English Version
This Site Is Available In English

یادگیری رشد می‌دهد، معرکه‌گیری مانع رشد می‌شود

یادگیری رشد می‌دهد، معرکه‌گیری مانع رشد می‌شود

سومین جلسه از دوره دوم لژیون سردار همسفران نمایندگی رازی به استادی همسفر الهام، نگهبانی راهنما همسفر بتول و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» روز سه‌شنبه ۴ آبان‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۴۵ آغاز به کار کرد

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا شکر می‌کنم از بنیان کنگره۶۰ آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان و خدا را شکر می‌کنم که روزی من قرار داد که امروز در این مکان مقدس در کنار شما عزیزان آموزش بگیرم و خدمت کنم. از نگهبان لژیون سردار، دبیر جلسه، خزانه‌دار و ایجنت همسفر سمیه و مرزبان‌ها سپاسگزارم که به من این فرصت را دادند که این‌جا باشم و این جایگاه را تجربه کنم. دستور جلسه این هفته یادگیری و معرکه‌گیری در کنگره۶۰ است. در کنگره من یاد گرفتم، یادگیری یعنی پذیرفتن مسئولیت و عمل کردن یعنی گوش دادن، نوشتن، اجرای آموزش‌ها و در مقابل معرکه‌گیری یعنی بهانه آوردن، حاشیه ساختن و مقصر دانستن دیگران است. تجربه من این است که هر وقت وارد معرکه‌گیری می‌شوم، یادگیری از من دور می‌شود. اما وقتی روی آموزش‌ها متمرکز می‌شوم، آرامش بیشتری می‌گیرم. به همین دلیل است که این دو کاملاً مقابل هم هستند. یادگیری رشد می‌دهد، معرکه‌گیری مانع رشد می‌شود. یادگیری یعنی انسان مسئولیت حال خودش را می‌پذیرد و ذهنش آماده دریافت آموزش می‌شود، در مقابل معرکه‌گیری نیرویی است که جلوی یادگیری را می‌گیرد. در زمان معرکه‌گیری بهانه می‌آوریم و دیگران را مقصر می‌دانیم، بحث می‌کنیم، توجیه می‌کنیم و از مسئولیت خود فرار می‌کنیم و در آن زمان توجه و انرژی از روی درمان برداشته می‌شود و روی حاشیه‌ها می‌رود

. من تجربه کردم که هر وقت شروع به دعوا کردن و غر زدن یا مقصر کردن دیگران شدم، همان لحظه یادگیری از من دور شد. اما وقتی ساکت شدم گوش کردم نوشتم و عمل کردم، آموزش روی من اثر گذاشت و آرامش بیشتری گرفتم. برای من این دو مسیر کاملاً متضاد هستند. هرچه یادگیری بیشتر می‌شود، معرکه‌گیری کمتر می‌شود و هرچه وارد معرکه‌گیری می‌شوم از یادگیری دور می‌شوم. پس انتخاب با خود من است که کدام مسیر را انتخاب کنم، مسیر رشد یا مسیر حاشیه؟ در ادامه امروز بسیار خوشحالم که در جمعی حضور دارم که واژه‌هایی مانند عشق، بخشش، خدمت تنها شعار نیست، بلکه در رفتار و عمل اعضاء دیده می‌شود. لژیون سردار یعنی رسیدن از نقطه مصرف تاریکی و درماندگی به نقطه‌ای که انسان می‌تواند ببخشد، حمایت کند و در ساختن آینده‌ای روشن نقش آفرین باشد. این مسیر؛ مسیر رشد است. لژیون سردار نماد تفکر درست است، نماد این که ما پس از رهایی نه تنها مسئول بدن و روان خود هستیم، بلکه مسئول حفظ این چراغ روشن نیز هستیم، که امروز برای ما روشن شده است، لازم است آن را برای نسل‌های بعد هم روشن نگه داریم. هر کمکی که در این لژیون انجام می‌شود، کوچک یا بزرگ در اصل تبدیل به امید برای یک مسافر و همسفر تازه‌وارد آرامش برای یک خانواده و ادامه حیات سیستمی که هزاران زندگی را نجات داد.

کمک در لژیون سردار فقط یک تعهد مالی نیست، بلکه حرکت معنوی است و قدم برای رشد خودمان. جهت تقویت ساختار کنگره و برای نجات مسافرانی که هنوز در تاریکی هستند. ما در لژیون سردار هستیم نه به خاطر توان مالی بلکه به خاطر قدردانی، عشق و آرامش درونی و در انتها برای کسانی که قصد ورود به این مسیر زیبا را دارند آرزو می‌کنم که این قدم آغازگر فصلی جدید در زندگی‌شان باشد فصلی پر از آرامش و عشق و برکت و سلامتی

تایپیست: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر بتول (لژیون دوم)
عکاس: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر بتول (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر رقیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رازی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .