جهان‌بینی روان را درست می‌کند

آقای مهندس در سی‌دی مثال فرمودند: همه به خودمان نگاه کنیم و ببینیم روز اول که وارد کنگره۶۰ شدیم چه تغییراتی کرده‌ایم؛ اگر تغییرات مثبت بوده، یعنی ما در محبت، تزکیه و پالایش قدم برداشته‌ایم؛ اگر تغییرات در ما مثبت باشد، این تغییرات باعث زندگی بهتر و سلامتی می‌شود، اگر انسان قدم مثبت برمی‌دارد و مثبت هم نگاه می‌کند، این نگاه باعث طول عمر، کمبود بیماری و پیشرفت او می‌شود.

اما اگر می‌خواهد منفی فکر کند، این موضوع فقط به خودش مربوط می‌شود؛ زیرا این دنیا هم‌چنان در حال چرخش است و کسی برای غم ما وقت صرف نمی‌کند؛ این خود ما هستیم که تصمیم می‌گیریم زندگی خوبی داشته باشیم یا نداشته باشیم؛ اگر قدم مثبتی در زندگی برمی‌داریم، باید از خودمان تشکر کنیم. ما باید ابتدا بتوانیم مسائل خودمان را حل کنیم؛ به همین دلیل است که حرف راهنما در کنگره۶۰ روی ما اثر می‌گذارد.

در کنگره۶۰ اصلاحات باید از قسمت بالا شروع شود؛ از خود آقای مهندس، دیدبان‌ها و… خودکشی بستگی به روان ما دارد؛ ما هر کاری که بخواهیم انجام دهیم باید اول انسان را بشناسیم؛ انسان شامل سه بخش جسم، روان و جهان‌بینی است. روان را جسم، فکر و اندیشه می‌سازد؛ اگر دندان‌ درد داشته باشیم، همان درد روان ما را بهم می‌زند. روان یک تعریف مشخص دارد، یعنی خلق‌وخو در ظاهر و باطن است.

جهان‌بینی روان را درست می‌کند؛ افکار و تخیل ما نیز در روان انسان اثر می‌گذارد. افکار و اندیشه بر فیزیولوژی اثر دارند؛ به همین دلیل ناامیدی، تجسس، حسادت، بدخواهی، غیبت، کینه و دشمنی ریشه‌ همه‌ی بیماری‌ها است. جهان‌بینی به ما آموزش می‌دهد که چگونه افکار منفی و ناامیدی را بیرون بریزیم. کسی که چشمه‌های خمرش درست کار کند، امکان ندارد دست به خودکشی بزند؛ خمر همان سیستم ایکس است.

کسی که خودکشی می‌کند یا ژن‌هایش از تنظیم خارج شده‌اند یا سیستم فیزیولوژی او از تعادل خارج شده است. مشکلات دو دسته هستند: یا در حال آموزش دیدن هستیم یا در حال تقاص پس دادن هستیم. اگر بخواهیم به مهر برسیم، باید از قهر عبور کنیم؛ بنابراین برای هیچ‌کدام جای ناامیدی نیست. فقر و ثروت هر دو امتحان هستند و وقتی به دانایی برسیم دیگر امتحان نیستند. ما باید در لحظه زندگی کنیم و از آن استفاده کنیم؛ چون «حَز برای کسی است که سوار آن است».

منفی‌گرایی، ناامیدی و بی‌ایمانی باعث رنج و سختی انسان می‌شود، ناامیدی افکار منفی را به‌وجود می‌آورد و بعد از آن ترس به‌وجود می‌آید؛ سپس تفکر را به تخیل تبدیل می‌کند و در نهایت روی ناقل‌های عصبی تأثیر می‌گذارد و آن‌ها را از تعادل خارج می‌کند. پایه‌ آموزشی تکرار است؛ مانند میخی که ذره‌ذره با چکش وارد دیوار می‌شود؛ نماز خواندن و گوش‌کردن به سی‌دی همه تکرار هستند.

کسانی که سی‌دی نمی‌نویسند، اشتباه بزرگی می‌کنند. اگر تکرار در جهت مثبت باشد، ما را در مسیر مثبت پیش می‌برد و اگر در جهت منفی باشد، ما را در مسیر منفی جلو می‌برد. ما هیچ‌وقت نباید از تلاش و کوشش تا لحظه‌ مرگ دست برداریم؛ در سلامتی جسم باید کوشا باشیم، هر کس ورزش و پیاده‌روی نمی‌کند، بزرگ‌ترین اشتباه را در زندگی انجام می‌دهد و طول عمر خود را کوتاه می‌کند؛ ماشین هر چه بیشتر کار کند فرسوده می‌شود، اما جسم انسان هر چه بیشتر کار کند قوی‌تر می‌شود.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون پانزدهم)
رابط خبری: همسفر حدیث رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون پانزدهم)
عکاس: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)
ویرایش و ارسال: همسفر هانیه رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی شادآباد