آنچه‌ بوده‌ام دلیل نمی‌شود، همیشه همان باشم

در آغاز وادی، خداوند به انسان می‌فرماید: «اگر شهر وجودت دچار طغیان شده باشد و رو به‌ نابودی برود، می‌توانی با توکل، امید به خداوند و حرکت به سمت ارزش‌ها، سلامت و آرامش را دوباره به شهر وجودیت باز گردانی.» وادی دهم درباره صفات و ویژگی‌های انسان و چیزهایی در طبیعت است که صفت آن‌ها تغییر نمی‌کند، مثل شب تاریک، روز روشن، آسمان آبی یا دریای آبی، این ها ثابت‌ هستند؛ اما در انسان، صفت می‌تواند تغییر کند.

این وادی به من می‌گوید: در هر نقطه‌ای از حیات که باشم، حتی در تاریک‌ترین نقطه، می‌توانم صفات خود را تغییر دهم. این وادی هم هشدار است و هم امید به بازگشت، چون هم صعود دارد و هم سقوط، هم مرگ و هم زندگی. تمام انسان‌ها قادرند در هر جايگاهی که هستند و با هرصفتی که زندگی می‌کنند، آن صفات را تغییر دهند؛ حتی گناه‌کارترین انسانی که جنایت‌ها و فجايع بی‌شماری مرتکب شده باشد، می‌تواند صفات زشت خود را تغییر دهد و بازگردد. هیچ انسانی مجبور نیست یک صفت یا مجموعه‌ای از صفات زشت را تا ابد با خود حمل کند.

من انسان نمی‌توانم بگویم: ازمن گذشته، در زشتی‌ها غرق شده‌ام و راه نجاتی نیست. راه نجات همیشه هست؛ چون صفت گذشته در انسان صادق نیست و انسان جاری است. اگر انسان، حتی در بالاترین نقطه‌ بهشت صفات نیک خود را به صفات زشت تبدیل کند،‌ همان صفات او را به طبقات زيرين جهنم فرو می‌کشد؛ چون انسان جاری است. همه چیز در هستی در جریان و حرکت است و ثابت نمی‌ماند. مسیر تکامل و مسیر زندگی بر پایه سه اصل؛ تغییر، تبدیل وترخیص است. در جهان زمینی ما سه بعد وجود دارد؛ فضا، مکان و زمان. وقتی زمانش برسد، هرسه بعد را از دست خواهیم داد. چهار عنصر مخالف، آب، باد، خاک و آتش هستی را به‌وجود آورده‌اند.

سه مؤلفه اصلی وجود دارد که بدون آن‌ها هیچ جهانی معنا ندارد؛ نور، صوت و حس. نور در هستی فرمان می‌دهد. صوت مانند اداره مخابرات پیام‌رسانی می‌کند و حس اولین نيرویی است که عقل را به کار می‌اندازد. اگر من بتوانم با تزکیه، حس‌های خارج از جسم را تقویت کنم و از دروازه‌های پنج حس درون عبور کنم؛ همان حس، دریافت الهام، تقوا یا «شوشود» در من پدید می‌آید.

در انسان دیدن؛ جايگاه نور، شنیدن؛ جایگاه صوت و قلب، جایگاه حس مرکزی است. وقتی حس تغییر می‌کند، صفت تغییر می‌کند. اولین قدم در تزکیه و پالایش، تفکر است. تفکر سالم، ایمان سالم‌، ایجاد می‌کند و ایمان، تجلی نور خداوند در انسان است. آموزش سالم و تجربه مفید، دو پله اساسی هستند که همیشه پارامترهای وادی دهم را بالا می‌برند. وقتی به عشق سالم می‌رسیم، می‌فهمیم بدی‌ها و زشتی‌های انسان از روی جهل، نادانی یا نیاز است؛ پس باید انسان بر اساس شرایط ببخشد یا پاسخ دهد. عشق سالم هرگز به نفرت تبدیل نمی‌شود، چون شور آن به شعور تبدیل شده است. اما عشق که فقط بر پایه هیجان باشد، معمولا به نفرت تبدیل می‌شود.

من همسفر فهمیدم کاهش‌ وزن یک کار ظاهری نیست؛ مثل سفر درونی نیاز به آرامش، نظم و خواسته واقعی دارد. قبلا وقتی تصمیم به لاغری می‌گرفتم، باعجله و سختی شروع می‌کردم و خیلی زود خسته می‌شدم. اما امروز یاد گرفتم بدن مثل روح انسان باید به تدریج و بامحبت تغییر کند. با آموزش‌های کنگره آموختم؛ خوردنم را آگاهانه‌تر مدیریت کنم، بیشتر حرکت کنم و مهم‌تر از همه در مسیر، خودم را دوست داشته باشم. برای من کا هش وزن يعنی توجه، تعادل‌، نظم و آرامش، دیگر عجله‌ای ندارم و به خودم فرصت می‌دهم، مهربان‌تر باشم و باور دارم اگر مسیر را درست بروم، هم دنیایم بهتر می‌شود و هم جسمم سالم‌تر.

وادی دهم به من فاطمه می‌گويد: هیچ کس برای همیشه همان آدم گذشته نیست؛‌ چون انسان ثابت نیست. اگردر گذشته اشتباه کرده‌ام؛ مصرف مواد، سقوط یا شکست این‌ها برچسب دائمی نیستند. انسان به اندازه‌ ظرفیتی که دارد، می‌تواند از صفر تا صد زندگی‌اش را تغییر دهد. این وادی به من همسفر می‌گوید: اگر کسی واقعا بخواهد، می‌تواند ازپایین‌ترین نقطه به بالاترین نقطه برسد به شرط این‌که بداند؛ آنچه بوده‌ام، دليل نمی‌شود، همیشه همان باشم.

منابع: کتاب عشق «چهارده وادی برای رسیدن به خود»، فایل‌های‌صوتی «وادی‌دهم» و سخنان آقای مهندس حسین دژاکام

نویسنده: مسافر تغذیه سالم همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون اول تغذیه سالم)
ارسال: همسفر پرتو رهجوی راهنما همسفر آسیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی عمان‌سامانی شهرکرد