با دوری از معرکه‌گیری به یادگیری نزدیک‌تر می‌شویم

نهمین جلسه از دور هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره‌۶۰ نمایندگی بروجرد با استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر ذبیح با دستور جلسه: «رابطه‌ی یادگیری و معرکه‌گیری» روز سه‌شنبه ۴آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، حسین هستم مسافر
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که یک‌بار دیگر توفیق پیدا کردم تا در این جایگاه خدمت کنم و تجربه‌ای تازه به دست آورم. همچنین از جناب مهندس و خانواده محترم ایشان تشکر و قدردانی می‌کنم که بستری امن، علمی و انسانی فراهم کردند تا ما بتوانیم در مسیر درمان قرار بگیریم و به رهایی برسیم. از راهنمای درمان اعتیادم صمیمانه سپاسگزارم که با عشق، صبر و دانایی چراغ راه سفرم بوده‌اند.
دستور جلسه این هفته: «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» است. آقای مهندس در این باره می‌فرمایند: «برای یادگیری سه اصل مهم وجود دارد: اول اینکه بپذیریم نمی‌دانیم، دوم، قبول کنیم راهنما از ما بیشتر می‌داند و سوم اینکه تسلیم آموزش‌ها و فرامین راهنما باشیم». اگر این سه مرحله اتفاق نیفتد، انسان وارد مسیر یادگیری واقعی نمی‌شود.
وقتی وارد کنگره‌۶۰ شدم، فکر می‌کردم انسان دانایی هستم و بسیاری از امور را بهتر از دیگران می‌دانم؛ اما با گذشت زمان و دریافت آموزش‌ها فهمیدم دانایی من «دانایی مؤثر» نبود. هرچند تصور می‌کردم همه چیز را بلد هستم؛ اما در عمل نه فرمان‌پذیر بودم و نه آموزش‌پذیر.
در اوایل سفر، فقط برای گرفتن شربت OT به کنگره‌۶۰ می‌آمدم؛ اما نسبت به بسیاری از مسائل موضع داشتم. از اینکه باید سر ساعت در جلسات حاضر باشم ناراحت می‌شدم، از نوشتن سی‌دی‌ها گریز داشتم و مدام به دنبال بهانه بودم. همین عدم پذیرش و غرور باعث شده بود که وارد فضای معرکه‌گیری شوم؛ یعنی به جای روبه‌رو شدن با مشکلات خودم، حاشیه بسازم و ایراد بگیرم.
جناب مهندس اشاره می‌کنند که در ابتدای شکل‌گیری کنگره‌۶۰، حذف معرکه‌گیری بسیار دشوار بود؛ اما با تفکر به این نتیجه رسیدند که تشکیل لژیون‌ها بهترین راه برای جلوگیری از معرکه‌گیری و هدایت نیروها به سمت آموزش و خدمت است.
امروز می‌دانم هر کاری که در کنگره‌۶۰ انجام می‌دهیم، از نوشتن سی‌دی گرفته تا حضور منظم در جلسات، مشارکت، خدمت و فرمان‌بُرداری فقط و فقط برای رسیدن خودمان به صلح، آرامش و حال خوش است. هر مقدار که در این مسیر تلاش کنیم، همان‌قدر از معرکه‌گیری دور می‌شویم و به یادگیری واقعی نزدیک‌تر خواهیم شد.
در پایان یک‌بار دیگر از جناب مهندس، خانواده بزرگ کنگره‌۶۰ و راهنمای درمانم تشکر می‌کنم و امیدوارم همگی بتوانیم با دوری از معرکه‌گیری، ظرفیت یادگیری و دانایی خود را افزایش دهیم.

تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر کریم (لژیون چهارم)
عکس: مرزبان خبری مسافر امیر