سومین جلسه از دوره هجدهم سری کارگاههای عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی بنیان مشهد به نگهبانی مسافر رضا، استادی مسافر مهدی و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکهگیری» پنجشنبه ۶ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز شد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر؛ بسیار خداوند را شاکر و سپاسگزارم که توفیق عطا کرد تا این جایگاه را تجربه کنم و بتوانم آموزش بگیرم. از ایجنت محترم، گروه مرزبانی، همه خدمتگزاران کنگره ۶۰ و راهنمای گرامی آقای مهدی میرزایی که به بنده اعتماد کردند تا بتوانم در این جایگاه خدمت کنم تشکر میکنم.
موضوع امروز رابطه یادگیری و معرکهگیری است. جناب مهندس دژاکام میفرمایند در کنگره ۶۰ یادگیری و آموزش تمامی ندارد. در بدو ورود به کنگره ۶۰ با این مفهوم آشنا میشویم که ما سه سفر در پیش داریم؛ در واقع سفر اول، از مصرف مواد تا قطع آن، سفر دوم از قطع مصرف تا رسیدن به خود و سفر سوم، از رسیدن خود تا رسیدن به خالق.
آموزش دریایی بیانتها است که نمیشود برای آن حد و مرزی تعیین کرد. یادگیری همیشه تداوم و ادامه دارد و نمیشود بهصرف یک مدرک اعلام کرد که من نیازی به آموزش ندارم. در کنگره ۶۰ حتی راهنمایان، به طور مداوم در حال آموزش هستند. هر هفته سیدی مینویسند و این نوشتهها را به ایجنت محترم ارائه میکنند. این عمل بهخاطر این است که در کار علمی کنگره فعال باشند و مانند نقطه جوشان در حال فوران، ادامهدار باشند. ما روی این صندلیها آموزش میگیریم که خارج از این کنگره برای ما قابل تفکر نبود. من به حد و اندازه خودم یاد میگیرم. ((آب دریا را اگر نتوان کشید هم بهقدر تشنگی باید چشید.)) بههرحال آن قدری که درک و فهم من اجازه بدهد، من از کنگره ۶۰ یاد میگیرم و همه آن را مدیون خدا و بنیان کنگره ۶۰ جناب مهندس دژاکام هستم.
حال که دو سال در این مکان رفتوآمد داشتم، مطالبی آموختم. آموزش را نمیشود تعطیل کرد. یکی از مسائلی که در کنگره ۶۰ یاد گرفتیم اینکه آموزش انتها ندارد. ابوریحان بیرونی زمانی که در بستر مرگ و در حال وداع از دنیا بود، سوالی را مطرح میکند. کسانی که بر بالین ایشان بودند گفتند: زمانی از عمر شما نمانده است. ایشان ناراحت شدند و گفتند: بهتر است بدانم و بمیرم تا اینکه ندانم و جاهل بمیرم و این برای من مهدی، درس خیلی بزرگی است که دانستن هیچوقت تمامی ندارد. علم ادامه دارد و انتها ندارد. آقای مهندس دژاکام تعبیر زیبایی دارند: میگویند اگر قرار بود مدرک تحصیلی به داد ما برسد، گرفتار نمیشدیم. خود آقای مهندس دژاکام، مهندس برق هستند، باتوجهبه تحصیلات و مدرک تحصیلی که دارند، گرفتار شدند. پس مدرک دکترا داشته باشید یا مهندسی هیچ فرقی نمیکند.
اما میگویند وقتی میخواهید وارد این مکان مقدس بشوید، تمام مدارک خود را پشت درب کنگره بگذارید، با خلوص نیت داخل شوید و به حرف راهنما گوش کنید. زیرا مسیری که من و شما میخواهیم وارد بشویم یک روزی راهنما با تمام سختیها و تاریکیها از آن عبور کرده است و اکنون مشعل روشنی است برای ما که با تاریکی وارد کنگره ۶۰ شدهایم.
خیلی باید حواسمان باشد. زیرا کسی راحت به جایگاههای خدمتی نمیرسد. اگر برای کسی خارج از کنگره ۶۰ تعریف کنیم که خدمت داوطلبانه بدون اجر و مزد میخواهیم انجام دهیم، تعجب میکنند. چون متقاضی در این مسیر زیاد است که فرصت اجرا کار داوطلبانه برای آنها مهیا نمیشود. باتوجهبه اینکه هر کدام از خدمتها یکزمان مشخصی دارد.
هر کسی ممکن است در زندگی گرفتار مواد مخدر بشود. یکی بهخاطر لذتجویی و دیگر بهخاطر کار، اکنون هر کسی بهنوعی به این مکان مقدس آمده است. مهم این است که از امکانات موجود استفاده کنیم. جناب مهندس دژاکام میفرمایند که یادگیری همیشه همراه با معرکهگیری است. کل جریان آموزش همین است. آنهایی که در آموزش گرفتن ضعیف هستند، مدام دنبال معرکهگیری میباشند. مانند خود من که در گوشه حیاط با دیگران وارد معرکهگیری میشدم.
به عنوان مثال: فلان لژیون بیشتر OT میدهد، یا فلان کلینیک OT باکیفیتتری دارد. این مسائل بهنوعی، معرکهگیری است. تمام اینها بر اساس پروتکلهایی است که جناب مهندس دژاکام فرمان آنرا صادر کردهاند. حالا این معرکهگیریها برای چه است؟ برای این است که از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنم. بههرحال معرکهگیری در هر کجا که آموزش باشد وجود دارد. در واقع اینها ضد هم هستند. یکی از علل معرکهگیری غرور و منیت است که انسان را بیچاره میکند. از اینکه با سکوت زیبای خود به صحبتهای من گوش کردید از همه شما سپاسگزارم.
مرزبان خبری: مسافر وحید
نگهبان سایت: مسافر نوید لژیون ۳
تصویربردار: مسافر محمدهادی
نگارش: مسافر نوید لژیون ۵
ویرایش: مسافر مصطفی
ارسال خبر: مسافر محمدهادی
- تعداد بازدید از این مطلب :
64