگر با علم کنگره پیش نرویم به مشکل می خوریم.
درسی که من از کنگره گرفتم، کنگره 60 محل یادگیری و آموزش هستش برای همه مسافران چه سفر اول، چه سفر دوم، همسفران، راهنما، ایجنت، دیده بان همگی در حال آموزش هستیم. در کتاب عبور از منطقه شصت درجه زیر صفر از قول  استاد سردار بیان میشود؛ باید بدانیم ما همه برای آموزش و خدمت قدم به حیات گذاشتیم ابتدا آموزش و بعد خدمت درست .

همگی دیدید یکی فوت میشه همه دنبال علت مرگش هستند. یه بنده خدایی فوت شده بوده از بهلول می‌پرسند که این شخص علت مرگش چی بوده؟ بهلول میگه این علت زندگیش معلوم نبود چه برسه به علت مرگ ایشون، یعنی این رو میخواهم بگویم که ما باید هدف داشته باشیم برای چه چیز آمده‌ایم با خودمون به یک نقطه ای برسیم، من که آمده‌ام تو این کره خاکی به دنبال چی هستم چه هدفی دارم.
مسافر دو تا خصوصیت باید داشته باشه یکی آموزش دیدن و دوم خدمت کردن، هرگاه من مسافر از اینا فاصله بگیرم به مشکل می خورم وارد معرکه گیری می‌شوم.
من رضا به واسطه مصرفی که داشتم وارد تاریکی شده بودم همانطوری که ذره ذره وارد تاریکی شدم باید ذره ذره هم از تاریکی خارج بشوم و برای رشد و کمال خودمان نباید عجله کنیم به قول معروف میگویند ماه هر شب کامل نیست ذره ذره کامل میشه و اتفاق انجام میشود.
در مورد معرکه گیری، شوربختانه منی که وارد معرکه گیری میشوم هم به خودم ضربه می زنم و هم چندین نفر رو با خودم همراه می کنم. نیروهای منفی نمی گذارند من آموزش بگیرم و باعث میشوند که برداشت های اشتباهی از صحبت های راهنمای خود داشته باشم و وارد معرکه گیری میشم. به جرأت میتونم بگم بیشترین ضربه رو همین معرکه گیری به مسافر وارد می کند و باعث میشه از چرخه درمان حذف بشود. آخرین نکته ای که من می خواستم عرض کنم این بود که من مسافر تا آنجایی که میتوانم سعی کنم هر کاری که انجام می دهم با عشق باشه با عشق خدمت کنم با عشق آموزش بگیرم اصلا عشق به یادگیری داشته باشم هر کاری که با عشق انجام بدیم هم ماندگاری دارد و هم فراموش نمی شود.
از اینکه به صحبت های من توجه کردید از همه شما عزیزان ممنونم . 

تایپ: مسافر مجتبی (لژیون سوم)

عکس و تنظیم، ارسال: مسافر سعید مرزبان خبری