سلام دوستان، منیژه هستم همسفر.
خلاصه سیدی «تشنگی»
توجه به مسائل مالی برای حفظ بقای هر سیستم یا ساختار، امری بسیار ضروری است. اگر این موضوع مهم را در نظر نگیریم، هر سیستمی قطعاً با مشکل روبهرو خواهد شد. در اشعار مولانا نیز اگر دقت کنیم، موضوعات مهم و بسیار زیبایی مطرح شده است. در مثنوی معنوی آمده است:
«آب کم جو، تشنگی آور به دست
تا بجوشد آب از بالا و پست»
منظور از تشنگی یعنی داشتن خواستۀ قوی. این خواسته میتواند هر موضوعی باشد؛ پول، سلامتی، تحصیلات، شغل، اختراعات و اکتشافات، یا دستیابی به مجهولات. اگر خواستۀ ما واقعی و قوی باشد، با تلاش در مسیر درست، حتماً به هدف میرسیم.
خداوند آسمانها، زمین و هر آنچه در آنهاست را برای رفع نیازهای بشر آفریده است. پس برای رسیدن به هر خواستهای، باید خواستهای قوی، جدی و واقعی داشته باشیم.آقای مهندس نیز میفرمایند:
«هر کجا مشکل بود، جواب آنجا رود؛ هر کجا کشتی است، آب آنجا رود.»
میل و مشکل اعتیاد، پاسخ و درمانش در درون خود اعتیاد نهفته است و دارو و درمان آن نیز باید از جنس خودش باشد.
پس باید با یقین، تلاش، سماجت و بدون ناامیدی حرکت کنیم تا با برنامهریزی درست و در نظر گرفتن زمان مناسب، به هدف خود برسیم.
برای این مسیر، لازم است پایههای مالی خود را قوی کنیم تا بتوانیم در مسیر درست حرکت کرده و به دیگران نیز کمک کنیم. بهعنوان مثال، در گذشته در کنگره فقط سبدهای قانون یازدهم اجرا میشد و همیشه نگرانیهایی وجود داشت. اما با طرح لژیونهای مالی، افرادی که توان مالی بیشتری دارند، مانند رودهای خروشان کنگره را در رسیدن به اهدافش یاری میکنند. البته این کمکها باید در مسیر درست، صراط مستقیم و از راه سالم به دست آمده باشد.
در انتخاب خدمتگزاران نیز باید معیارهای عدالت، معرفت و عمل سالم رعایت شود تا بتوانیم در جهت حفظ بقای کنگره و گسترش آن گام برداریم.
موضوع دیگری که آقای مهندس مطرح کردهاند، دربارۀ اولویت حضور در لژیون تغذیه است. لازم است افراد چهارده کیلو اضافه وزن داشته باشند تا بتوانند نتیجهی صحیح بگیرند. برای کمکردن وزن دو راه وجود دارد:
۱. با ورزش و فعالیت زیاد چربیها را بسوزانیم.
۲. غذا نخوریم تا کاهش وزن پیدا کنیم.
اما هیچکدام از این دو راه، روش مدنظر کنگره نیست. در کنگره باید بدن خودش چربیهای اضافه را آزاد کند و این اتفاق تنها از طریق روش علمی و منظم DST تغذیه امکانپذیر است.
وقتی بدن احساس امنیت غذایی داشته باشد و بداند که همیشه غذا در دسترس است، دیگر نیازی به ذخیره کردن چربیهای اضافی ندارد. در چنین حالتی، این خودِ بدن و مجموعهی سلولها هستند که تصمیم میگیرند چربیها را دفع کنند، نه اینکه آنها را برای روز مبادا ذخیره کنند.
وقتی جسم در حالت ترس، کمبود یا نگرانی از گرسنگی نباشد، بهتدریج و آرامآرام چربیهای ذخیرهشده را میسوزاند و رها میکند. این فرآیند طبیعی و پایدار است و به مرور زمان بدون فشار یا سختگیری اتفاق میافتد.
در نتیجه، بدن دچار اضافهوزن نمیشود و در وضعیت سالم، متعادل و با طراوت باقی میماند
نویسنده: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر سمیرا لژیون اول
ارسال:همسفر مرجان رهجوی راهنما همسفر سمیرا لژیون اول (دبیرسایت)
نمایندگی همسفران شهباز
- تعداد بازدید از این مطلب :
35