مانند مردابی که راکد مانده

همسفر سهیلا از لژیون پنجم در باب دستور جلسه (رابطه یادگیری و معرکه‌گیری) چنین نوشت:
یادگیری در کنگره ۶۰ به آموزش و دانایی بر می‌گردد، دانایی صورت نمی‌گیرد مگر اینکه شخص روی نقاط ضعف و نواقص خود متمرکز شود و در صدد برطرف کردن آن‌ها باشد و تلاش برای بالا بردن سطح آگاهی و دانش خود باشد. کسی که برای کاربردی کردن و عملی کردن آموزش‌ها تلاش می‌کند به سان چشمه جوشان و رود خروشان می‌ماند. همیشه حواس او به خودش هست نه کسی دیگر. یادگیری در این دستور جلسه نقطه مقابل معرکه‌گیری قرار گرفته و با آن در تضاد است، دلیل آن است که وقتی کسی از مسیر آموزش منحرف شود و وارد حاشیه و بحث‌ها و موارد بی‌ارزش می‌شود  وارد معرکه گیری شده است. معرکه‌گیری و نق زدن زمانی رخ می‌دهد که شخص منیت دارد و فرمان برداری نمی‌کند، به جای بر طرف کردن نواقص خود به دنبال قضاوت کردن بقیه و قیاس خود با دیگران است که چرا سفر یکی آنقدر طول کشید و سفر من چنین شد. یک همسفری که در رابطه با سفر مسافر خود قضاوت کند و مدام نق بزند و دنبال بهانه‌گیری‌های دیگر باشد و در خدمت کردن به جای خدمت خالصانه به دنبال جلب توجه باشد در آگاهی و آموزش او هیچ تغییر و تبدیل رخ نداده و در مواجه با مشکلات، خودش را گم می‌کند و به جای حل آن به دنبال مقصر است و همیشه حالش خراب است؛ مانند مردابی شده که راکد مانده، چنین فردی در جهل و نا‌آگاهی است از آموزش دور می‌شود و بهره نمی‌گیرد و مانند آهویی است که از مسیر اصلی به خاطر علف‌های کنار جاده منحرف می‌شود و از مسیر اصلی هیچ برداشتی ندارد. امیدوارم بتوانیم بهترین برداشت‌ها را داشته باشیم و هیچ‌ گاه وارد معرکه‌گیری نشویم.
رابط خبری: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال مطلب: همسفر اعظم دبیر سایت
نمایندگی همسفران رودکی