تفکر سالم نخستین قدم برای رسیدن به تغییر مثبت

همسفر رقیه:
صفتِ گذشته در انسان صادق نیست؛ زیرا انسان موجودی جاری، قابل رشد و تغییر است. تنها کافی است حس‌ها را تزکیه و پالایش دهیم؛ چون هیچ اجباری وجود ندارد که صفات ناپسند را تا همیشه با خود حمل کنیم. انسان می‌تواند با کسب آموزش‌های صحیح، از ضد‌ارزشی‌ها فاصله بگیرد و به‌سوی ارزش‌ها و عمل سالم حرکت کند. البته باید توجه داشت که تغییر صفات می‌تواند در جهت منفی هم اتفاق بیافتد؛ و این همان سقوط در تاریکی‌ها است. انسان زمانی به ارتقاء می‌رسد که مجذوب رحمتِ قدرت مطلق شود. یکی از مواردی که در ذهن ما بد جا افتاده این است که به‌جای ایمان داشتن به خوبی‌های خود، با شنیدن یک حرف منفی حالمان خراب می‌شود؛ اما آیا ممکن است با شنیدن یک حرف مثبت حال کسی بد شود؟ پس باید به این حقیقت ایمان بیاوریم که اگر قدم‌هایمان را محکم و درست برداریم، حالمان نیز بهتر خواهد شد. بیشتر اوقات، رسیدن به نتیجهٔ خوب نیازمند زمان است. گاهی برای به‌دست آوردن یک چیز ارزشمند، باید ۶ ماه یا حتی ۱ سال صبر کرد، لازم است سختی‌ها را تحمل کرده، صبور باشیم، حرکت کنیم و در نهایت به نتیجه‌ای نیک برسیم.

همسفر مبینا:
وادی دهم مانند شمشیری برنده است که هم هشدار می‌دهد و هم امید به بازگشت، هم صعود است و هم سقوط، هم مرگ است و هم زندگی، هم زنده را از درون مرده خارج و هم مرده را از درون زنده خارج می‌کند. به‌طور کلی رحمت، لطف و بخشندگی خداوند را در مسیر زندگی انسان به نمایش می‌گذارد و به انسان می‌فهماند که پایان هر نقطه، می‌تواند سرآغاز خط دیگری باشد؛ چون همه چیز در هستی جاری و در حرکت است. هیچ چیز ثابت نیست و مسیر تکامل و زندگی؛ تغییر، تبدیل و در نهایت ترخیص است. اگر قرار بود صفت‌ها در انسان صادق و همیشگی باشند، انسان هر روز بیشتر در باتلاق نادانی و تاریکی فرومی‌رفت و هیچ وقت به آرامش نمی‌رسید. این وادی نور امید را در دل افراد روشن نموده و آن‌ها را تشویق می‌کند تا برای آموختن و تغییر کردن تلاش کنند.

این وادی به منِ همسفر جانی دوباره می‌دهد؛ تا از افکار و اندیشه‌های باطل، تهی و منفی جدا شده و به طرف اندیشه‌های درست، با‌ارزش و سازنده حرکت کنم و ذره‌‌ذره تغییر نموده تا به صلح و آرامش در صور پنهان و جهان خاکی که در آن مستقر هستم، برسم و این مهم با تلاش و کوشش، آموزش‌ و جهان‌بینی  درست میسر می‌گردد. زمانی‌که با ناامیدی به کنگره آمدم با حس‌های بسته روبه‌رو شدم که هنوز هم کامل باز نشده و من با کوچک‌ترین حرفی ناراحت و آزرده خاطر می‌شوم یعنی آن‌قدر تحمل‌ و طاقتم کم شده بود که گوش خود را می‌گرفتم تا هیچ صدایی نشنوم؛ اما خداوند را شکر می‌کنم با آموزش‌هایی که در کنگره گرفتم، خیلی صبورتر شده‌، طاقت بیشتری پیدا کرده‌ و بهتر می‌توانم به حرف عزیزانم گوش دهم و با آرامش بیشتری با آن‌ها صحبت کنم؛ بنابراین صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است و ما می‌توانیم صفت‌های زشت خود را به صفت‌های نیکو و زیبا مبدل کنیم.

همسفر شیرین:
وادی دهم به ما می‌گوید: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است. این وادی مثل شمشیری برّنده است که هم هشدار و هم امید می‌بخشد. در زندگی انسان صعود، سقوط، مرگ و زندگی به عنوان نیروهای مکمل به راه خود ادامه می‌دهند. این وادی به ما یادآور می‌شود که پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری‌ است. هیچ انسانی مجبور نیست، صفت یا صفت‌های زشت خود را همیشه همراه خود داشته باشد. هیچ انسانی نمی‌تواند بگوید: من در گذشته فردی بودم که خیلی اشتباه کردم و هیچ راه نجاتی ندارم؛ همیشه راهی برای نجات است؛ زیرا صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است. هیچ‌وقت از کلمه نمی‌توانم استفاده نکنیم؛ چون اگر در بهشت هستیم، به قعر جهنم سقوط می‌کنیم. همه باید خود را با دیگران هماهنگ کرده و همیشه در لحظه زندگی کنیم. در جهان زمینی ساعت شامل ۳ بُعد فضا، مکان و زمان مشخصی است و ۳ مولفه: نور، صوت و حس در جهان وجود دارد. نور در هستی فرمان می‌دهد که خداوند نور زمین و آسمان‌ها است. معجزه حیات زندگی کردن و زنده بودن است‌. چنان‌ چه کسی در عمیق‌ترین نقطه جهنم هم  باشد، اگر بخواهد، اختیار کامل دارد ‌تا صفت‌های زشت خود را تغییر دهد، آن هنگام لطف خداوند شامل حالش خواهد شد.

همسفر فاطمه:
صفت گذشته، در انسان صادق نیست؛ چون جاری است. کائنات پر از خوبی و بدی، زشتی و زیبایی است. جذب کردن خوبی یا بدی بستگی به حس ما انسان‌ها دارد. برای دریافت حس‌ خوب، باید حس خود را در جهت ارزش‌ها و خوبی‌ها تغییر دهیم. ما صفات خوب انسان‌ها را نمی‌بینیم و به یک شخص که صفت بد دارد فقط همان یک صفت بد او را می‌بینیم. این صفت‌ها و رفتارها باید عوض شود یا به عبارتی دیگر، برای رسیدن به آرامش و حس خوب باید تمام صفت‌های بد خود را مبدل به صفات نیک کرده و حس خود را تزکیه نماییم؛ اما چگونه می‌توان حس خود را تغییر داد؟ در وادی دهم می‌گوید: حس انسان مانند یک گیرنده عمل می‌کند و هر انسانی هم گیرنده‌ و هم فرستنده است. شما هر مطلبی را بگیرید همان مطلب را از خودتان بازتاب می‌کنید. اگر یک شخص صد تا خوبی داشته باشد، کافی است فقط یک بدی در او ببینیم دیگر خوبی‌های او به چشم نمی‌آید. وقتی فقط بدی را ببینیم قطعاً بدی را منتشر می‌کنیم تا خودمان تغییر نکنیم دیگران هم تغییر نخواهند کرد؛ پس باید صفت خود را عوض کرد و برای عوض کردن صفت، باید حس دریافت‌کننده عوض بشود و حس دریافت‌کننده را با تزکیه و پالایش می‌توان تغییر داد. این تزکیه و پالایش، با تفکر سالم، تفکر سالم در ایمان سالم، ایمان سالم در عمل سالم، عمل سالم در عقل سالم، عقل سالم در حس سالم و حس سالم به وجودآورنده عشق سالم و دوباره این چرخه ادامه‌دار است و عشق سالم به شکل تفکر سالم، خودش را نشان می‌دهد.

همسفر خدیجه:
براساس وادی دهم که می‌گوید: صفت گذشته در انسان، صادق نیست؛ چون جاری است. انسان، مثل رودخانه جاری است. من تا زمانی‌که نتوانم حس‌های خود را تغییر دهم، نمی‌توانم تغییر در صفت بد گذشته  خود ایجاد نمایم و این حس‌ها را فقط با تزکیه و پالایش می‌توان تغییر داد. با درک این وادی، دیگر نمی‌توان گفت: راه نجات از تاریکی به سمت روشنایی وجود ندارد. در هر نقطه از حیات که قرار داشته باشیم، می‌توانیم در مسیر درست قرار گرفته و خود را نجات دهیم. امیدوارم با درک این وادی و آموزش‌های کنگره، پیوسته در حرکت به سمت بهترین‌ها و روشنایی‌ها باشیم.

رابط خبری لژیون نهم: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر محدثه(لژیون نهم)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صائب تبریزی