خاصیت و ویژگی هر چیز را صفت میگویند؛ مثلاً تخته سیاه، آدم ترسو و... که سیاهی صفت تخته است. در خصوص این موضوع که صفت گذشته در انسان صادق نیست، سیاهی شب را نمیتوان مثل روز روشن کرد، شیر همیشه درنده است.
این صفت گذشته بعضی وقتها صادق است؛ ولی در انسان اینطور نیست، انسان در هر وضعیتی که باشد میتواند صفت خود را تغییر دهد؛ چون جاری است، هستی و زندگی هم جاری است. مسئلهای که هست آنهایی که راستی و حقیقت را میبینند و صادق هستند به ارتقا میرسند. بعضیها در روز به دنبال شب میگردند، انسانی که ویژگیهای خوبی دارد، میگردند تا نقطه منفی او را پیدا کنند.
اگر تو خوب هستی، میتوانی بد شوی و اگر بد هستی میتوانی خوب شوی. این قانون در نهایت لطف و بخشندگی خداوند را در مسیر زندگی انسان به نمایش میگذارد. خداوند به ما زندگی داد و اختیارش را به ما واگذار کرد. ما ترسیم کننده زندگی خود هستیم و دیگران نقش کمی دارند.
همانطور که آقای مهندس میفرمایند: من حرکت کردم، خداوند به من کمک کرد و الآن در این جایگاه هستم. خداوند به انسان میفهماند که پایان هر چیزی آغاز چیز دیگری است. ما نمیتوانیم بگوییم از ما گذشته و به کارهای بد ادامه دهیم و هیچ انسانی مجبور نیست تا ابد در جهنم بماند؛ بنابراین بازگشت برای همه وجود دارد؛ چون انسان جاری است و باید تلاش و کوشش کند.
ای انسان میتوانی با تلاش، مخربترین صفتها را تبدیل به بهترین صفتها کنی. همه چیز در هستی جاری و در حرکت است و هیچچیز را در هستی و ماورای آن نمیتوانیم بیابیم که ثابت باشد و تغییر نکند؛ چون مسیر تکامل و زندگی با تغییر، تبدیل و ترخیص است؛ از حلقهای در آفرینش به حلقهای دیگر.
ما میتوانیم با تزکیه، حسهای خارج از جسم خود را تقویت کنیم و از دروازههای ۵ حس درون جسم عبور کنیم. آنگاه میتوانیم دریافت کنیم؛ حتی حس دریافت الهام و تقوا را، حس دریافت صدای روح القدس را، حس دریافت نغمههای آسمانی را، حس شنیدن صدای خدا را که به موسی گفت: نعلین خود را در بیاور، اینجا سرزمین من است. اولین قدم برای تزکیه، تفکر است و تفکر سالم، ایمان سالم را به ارمغان میآورد. ایمان؛ یعنی تجلی نور خدا در انسان.
در این وادی آقای مهندس میفرمایند: خداوند عادل و مهربان بهواسطه لطف و بخشندگی خود، به انسان اختیار عطا کرد. بدین معنی که انسان تنها موجودی است که قادر است سرنوشت خود را به دست خویش رقم بزند. و این وادی به من آموخت که اگر در اعماق تاریکیها فرو رفتم، به اختیار خود میتوانم مسیر روشنایی را بپیمایم و درصورت غفلت به اعماق جهنم سقوط کنم. بهراستی که فاصله خیر و شر، یک مو است؛ پس باید در تربیت نفس خود بکوشم.
هر کدام از ما برای پیشروی و ماندن در مسیر مستقیم باید مجموعهای از اطلاعات و آگاهیهای بسیار ارزشمندی که بهراحتی در اختیارمان قرار دادهاند را کاربردی کنیم. سپاسگزار خالق باشیم؛ زیرا پس از انجام وظایف بهطور کامل، کارمان در این جهان و جهان بعدی بسیار آسان خواهد شد.
نویسنده: همسفر پروین رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر پرنیا رهجوی راهنما همسفر راحله (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور
- تعداد بازدید از این مطلب :
121