وادی بیم‌ و امید

همسفر مرضیه:
صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است. در کنگره۶۰ درمان براساس مثلث جسم روان و جهان‌بینی اتفاق می‌افتد و ضلع جهان‌بینی این مثلث دایره بزرگی از آموزش و یادگیری را در بر می‌گیرد که هر هفته یکی از وادی‌ها دستور کار می‌شود و اعضا درمورد آن گفتگو می‌کنند و از تجربیات یکدیگر استفاه می کنند؛ یکی از عمیق ترین این آموزش‌ها همین وادی دهم است. صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است، وقتی به این وادی رسیدم به بسیاری از کارها و رفتارهای خود فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که در هر نقطه و جایی که هستم با کمک و آموزش می‌توانم از آن صفت و آن موضوع خارج شوم و انتخاب کنم در مسیر و راه جدیدی حرکت کنم و هر لحظه می‌توانم شروع کنم چون زندگی جاری است و دلیلی ندارد که در آن موضوع بمانم. این وادی خیلی هوشمندانه هم امید می‌دهد و هم هشدار که بسیار مراقبت کن از صفات ارزشمندی که داری چون ممکن است در اثر عدم آگاهی و غفلت آن‌ها را از دست بدهی که البته با افزایش دانایی و حرکت در مسیر ارزش‌ها می توان از آن مراقبت کرد. خوشبختانه و به لطف خداوند این اتفاق برای من و مسافرم رقم خورد و با کمک آموزش‌های کنگره از تاریک ترین قسمت زندگی خارج شدیم و در مسیر ارزش‌ها قرار گرفتیم و به لطف خداوند و آقای مهندس هر دو خدمتگزار هستیم.
همسفر فاطمه:
این وادی نگاه بسیار عمیقی به ماهیت انسان دارد، این وادی می گوید انسان موجودی ثابت و غیرقابل تغییر نیست بلکه جاری است و می‌تواند حرکت کند، رشد کند و از شرایط سخت گذشته عبور کند. "صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است" وقتی این جمله را شنیدم انگار کسی دستی روی شانه‌ام گذاشت و گفت تو همان آدم گذشته نیستی می‌توانی از نو بسازی. این وادی می‌گوید که هیچ کدام از ما با اشتباهات گذشته، با شکست‌ها، با خطاها یا حتی با تخریب‌هایی که داشتیم تعریف نمی‌شویم. انسان یک موجود جاری است مثل آب، آب اگر در مسیر درست قرار بگیرد پاک و زلال می شود و اگر در مسیر غلط قرار بگیرد گل‌آلود می شود. وادی دهم به من یاد داد که هر لحظه می‌توانم جهت را عوض کنم، هر لحظه می‌توانم بهتر شوم‌، می‌توانم خودم را از نو بسازم به شرط آن که حرکت کنم.ا ین وادی به من می‌گوید اگر امروز قدمت را درست برداری، اگر صادقانه تلاش کنی هیچ صفت منفی‌ایی نمی‌تواند تو را تا ابد زندانی کند. امروز فهمیدم که انسان می تواند از یک نقطه تاریک به روشنایی برسد‌، می‌تواند از آشفتگی به آرامش برسد، می‌تواند از ناامیدی به امید برسد و این فقط حرف نیست بلکه حقیقتی است که در مسیر کنگره با چشم می‌بینیم.
همسفر نسرین:
وادی دهم می گوید: صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است. این وادی، وادی بیم و امید است. بمانی یا بروی، جاری شوی همچون آبی زلال یا در مردابی که ساختی هر روز بیشتر و بیشتر فرو روی؟ انسان صاحب اختیار است که بگذرد، که عبور کند، که تغییر کند؛ تا انسان تغییر نکند هیچ تبدیلی نخواهد بود، تا چشمه نشود و نجوشد به دریا راه پیدا نخواهد کرد، تا در مسیر جاری شدن از تخته سنگ‌ها نگذرد تا از چاله عبور نکند زلال نمی شود. وادی دهم نغمه امید می‌دهد که همیشه راه نجاتی است، همیشه امید است و تاریکی شب تمام شدنی است، می‌توان از شب گذشت، می‌شود در تلألو خورشید شکفت و می‌شود که بار سنگین گذشته را در گذشته‌ها رها کرد و سبک‌بار و آزاد با نگاه به آسمان سفر کرد پس در مسیر مستقیم بمان و گذشته‌های دور و تلخ را به گذشته‌ها بسپار، رها کن، جاری شو و در مسیر از هیچ چالشی پروا مکن که صبح نزدیک است، که آفتاب طلوع خواهد کرد و بدان در ادامه آرامشی به وسعت اقیانوس در انتظار تو است.

همسفر یوکابد:
وادی دهم به ما می‌گوید که هیچ‌کس برای همیشه همان آدمِ گذشته نیست؛ چون انسان ثابت نیست و در حال تغییر و تکامل است؛ پس صفت‌های گذشته‌اش نمی‌تواند او را محدود کند یعنی اگر کسی در گذشته اشتباه کرده است، مصرف‌کننده بوده است، جنگیده است، شکسته است یا سقوط کرده است... این‌ها برچسب دائمی نیستند چون انسان آن‌قدر ظرفیت تغییر دارد که می‌تواند صفر تا صد زندگی‌اش را عوض کند یعنی اگر دیروز حالمان خراب بود دلیل نمی‌شود امروز هم همان باشیم. انسان می‌تواند مثل گوشی که آپدیت می‌شود، ذهن و رفتار و زندگی‌اش را آپدیت کند! وقتی که نسخه جدید انسان بیاید دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند با نسخه قدیمی‌ او، او را قضاوتت کند. انسان موجودی متغیر است و گذشته نمی‌تواند آینده را تعیین کند، هر انسانی قابلیت ساختن یک نسخه بهتر از خودش را دارد که با تغییر فکر، تغییر صفات شروع می‌شود. اگر کسی واقعاً بخواهد می‌تواند از پایین‌ترین نقطه به بالاترین نقطه برسد؛ به شرط این.که بپذیرد: «آنچه بوده‌ام، دلیل نمی‌شود همیشه همان باشم» به عنوان مثال: مسافری که روز اول با حال خراب وارد می‌شود، با آموزش، تفکر، DST و خدمت، چنان تغییر می‌کند که حتی خانواده‌اش باور نمی‌کنند که این همان آدمِ گذشته است، این یعنی صفت گذشته صادق نیست.
همسفر رها:
وادی دهم وادی بیم و امید است. وادی دهم می‌گوید صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است، می‌گوید انسان هم‌چون رودی در مسیر زندگی جاری است و سکون بر هیچ مخلوقی جایز نیست، قصه از بخشندگی‌ و لطف خالق جهان‌ها است که فرصت می‌دهد تا انسان ببیند در فرصت کوتاه حضور چگونه صفاتی را می‌بایست کسب کند و چه صفاتی را در خود پرورش دهد یا تقویت کند و چه صفاتی را از خود در مسیر تزکیه و پالایش دور کند و در واقع طی نمودن این مسیر به جهت تکامل او امری طبیعی و لازم است. این وادی به انسان یادآور می شود که اختیار دارد تا مسیر خیر و شر را خودش انتخاب کند و این نشان از ارزشمند بودنش به عنوان اشرف مخلوقات دارد. وادی دهم نجات بخش است، آن زمانی که انسان بارها و بارها در مسیر زندگی دچار یاس و ناامیدی می شود و نیروهای منفی اشتباهات گذشته را مانعی برای پیشروی او درنظر می‌گیرد. وادی دهم مژده شروعی دوباره می‌دهد گویی که می‌توانی با عبور از هرآنچه گذشت بهترین‌ها را با نیروی عقل خود بسازی، همچنانی که مانع قضاوت خودت و دیگری می‌شوی تا صفحه سفیدی باشی برای نوشتنی درست‌تر و این‌گونه وادی دهم به تلاش‌ها معنا می‌دهد.

رابط خبری: همسفر رها (مرزبان خبری)
ویرایش و ارسال: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر زینب(لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر مسعود